การภาวนากับการทำทาน
ถาม : ผมฝึกดูจิตได้ประมาณ ปีกว่าแล้ว ปกติผมเป็นคนที่ทำบุญโดยการบริจาคเป็นประจำ ระยะหลังมานี้ หลังทำบุญไม่รู้สึกอิ่มใจอะไรเลย ไม่อยากอธิฐานอะไรด้วย มีแต่แค่รู้เท่านั้นว่าที่ให้ๆไป ให้เอาไปทำประโยชน์ หรือ ให้เพื่อช่วยเหลือเท่านั้น ผมไม่ทราบว่าเป็นผลจากการฝึกดูจิตหรือไม่ ผมเคยส่งการบ้านมานานแล้วช่วงฝึกใหม่ๆ ตอนนั้นถามว่า ไม่รู้สึกอยากไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆเลยมันเบื่อไปเอง ได้รับคำตอบว่าจิตมีที่พึ่งแล้วเลยไม่อยากไปพึ่งอะไรอีก แต่คราวนี้เป็นเรื่องการบำเพ็ญทาน เลยสงสัยครับว่าเป็นผลจากการดูจิตหรือไม่
ตอบ : ลักษณะเดียวกันกับเรื่องไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์นั่นแหละครับ
พอจิตมีสติมีปัญญามากขึ้น อยู่กับตัวเองได้มากขึ้น
มีตนเป็นที่พึ่งแห่งตนได้มากขึ้น
จิตก็มีความสุขที่ปราณีตกว่าความสุขจากการให้ทาน
เวลาทำทานก็ทำไปตามโอกาส แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมาก
หรือถึงกับทำด้วยจิตที่เป็นปกติ ไม่อิ่มอกอิ่มใจเหมือนเมื่อก่อนครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
