อธิบายจิตส่งออกนอก
ถาม : วันนี้พัฒนาถึงการเห็นโทสะและอารมณ์ของคนอื่นที่มากระทบตัวหนูเองด้วย เมื่อเช้ามีลูกค้าอายุประมาณ 70 up หงุดหงิดลูกน้องหนู และมาแสดงอาการกับหนู หนูเห็นโทสะที่เกิดกับเขา แต่หนูแค่รับรู้และไม่ปรุงแต่งโทสะร่วมไปกับเขาและได้แต่ชี้แจงไปด้วยความใจเย็น รู้แต่ว่าคนอายุขนาดนี้ทำมั้ยมีโทสะแรงแม้กระทั่งเรื่องเล็กๆน้อยๆ หนูนึกขอบคุณธรรมะ พระพุทธเจ้าที่เพาะบ่มในวิชาเห็นตามจริงให้เกิดขึ้นกับตัวหนู ทำให้สามารถประคองสติได้ตลอดเวลา เป็นบุญของหนูเหลือเกิน
หนูพอจะเข้าใจมากขึ้นกับคำว่าอย่าส่งจิตออกนอก ตอนแรกหนูเข้าใจว่าคำว่าอย่าส่งจิตออกนอกจะหมายถึง เรื่องที่เรารู้สึกทุกข์ใจ ไม่สบายใจ คิดวนเวียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทำให้เกิดทุกข์(หนูเข้าใจความหมายมาผิดตลอดหรือคะนี้) ดังนั้นเราควรจะดูกาย-ใจของเราอย่างเดียวเป็นที่ตั้งก็พอใช่มั้ยค่ะ เราควรรู้แค่อารมณ์ของคนอื่นอย่างเป็นกลางๆหรือไม่ควรจะสนใจเลย
ตอบ : จิตส่งออกนอกนี่ครอบคลุมไปทั้ง ส่งออกไปทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ
คำว่า อย่าส่งจิตออกนอก เป็นคำที่ครูบาอาจารย์บอกไว้เพื่อให้ให้หัดดูจิตที่ส่งออกนอก
ไม่ใช่จงใจที่จะห้ามที่จะบังคับไม่ให้ส่งออกนอกครับ
ตัวอย่างเรื่องลูกค้าที่คุณเจอ
แวบหนึ่งที่เราเจอลูกค้ากำลังโกรธ จิตจะส่งออกไปอยู่ที่ลูกค้าก่อนเลย
ถ้าเราหัดดูจิตมาพอสมควร ก็จะรู้สึกขึ้นได้ว่าจิตส่งออกนอก
(รู้หลังจากจิตส่งออกนอกไปแล้ว) พอรู้แล้วจิตที่ส่งออกนอกก็จะดับไป
เกิดเป็นจิตที่มีสติอยู่กับตัวเอง ตรงที่จิตมีสติอยู่กับตัวเองนี่แหละครับ
ที่ทำให้เรารู้อยู่โดยไม่มีส่วนได้ส่วนเสียชั่วขณะหนึ่ง
และถ้าจิตผ่านการฝึกมาดีพอสมควร
เราก็จะจัดการแก้ปัญหาไปอย่างมีสติ มีความรู้สึกตัวได้
โดยไม่ต้องกดข่มบังคับจิตใจไว้ ซึ่งเป็นผลจากการหัดเจริญสติมานั่นเองครับ
ไม่ใช่เสแสร้งทำเป็นไม่สนใจอารมณ์ลูกค้านะครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่