เหงาและซึมเศร้าจนอยากร้องไห้
ถาม : มันเหงาๆ แปลกๆ เหมือนจะร้องให้ พอรู้สึกก็หายไป แต่ก็เศร้าอยู่นะ บางครั้งก็รู้สึกทุกข์ เป็นพื้นๆ แต่ก็พยามรู้อยู่ค่ะ บ้างครั้งก็กลัว อาจด้วยร่างกายที่ล้า กับการนอนแล้วรู้สึกตัว มันซ้ำๆ วนๆ อยู่อย่างนี้ ถ้าจะร้องให้น้อมใจนิดเดียวร้องเลยค่ะ รู้สึกชีวิตไม่มีความสุข หาความสุขได้น้อยเต็มที
อยากทราบการปฏิบัติตัวค่ะว่าต้องทำอย่างไร ต่อค่ะ
จากการดูรู้ว่าตัวเองไม่เป็นกลาง และอยากอยู่เงียบๆ คนเดียว แต่พออยู่คนเดียวก็เหงา เหมือนเป็นโรคซิมเศร้า เลยค่ะ
ตอบ : อาการแบบนี้นะครับ เราต้องเข้าใจและยอมรับว่า มันเป็นของมันเอง
มันเป็นเพราะเป็นช่วงที่เราต้องรับวิบาก จึงเกิดอาการแบบนี้ขึ้น
เมื่อทำความเข้าใจและยอมรับว่ามันต้องเกิดแล้ว
เราก็มาหัดดูจิตที่คอยแต่จะไหลเข้าไปแช่อาการที่เหมือนจะร้องไห้
หัดดูแบบแค่รู้ อย่าไปฝืน อย่าไปต้าน
แล้วก็อย่าจงใจไปน้อมให้มันร้องไห้ ถ้าจะร้องก็ให้มันร้องของมันเอง
ส่วนเราหัดเพียง แค่รู้มันไปตามที่มันเป็นเท่านั้น
เมื่อหัดดูจนจิตไม่ฝืนไม่ต้าน และไม่จงใจน้อมลงไป
จิตก็จะมีกำลังตั้งมั่น เห็นอาการเหมือนจะร้องไห้ถูกรู้อยู่
แล้วจิตจะเบาสบายขึ้นมาเองครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
