การปล่อยวางกับปัญญาของจิต
เรื่องการปล่อยวางนั้น เป็นเรื่องปัญญาของจิต
หากจิตเขายังติดข้องแล้ว ไม่มีใครทำให้เขาปล่อยวางได้เลย
เวลาที่ปฏิบัติ หรือเจริญสติสัมปชัญญะอยู่นั้น
อารมณ์ใดผ่านมาให้รู้ จิตผมก็จะสลัดวางอย่างรวดเร็ว
จนถึงอารมณ์ที่ว่างๆ เป็นขันธ์ละเอียด
ถึงตรงนี้จะทราบเลยว่า จิตไม่ยอมปล่อยวางสิ่งละเอียดนั้น
มันยังคลุกเคล้าแนบสนิทปิดบังจิตแท้ธรรมแท้เอาไว้
ผมเห็นชัดเลยว่า ผมไม่สามารถจะ เห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง ได้
ได้แต่เห็นสิ่งที่ “สมมุติว่าจิต” หรือจิตที่ติดอารมณ์ละเอียดเท่านั้น
ภาระที่จะอบรมจิตให้เกิดปัญญาปล่อยวางขันธ์ละเอียดภายใน จึงยังมีอยู่
สรุปแล้ว จิตก็ยังเป็นรถบรรทุกความทุกข์อยู่เหมือนๆ กับพวกเราทั้งหลายนั่นเอง
เพียงแต่มันไม่ได้บรรทุกก้อนอิฐก้อนหินอะไร
หากแต่มันบรรทุกความเป็นรถบรรทุกของมันเอง
ตัวรถนั่นแหละ หนักไม่ใช่เล่นทีเดียว
ไม่ใช่หนักเฉพาะสิ่งของที่นำมาใส่รถหรอก
ทุกวันนี้ ผมยังไม่มีปัญญาจะรื้อรถคันนี้ลงได้
มันจึงเที่ยววิ่งไปมา รับส่งสินค้าและขยะเรื่อยๆ ไป 
โดยคุณ สันตินันท์ (นามปากกาของหลวงพ่อปราโมทย์ก่อนบวช)
เมื่อวัน ศุกร์ ที่ 28 มกราคม 2543
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
