วิปัสสนาให้รู้นะ อย่าคิดเอา
รู้ คือการรับรู้สิ่งต่างๆ ด้วยความมีสติ สัมปชัญญะ หรือด้วยความมีจิตตั้งมั่น ไม่หลงตามสิ่งนั้นๆ รู้ เป็นหลักการเจริญวิปัสสนา เพื่อให้เห็นความจริงของสิ่งต่างๆ รวมทั้งกายและจิตเอง ว่า ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เมื่อรู้จนเห็นความจริง จิตก็จะปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นลงไปตามลำดับ แต่ถ้าเราไปใช้วิธีคิดเอา (คิดแบบที่เราคิดเรื่องราวต่างๆ ) เราก็จะไม่สามารถเห็นความจริงของสิ่งต่างๆ ได้ การคิดจะให้ผลเป็นเพียงความรู้ ความเข้าใจในเรื่องราวที่คิด ไม่ใช่เป็นปัญญาที่จะปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่น ครูบาอาจารย์ท่านจึงบอกว่า ให้รู้เอา อย่าคิดเอา .. ให้รู้เอา อย่าคิดเอา…เป็นสำนวนพูด ซึ่งความหมายก็คือ ให้รู้ อย่าคิด ตัวอย่างเช่น เมื่อเกิดความโกรธ ก็ให้รู้ว่าจิตมีความโกรธ หรือให้รู้ความโกรธ เมื่อรู้ได้ก็จะเห็นความโกรธ หรือเห็นจิตที่มีความโกรธว่า ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตน ซึ่งจะนำไปสู่การปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นจิตว่าเป็นเราของเรา
ต้องหัด รู้ ให้ได้แล้วจะเห็นเองว่า รู้เอา กับ คิดเอา ให้ผลต่างกัน รู้เอาให้ผลเป็นการพ้นทุกข์อย่างสิ้นเชิง คิดเอาช่วยให้หายทุกข์ชั่วคราว รู้เอา ยากกว่า คิดเอา ต้องเพียรรู้เอาจริงๆ จึงจะเกิดผล
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
