เมื่อเด็กวัยรุ่นตั้งใจภาวนาให้ถึงนิพพาน (ปัญหาของการปรับตัวระหว่างโลก-ธรรม)
ถาม : คือหนูเป็นเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่สนใจการดูจิตและได้ปฏิบัติตามมาสักพักแล้วค่ะ
แต่ช่วงนี้รู้สึกสับสน และกังวล ว่าจะปรับวิธีการดูจิตยังไงให้เข้ากับตัวเองค่ะ
หนูทราบมาว่า การที่จะปฏิบัติเพื่อหวังที่จะได้นิพพานในชาติใดชาตินึง ไม่ใช่แค่อยู่แบบมีความสุขกับโลกไปวันๆ
ควรจะเอาจริงเอาจังกับการปฏิบัติ อย่างเช่น ไม่ควรสุงสิงกับโลกมากเกิน ไม่งั้นจะฟุ้งซ่าน ปฏิบัติไม่ก้าวหน้า
ควรจะหมั่นรู้หมั่นดูจิตตัวเองอย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดระยะ ฯลฯ
ปัญหาของหนูตามตรงก็คือ หนูคิดว่าตัวเองยังไม่สามารถควบคุมตัวเองให้เอาจริงเอาจังขนาดนั้นได้ค่ะ
หนูรู้สึกไม่สบายใจเลยค่ะ เหมือนปฏิบัติทั้งทีก็ไม่เอาไหน อยู่ครึ่งๆกลางๆ
กลัวทำไปแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไรขึ้นมาในระยะยาวค่ะ
พอคิดกังวลเรื่องนี้มากๆเข้า ก็โกรธตัวเองว่าทำไมไม่จริงจังกับมัน ทำไมยังติดกับโลกอยู่มาก
เครียดจนเลิกดูจิตไปเลย หลายครั้งมากๆค่ะ
รบกวนอาจารย์สุรวัฒน์ให้คำแนะนำหนูด้วยค่ะ ว่าควรจะจัดการอย่างไรกับตรงนี้ดี
ถ้าหนูต้องการปฏิบัติชนิดที่เป็นต้นทุนข้ามภาพข้ามชาติได้ ไม่ใช่แค่มีความสุขไปวันๆ
หนูควรจะทำพฤติกรรมอย่างไร หาความพอดีในการปฏิบัติให้กับชิวิตวัยรุ่นตอนนี้ได้อย่างไรบ้างคะ
ตอบ : ปัญหาของคุณนั้น
จริงๆ แล้วเป็นเพราะยังปรับตัวให้เป็นกลางๆ ระหว่างโลกกับธรรมไม่ได้
ซึ่งจะเป็นอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง เมื่อใดที่สามารถปรับตัวได้
ก็จะสามารถปฏิบัติกลมกลืนอยู่ในชีวิตประจำวันตามปกติได้ครับ
ช่วงนี้ให้ใช้วิธี
แบ่งแยกเวลาภาวนากับเวลาที่ต้องทำกิจกรรมทางโลกออกจากกันก่อน
คือเวลาไหนที่ต้องทำหน้าที่ทางโลก เรียนหนังสือ ต้องอยู่กับสังคม
ก็ยังไม่ต้องห่วงเรื่องการภาวนา ให้ทำกิจกรรมต่างๆ เหมือนคนทั่วไป
แต่ให้รักษาศีล 5 ไว้ก่อน (ข้อ 4 เอาแค่ไม่พูดโหกให้คนอื่นเดือดร้อน)
จะเผลอเพลินไปกับโลกก็ให้ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดานะครับ
พอจังหวะใดที่นึกได้ว่าเผลอเพลินไป ก็ให้แค่รู้ว่าเมื่อกี้เผลอเพลินไป
แล้วก็ปล่อยใจสบายๆ ไม่ต้องฝืน จะเผลอเพลินอีกก็ค่อยไปรู้เอาใหม่
หัดไปสบายๆ ก็จะค่อยๆ อยู่กับโลกสลับกับกลับมารู้ตัวได้บ่อยขึ้นเอง
โดยที่ไม่ต้องทำตัวให้แปลกแยกไปจากสังคมเลยครับ
สำหรับกิจกรรมทางโลกทั่วไปเช่น ดูหนัง ฟังเพลง อ่านนิยาย
อันนี้ก็แบ่งเวลาให้เหมาะสม ดูหนัง ฟังเพลง อ่านนิยาย
ไปตามสมควรเพื่อเป็นการพักผ่อน
ทำอะไรแล้วก็ย้อนมาสังเกตจิตใจไปบ้างตามสมควร
เท่าที่จะทำได้ก็เพียงพอแล้วครับ
แล้วพอถึงเวลาที่เราอยู่ตามลำพัง
ก็ให้กำหนดเวลาที่จะปฏิบัติภาวนาตามรูปแบบทุกวัน
(เอาแค่พอสะดวกและไม่ทำให้เสียเวลาเรียนหนังสือไป)
ช่วงเวลาตรงนี้เราจะจริงจังกับการภาวนาให้มาก
ปิดโทรศัพท์ หัดภาวนามีสติอยู่กับตัวเองเท่านั้น
ลองปรับดูตามนี้นะครับ 
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
