สัจจะของหลวงปู่เสาร์
ผมพอทราบเกร็ดประวัติหลวงปู่เสาร์หลายเรื่อง
แต่ไม่เหมาะที่จะนำมาเล่าในที่สาธารณะ
ส่วนมากจะฟังมาจากหลวงพ่อพุธ ฐานิโย ซึ่งเป็นศิษย์อยู่กับหลวงปู่เสาร์
(ตอนนั้นหลวงพ่อพุธยังเป็นเณร)
มีบางเรื่องพอจะเล่าได้ครับ คือเรื่องการมรณภาพของหลวงปู่เสาร์
ท่านเป็นพระตัวอย่างแก่ชนรุ่นหลัง
คือสมาทานธุดงคกัมมัฏฐานและการรักษาสัจจะจนตลอดชีวิต
แม้ในวาระสุดท้ายซึ่งท่านมีอายุกว่า 80 พรรษาแล้ว
ท่านก็ยังเดินธุดงค์อยู่และมรณภาพเพราะการเดินธุดงค์นั้น
เย็นวันหนึ่งท่านต้องการจะพักใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง
เนื่องจากชราภาพมากแล้วท่านจึงไม่เห็นว่า
กิ่งไม้ที่ท่านจะแขวนกลดนั้น มีรังผึ้งหลวงขนาดใหญ่
ท่านจึงตั้งใจที่จะพักที่นั้น เหมือนกับการตั้งสัจจะต่อตนเองนั่นเอง
แต่ก่อนที่ท่านจะพาดเชือก กลด ท่านจึงเห็นผึ้ง
ศิษย์ที่ไปด้วยก็เห็นและพากันกราบเรียนขอให้ท่านย้ายไปพักที่ต้นไม้ต้นอื่น
หลวงปู่เสาร์ท่านปฏิเสธ ท่านบอกว่าท่านตั้งสัจจะแล้วที่จะพักที่นี้
ระหว่าง สัจจะ กับ ชีวิต ท่านเลือก สัจจะ
แม้ศิษย์จะอ้อนวอนอย่างไรท่านก็ไม่ยอมเปลี่ยนใจ
ท่านไล่ลูกศิษย์ออกไปห่างๆ แล้วโยนเชือกพาดกิ่งไม้นั้น
พอกิ่งไม้กระเทือน ฝูงผึ้งก็ออกมาต่อยท่านล้มลง
ลูกศิษย์พาท่านเข้าไปพักที่วัดแห่งหนึ่ง แล้วท่านก็มรณภาพที่นั่น
สัจจะแม้ในเรื่องเล็กน้อยเพียงแค่การแขวนกลด
ท่านยังไม่ยอมให้เสื่อมเสียแม้จะต้องแลกด้วยชีวิต
น้ำใจที่กล้าหาญและยิ่งใหญ่ปานนี้ หาได้ยากยิ่ง
โดยเฉพาะในยุคที่ สัจจะ กลายเป็นนิยายในสังคมการเมืองของบ้านเรา
โดย คุณ สันตินันท์ (นามปากกาของหลวงพ่อปราโมทย์ก่อนบวช)
เมื่อวันที่ 3 ส.ค. 2542
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
