การนั่งสมาธิ
การนั่งนั้น ให้นั่งด้วยความมีสติรู้สึกตัวอยู่ครับ
แล้วให้เอาสิ่งใดสิ่งหนึ่ง อาจจะเป็นลมหายใจก็ได้
(หรือถ้าถนัดรู้อย่างอื่นเช่น ท้องพองยุบ คำบริกรรมพุทโธ ก็ได้)
มาเป็นสิ่งที่ถูกระลึกรู้ไปสบายๆ ไม่เคร่งเครียด
แล้วพอจิตไหลไปคิด ไหลไปสร้างภาพ ก็ให้หัดรู้ว่าจิตไหลไปแล้ว
หัดรู้ว่าจิตลืมลมหายใจไป แล้วก็มารู้อยู่กับลมต่อไปใหม่ครับ
ไม่ใช่ให้ไหลไปตามอารมณ์สิ่งปรุงแต่งต่างๆไปเรื่อยๆนะครับ
และไม่ว่าจิตจะพูดอะไร สร้างภาพอะไร ก็ไม่ต้องไปสนใจเรื่องราวที่พูดภาพที่เกิด
แต่ให้หัดรู้ว่าจิตลืมลมหายใจไปครับ
หลักการนี้ใช้ได้ทั้งในการทำตามรูปแบบและในชีวิตประจำวันครับ
สำหรับในชีวิตประจำวัน ก็อาจใช้กายเคลื่อนไหวแทนลมหายใจก็ได้
(หลายๆกิจกรรมต้องมีร่างกายเคลื่อนไหว ซึ่งเหมาะจะใช้รู้แทนลมหายใจ)
รู้กายเคลื่อนไหวไป แล้วพอจิตไหลไปคิด ก็จะรู้ว่าจิตไหลไป
แบบเดียวกับหัดนั่งรู้ลมนั่นเองครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
