ดูความคิด ให้รู้ตอนไหน
โดยหลักมีอยู่ว่า รู้ได้ตอนไหนก็ดูตอนนั้น และให้รู้ในขณะปัจจุบันครับ
แล้วก็ไม่จำเป็นต้องเห็นจิตไหลไปคิดตั้งแต่ต้นหรอกครับ
ถ้าไม่ทันต้อนที่ไหลไปคิด แล้วจิตเกิดยินดียินร้ายให้รู้สึกได้
ก็มาหัดดูจิตที่ยินดียินร้ายไปเลย
หรือถ้ารู้ทันขณะที่จิตไหลไปคิด ก็รู้ว่าจิตไหลไป ถ้ารู้ได้จริงๆ
จิตที่ไหลจะดับไปตั้งแต่ยังไม่ทันปรุงความยินดียินร้ายขึ้นมาครับ
เพราะฉะนั้นที่ถูกคือ
หลังจากที่รู้ว่าจิตไหลไปได้แล้ว ไม่ต้องไปเพ่งจ้องหาดูความยินดียินร้าย
แต่ถ้าเผลอไปเพ่งจ้องหาดู ก็ให้รู้ทันจิตที่จ้องหาดูนั่นแหละครับ
ในขั้นของการหัดรู้สภาวธรรม
จะเกิดสภาวะ จิตไหลไปหาความคิดก่อน แล้วจึงรู้ว่าจิตไหลไปครับ
การรู้ว่าจิตไหลไป จะทำให้ความคิดดับและเกิดสติรู้สึกตัว
ซึ่งเมื่อเกิดสติ จิตก็มักจะจำได้ว่าเมื่อกี้คิดเรื่องอะไร
แต่ถ้าความคิดไม่ดับแต่รู้เรื่องที่คิด อันนี้จะยังไม่เกิดสติรู้สึกตัวขึ้นครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
