หนีทุกข์ ทนทุกข์ พ้นทุกข์
หลังการอดนอนและคอยดูพ่ออยู่คนเดียวไปหนึ่งคืน
พอรุ่งเช้าจิตก็เกิดสลดจนน้ำตาเอ่อเป็นระยะๆ
รู้สึกถึงการมาคนเดียวไปคนเดียวจริงๆ
เพราะในยามที่ต้องแบกรับอะไรไว้ต่างๆ นาๆ
ใครก็ช่วยเราไม่ได้ เราจะช่วยใครที่แม้แต่พ่อตัวเองก็ช่วยไม่ได้
ได้แค่ช่วยผ่อนคลายทุกข์กายทุกข์ใจให้ได้เป็นบางครั้ง
ที่เหลือต่างคนต่างต้องต่อสู้ดิ้นรนพ้นทุกข์ของตัวเองกันไป
ต่างกันที่วิธีการสู้เพื่อให้พ้นทุกข์ว่า จะสู้แบบไหน
จะสู้แบบหนีทุกข์ ทนทุกข์ หรือจะพัฒนาสติปัญญาให้เหนือทุกข์
วิธีหนีทุกข์ก็เห็นอยู่ว่า หนีไม่พ้นจริง
วิธีทนทุกข์ก็เห็นอยู่ว่า ทนได้ยาก
แต่ไม่ว่าหนียังไง จะทนยังไง
ก็พ้นทุกข์ไม่ได้จริง ยังต้องทุกข์แล้วทุกข์อีก
มีแต่ต้องพัฒนาสติปัญญามาหัด “รู้ทุกข์” จึงจะพ้นทุกข์ได้จริง
แล้วเมื่อมีสติปัญญาก็จะรู้ว่า
เมื่อใดควรหนี เมื่อใดควรทน เมื่อใดควรเจริญสติปัญญา
จนเมื่อสติปัญญาพัฒนาไปจนแจ้งอริยสัจจ์
ก็จะพ้นทุกข์กันตรงนั้นแหละ ^_^
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่