สถานที่กับการเจริญความรู้สึกตัวและสัมมาสังกัปปะ(ดำริชอบ)
รู้ตัวไม่เกี่ยวกับกาล-สถานที่ ขึ้นอยู่กับว่าเราเพียรกันแค่ไหน ถ้าฝึกฌานอาจต้องอาศัยกาล-สถานที่ที่ดี แต่ฝึกรู้ตัวฝึกได้ทุกกาลและทุกสถานที่ วิธีฝึกก็ง่ายนิดเดียว (อีกตั้งเยอะยากหมด) คือ ที่ใดที่อยู่แล้วรู้ตัวไม่ค่อยได้ก็อยู่ไป ยังไงซะเราก็คงไม่ได้อยู่ในที่นั้นตลอดเวลา พอออกมาทีนึงก็ เออ…รู้ตัวไม่ได้เลย (ตอนที่เออนี่รู้ตัวแล้ว) แล้วก็ดำริว่า ต่อไปเราจะพยายามรู้ตัวให้ได้ ทำซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่นานก็จะเริ่มรู้ตัวได้ในที่ที่นั้น อย่างเช่นวันนี้ไป office แล้วรู้ตัวไม่ได้ ตอนเย็นกลับบ้านก็ เออ..ทั้งวันรู้ตัวไม่ได้เลย ดำริว่า พรุ่งนี้จะเพียรรู้ตัวใน office ให้ได้ การดำริแบบนี้ พอจะถึง office จิตจะเริ่มตื่นและพร้อมที่จะฝึกใน office การดำริแบบนี้ เป็น ดำริชอบ (สัมมาสังกัปปะ) เป็นมรรคองค์ที่ 2 เชียวนะ แต่ถ้า โอย…ไป office แล้วรู้ตัวไม่ได้ (จิตไม่ยินดี) ไม่อยากไป อยากไปที่อื่น 555..อย่างนี้กิเลสเอาไปกินหมด ไป office อีก 10 ปีก็รู้ตัวไม่ได้
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
