จิตที่ฉลาดแล้ว
ความจำของเราก็ยังไม่เที่ยง จำได้ก็ยังลืมได้ครับ
เพราะฉะนั้นจะเอาจิตที่ฉลาดแล้ว (สามารถละสังโยชน์ได้แล้ว)
มาเทียบกับความจำก็คงไม่อาจจะเทียบกันได้
เพราะจิตที่ละสังโยชน์ได้แล้ว เพราะมีปัญญารู้แจ้งไตรลักษณ์ของรูปนาม
จะละแล้วละได้ขาดไปเลย ไม่กลับมายึดติดสังโยชน์นั้นได้อีก
แต่ถ้ายังละสังโยชน์ไม่ได้ขาด แม้จะเข้าใจว่ารูปนามเป็นไตรลักษณ์
ก็ยังลืมยังหลงว่ารูปนามเที่ยง เป็นทุกข์ เป็นตัวตนได้อีกครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
