เพราะรู้ตามความเป็นจริงจึงเบื่อหน่าย
จิตที่มีสติมีความตั้งมั่นแล้วไประลึกรู้กายรู้ใจบ่อยๆ
เป็นเหตุให้เห็นตามความเป็นจริง (เห็นไตรลักษณ์) และจะค่อยๆมีความเข้าใจต่อไตรลักษณ์มากขึ้น
จนจิตเกิดเบื่อหน่าย(ไม่เห็นว่ากายนี้จิตนี้เป็นของดีของน่ายึดถือ)
จนในที่สุดจิตจะปล่อยวางและหลุดพ้นไปตามลำดับ
ตรงที่เกิดเบื่อหน่ายนั้น ต้องสังเกตดีๆว่า
ยังเบื่ออย่างหนึ่ง แล้วไปยินดีอยากได้อยากเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เป็นของคู่ตรงข้ามกันหรือไม่
เช่นเบื่อโลกที่วุ่นวาย แต่ยังอยากอยู่กับโลกที่สุขสงบ
การเบื่อแบบนี้ยังไม่ใช่ความหมายของ เบื่อหน่าย(นิพพิทา) ที่จะพัฒนาไปสู่ความคลายกำหนัด
แต่ยังเป็นเพียงการเบื่อที่เป็นโทสะ(ไม่ชอบ) เท่านั้น
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
