ธรรมะเพื่อการปฏิบัติของคนๆหนึ่งนั้นไม่มากเท่าไหร่ / พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นอันเดียวกัน

mp 3 (for download) : ธรรมะเพื่อการปฏิบัติของคนๆหนึ่งนั้นไม่มากเท่าไหร่ / พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นอันเดียวกัน

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

หลวงพ่อปราโมทย์ : ธรรมะแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ ฟังแล้วเยอะ หมายถึงท่านแสดงธรรมไว้มากมาย

ถ้าไปดูให้ดีก็จะพบว่า ที่ท่านแสดงมากมาย เพราะท่านแสดงกับมนุษย์และเทวดามากมาย ธรรมบางอันท่านก็แสดงให้เทวดาฟัง บางอันก็แสดงให้มนุษย์ฟัง แต่ละคนที่ฟัง แต่ละองค์ที่ฟังนะ ฟังไม่มาก ธรรมะเพื่อการปฏิบัติของคนๆหนึ่งนั้น หรือของเทวดาองค์หนึ่ง ไม่มากเท่าไหร่หรอก แต่พอคนมีจำนวนมาก ท่านสอนยักย้ายถ่ายเทไป ตามจริตนิสัยของผู้คนซึ่งมีมากมาย ธรรมะเลยมีเยอะแยะไปหมดเลย

พอเยอะมากๆเนี่ยมาถึงพวกเราเนี่ย ไม่มีใครจำแนกแจกธรรมให้เรา เนี่ยธรรมะอยู่ในตู้เยอะแยะเลย ไม่มีคนมาแจกธรรมให้เรา ว่าเราสมควรธรรมกับข้อนี้ เหมาะกับธรรมะข้อนี้ๆ คนสมัยพุทธกาลนั้น มีพระพุทธเจ้าจำแนกแจกธรรมให้ ของเราไม่มี เราขาดทุนตรงนี้แหล่ะ พอธรรมะมีมากเลยไม่รู้จะเริ่มลงมือปฏิบัติอย่างไร สับสน จับแก่นไม่ได้ซะที ไปอ่านพระไตรปิฎกนะ หลวงพ่ออ่านเยอะมากเลยนะ ทำสมถะตั้งแต่ ๗ ขวบแล้ว พอโตขึ้นมาเนี่ยนั่งอ่านพระไตรปิฎก หวังว่าจะหาวิธีปฏิบัติ ทำยังไงให้มันพ้นทุกข์ไปได้ ทำสมถะไม่พ้นทุกข์ งั้นธรรมะที่พระพุทธเจ้าไว้ให้เลยเยอะ

ท่านถึงพร้อม มีปัญญาธิคุณ มีบริสุทธิคุณ มีกรุณาธิคุณ กรุณาของท่านกว้างใหญ่ไพศาล สาวกไม่มีกรุณาเท่าท่าน สาวกไม่มีปัญญาเท่าท่าน แต่สิ่งเดียวที่เหมือนกับท่านนั้นก็คือ ความบริสุทธิ์เป็นอันเดียวกัน

บางทีเราได้ยินครูบาอาจารย์พูดว่า พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นอันเดียวกันนะ ก็ต้องเข้าใจว่าท่านวงเล็บคำว่าด้วยความบริสุทธิ์ไว้ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นอันเดียวกันด้วยความบริสุทธิ์ โดยความบริสุทธิ์ คือเป็นความบริสุทธิ๋อันเดียวกัน วิสุทธิ

พอเมื่อจิตใจของเราเข้าถึงความบริสุทธิ์เป็นอันเดียวกับพระพุทธเจ้าได้ มันเหมือนเราสัมผัสแตะต้องพระพุทธเจ้าได้แล้ว ถ้าใจเราสกปรกโสมม ห่างไกลธรรมะ เราไม่เห็นกระทั่งเงาของพระพุทธเจ้า

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
แสดงธรรมที่สวนสันติธรรม
บ้านโค้งดารา ศรีราชา ชลบุรี
แสดงธรรมเมื่อ วันเสาร์ที่ ๕ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๕ ก่อนฉันเช้า