ในเมื่อเราสร้างสติให้เกิดขึ้นตรงๆไม่ได้ เราควรจะมีความเพียรอย่างไร?
ทั้งความเพียรชอบ (สัมมาวายามะ) และระลึกชอบ (สัมมาสติ) และมรรคอีก 6 องค์ ย่อมต้องอาศัยและเกื้อกูลซึ่งกันและกัน ครูบาอาจารย์จะเคยบอกว่า เมื่อใดมีสติ (สัมมาสติ) เมื่อนั้นคือมีความเพียร (สัมมาวายามะ) ปัญหาจึงน่าจะอยู่ที่เรามีความเพียรที่ไม่ถูกต่างหาก (เพราะถ้ามีความเพียรที่ถูกก็ย่อมมีสติ) เช่น พอมีความโกรธก็หาทางทำลายความโกรธ แทนที่จะหัดดูความโกรธ หรือพอมีความทุกข์ก็หาทางทำลายความทุกข์ แทนที่จะหัดดูความทุกข์ หรือพอจิตว่างๆ เฉยๆ แทนที่จะหัดดูจิตที่ว่างๆ เฉยๆ ก็เที่ยวหาอุบายมาทำเพื่อให้เกิดปัญญา อีกนัยหนึ่งตามหลักที่หลวงพ่อบอกว่า เหตุใกล้ให้เกิดสติคือการที่จิตจำสภาวะได้ แทนที่เราจะเพียรหัดดูสภาวะที่เกิดขึ้น เราก็ไปหาทางสร้าง หาทางดับ หาทางแก้สภาวะ การหัดดูสภาวะนี่แหละครับที่จะทำให้จิตจำสภาวะได้ แล้วก็เกิดเป็นสัมมาสติในทันทีที่รู้ว่ามีสภาวะที่เคยจำได้เกิดขึ้น ปัญหาที่ตามมาคือพอหัดดูแล้ว แต่สัมมาสติยังไม่เกิด ก็เที่ยวหาอุบาย (หัดทำ) เพื่อให้เกิดสัมมาสติ แทนที่จะหัดดูต่อไป โดยไม่เข้าใจว่าที่สติยังไม่เกิด ก็เพราะจิตยังจำสภาวะไม่ได้ ที่จิตยังจำสภาวะไม่ได้ ก็เพราะยังหัดดูไม่พอ ด้วยความไม่เข้าใจบวกกับความอยากมีสติก็เลยหลงไปหัดทำ ไม่ยอมหัดดู ที่ถามว่าจะเพียรอย่างไรเพื่อให้เกิดสติ ก็คงบอกได้ว่า ก็เพียรหัดดูไปเรื่อย อย่าไปหัดทำอะไรกับสภาวะที่ปรากฏก็แล้วกันครับ
เบื้องต้นต้องหัดเชิงคุณภาพก่อน แม้จะได้ปริมาณที่น้อยนิดก็ตาม ด้วยปริมาณที่น้อยนิดแต่มีคุณภาพนี่แหละครับ ที่จะทำให้เกิดเป็นปริมาณที่มากและเปี่ยมไปด้วยคุณภาพ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
