การเห็นสภาวะได้ชัดสำคัญต่อการภาวนาหรือไม่ ?
ถาม : บางครั้ง พอเรารู้ความไม่ชอบ เราก็รู้ว่าตะกี้มีความไม่ชอบ แต่เราไม่เห็นสภาวะมัน แต่รู้ว่าเกิดความไม่ชอบมา อันนี้ถูกหรือผิดครับ คือบางครั้ง เรารุ้ว่ามีสิ่งนี้เกิดขึ้น แต่เราเห็นสภาวะมันไม่ชัดเจนจำไม่ได้ว่าสภาวะมันเป็นยังไง ไม่เหมือนความโกรธหรือเศร้าที่เห็น สภาวะมันจะชัดมากครับ ?
ตอบ : การเห็นสภาวะนั้น จะเห็นชัดหรือไม่ก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญนะครับ แล้วความจำสภาวะได้ ก็ไม่ได้หมายถึงว่า เราต้องเห็นสภาวะนั้นจนรู้เห็นรายละเอียดได้หมด การจำสภาวะได้ จะหมายถึง พอเกิดสภาวะนั้นขึ้นแล้ว เราสามารถเกิดรู้ตัวขึ้นได้ ดังนั้นจะเห็นสภาวะได้หยาบหรือละเอียด (เห็นชัดหรือแค่รู้ว่ามีสภาวะบางอย่างเกิดขึ้น) ก็ไม่จำเป็นต้องเห็นอย่างละเอียดพิสดารก็ได้ เพราะสิ่งสำคัญหรือเป้าหมายของการเห็นสภาวะ ก็คือ ทำให้จิตเกิดรู้ตัวขึ้น
ถาม : ผมสังเกตุได้คือ บางครั้งเรารู้ทันสภาวะแต่ที่มันไม่ยอมหายเพราะติดนิสัย หน่วงมัน อยากเห็นมันชัดๆ เนื่องจาก ความอยากปฏิบัติครับ แต่พอรู้ทันก็จบเกมส์ครับ
ตอบ : หากเห็นแค่มีสภาวะบางอย่าง (แม้จะไม่เห็นรายละเอียดหรือหน้าตาของสภาวะนั้น) แล้วเกิดรู้ตัวขึ้น ก็คือ ถูกต้องแล้ว นิสัย หน่วงมัน อยากเห็นมันชัดๆ …ไม่ใช่อยากปฏิบัติหรอกครับ แต่ อยากได้ความรู้เยอะ ๆ (งกความรู้) มากกว่าครับ ด้วยเพราะหลงเข้าใจผิดไปว่า มีความรู้มากๆ แล้วจะพ้นทุกข์ได้ หลวงพ่อเคยพูดเสมอๆ ว่า รู้มาก-ยากนาน (แปลว่า รู้มาก-ทุกข์นาน)
ระลึกเอาไว้ซิครับว่า ไม่ต้องรู้มากก็พ้นทุกข์ได้ (รู้แค่ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ก็เพียงพอแล้ว)
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
