พุทโธดูจิต
ดูจิต ก็คือตรงที่ รู้สึกขึ้นมาว่า เมื่อกี้จิตเผลอหลงลืมพุทโธไปนั่นแหละครับ
แรกๆ จะรู้สึกแค่ว่า เมื่อกี้เผลอหลงไป
พอรู้ไปบ่อยๆ ก็จะค่อยๆเห็นว่า จิตจะเผลอหลงก็ห้ามไม่ได้
จิตที่รู้พุทโธก็ไม่เที่ยง จิตมีแต่เกิดแล้วดับ ไม่เที่ยง ไม่ใช่ตัวตน
ค่อยๆหัดดูต่อไปนะครับ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ให้มีสติหัดดูไปแบบเห็นสิ่งนั้นถูกรู้ถูกดู มีจิตเป็นผู้รู้ผู้รู้นะครับ
หัดดูๆไป แล้วค่อยสังเกตว่า อะไรเกิดขึ้นมาก็ไม่เที่ยง เกิดแล้วย่อมต้องดับไปนะครับ
แต่เราไม่ได้พุทโธเพื่อจะเอาความสุขนะครับ
เพื่อให้เห็นว่าจิตที่มีความสุขก็ไม่เที่ยง เพื่อให้มีสติมีความตั้งมั่น
แล้วมารู้รูปนามจนเห็นว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตนครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
