การพิจารณา และการหลงดูอาการของจิต
พิจารณาคือการมีสติ มีความตั้งมั่น ในการ “รู้”สภาวธรรม
เพื่อให้เกิดปัญญาเห็นตามจริงหรือเห็นไตรลักษณ์ของรูปนาม (กายใจ)
หลงดูอาการของจิต คือการที่จิตถลำออกไปรู้อาการของจิต
จิตที่ถลำออกไปจะไม่มีความตั้งมั่น ทำให้ไม่สามารถเห็นจิตเป็นไตรลักษณ์ได้
บางคนก็หลงไปดูว่า ลักษณะต่างๆ ของจิตที่ไม่ใช่ไตรลักษณ์
เช่นไปดูว่า ความโกรธเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ โกรธแล้วใจสั่น ฯลฯ
ซึ่งการดูอย่างนี้ จะได้ความรู้เรื่องจิต แต่จิตไม่มีปัญญาเห็นไตรลักษณ์ครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
