รู้ว่าโกรธแล้ว ไม่หายโกรธ เราควรจะข่มบังคับจิตใจหรือไม่?
ถ้าจะเอาเรื่องความโกรธมาเป็นกรณีศึกษาก็จะเห็นได้ว่า ตอนที่จิตจะมีความโกรธ เราก็เลือกไม่ได้ว่าควรโกรธหรือไม่ พอมีการกระทบอารมณ์แล้วไม่พอใจ ความโกรธก็จะเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ พอโกรธแล้วเราก็เลือกไม่ได้หรอกครับว่าจะข่มบังคับดีไหม ถ้ายังเลือกได้ก็แสดงว่ายังภาวนาไม่ชำนาญ (อันนี้พูดเฉพาะกรณีของนักภาวนานะครับ) หากเป็นนักดูจิตที่ชำนาญ ก็จะไม่ทำการข่มบังคับหรือไม่เอาแต่ดูจิตจนแก้ไขสถานการณ์ไม่ได้หรอกครับ เพราะทันทีที่เกิดความโกรธ จิตที่ฝึกมาจนจำความโกรธได้ก็จะตื่นรู้ขึ้นเอง แล้วก็จะสามารถจัดการแก้ไขสถานการณ์ไปด้วยความมีสติ สัมปชัญญะ และถ้าความโกรธนั้นรุนแรงมาก ตัวสติสัมปชัญญะนั่นแหละที่จะเป็นตัวจัดการว่า เฮ้ย..เผ่นเถอะอยู่ไม่ได้แล้ว การจัดการต่างๆ ของจิต ถ้าจะมองว่าเป็นไปด้วยอำนาจของศีล สมาธิ ปัญญา ก็ได้ครับ แต่ถ้าไม่ใช่นักภาวนาละก็ การจัดการทุกอย่างเป็นไปตาม ยถากรรม
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
