กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: ปัญหาใหญ่ของนักปฏิบัติ โดย คุณสันตินันท์

คาด - หวัง

นักปฏิบัติผู้หวังมรรคผลนิพพานนั้น มีโรคประจำตัวอยู่อย่างหนึ่ง
คือเมื่อปฏิบัติอย่างเต็มที่ สามารถทำความรู้ตัว รู้กายรู้ใจชัดเจนดีแล้ว
ก็อยากจะให้ภาวะจิตที่ทรงธรรมอันดีนี้คงอยู่นานๆ
ครั้นต่อมาไม่นาน จิตที่เคยรู้ชัดก็เริ่มเสื่อมโทรมลง
สติไม่ไว ความสงสัย หรือความเบื่อหน่ายเข้ามาแทรก
เช่นรู้สึกว่า เอ มันยังไงกันนะ เคยปฏิบัติดีคิดว่าเข้าใจแล้ว
แต่อยู่มาเดี๋ยวนี้ ทำไมเหมือนคนปฏิบัติไม่เป็นเสียแล้ว
ไม่ทราบว่าจะดูอะไร จะกำหนดอะไร จะวางจิตใจอย่างไร….

คุณสันตินันท์ เขียนไว้เมื่อ วันอังคารที่ ๔ กรกฎาคม ๒๕๔๓ ๑๐:๕๐:๒๘

อ่านเพิ่มเติมได้ที่ CoffeeBreak

เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓

ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่

สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่

ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่

คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่

• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่:หลักสูตรของชาวพุทธ โดย คุณสันตินันท์
• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: อรหันต์ กับทางเสื่อมของผู้ปฏิบัติธรรม โดย คุณสันตินันท์
• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: ปรากฏการณ์ จิตสอนจิต โดย คุณสันตินันท์
• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: จากตัวกู – ของกู ถึงจิตอวิชชา โดย คุณสันตินันท์
• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: ปัญญาเพื่อความพ้นทุกข์ โดย คุณสันตินันท์
• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: ทุกข์ โดย คุณสันตินันท์
• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: เรื่องของ โพธิจิต โดย คุณสันตินันท์
• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: ว่าด้วยสัมปชัญญะ โดย คุณสันตินันท์
• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: อุบายสู้กาม โดย คุณสันตินันท์
• กระทู้เก่ามาเล่าใหม่: เรื่องของ อุปาทาน ๔ โดย คุณสันตินันท์