ควรดูอะไรระหว่าง รู้ว่าเผลอ, วิหารธรรม และผู้รู้?
การมีวิหารธรรม ก็คือการมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้จิตรู้ไปสบายๆ (ให้จิตรู้เป็นหลักไว้)
แล้วพอจิตหลงไปก็จะรู้สึกได้ว่าเมื่อกี้ลืมวิหารธรรมไป
เช่น ถ้าจะใช้ร่างกายหายใจเป็นวิหารธรรม
ก็ให้รู้สึกร่างกายที่หายใจไปสบายๆ
(แรกๆจะไม่รู้สึกว่าเหมือนรู้อยู่ห่างๆ และไม่ต้องจงใจจะทำให้เหมือนรู้อยู่ห่างๆ)
ดูๆไป พอจิตหลงไปคิด ก็จะรู้สึกได้ว่า เมื่อกี้ลืมรู้ร่างกายหายใจไป
พอรู้ว่าหลงไปคิดแล้ว ก็กลับมารู้สึกร่างกายหายใจใหม่
วิหารธรรมจึงเป็นเครื่องช่วยสังเกตว่าจิตหลงไปนั่นเอง
เมื่อหัดไปมากๆ จิตจะมีกำลังตั้งมั่นมากขึ้น
พอกลับมารู้ร่างกายหายใจ จะรู้สึกเหมือนรู้อยู่ห่างๆ ได้เองโดยไม่จงใจจะทำให้รู้อยู่ห่างๆ ครับ
ส่วนผู้รู้นั้น จริงอยู่ว่าสำคัญ เพราะเป็นจิตที่ใช้ทำวิปัสสนา
แต่ไม่ใช่จะต้องไปดูผู้รู้นะครับ ที่ต้องดูคือดูกาย ดูจิตเกิดดับ
แล้วจะเห็นว่าผู้รู้ก็เกิดดับเหมือนจิตดวงอื่นๆ ครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
