หัดฝึกรู้จากจิตที่หลง
ถาม : เรายังต้องฝึกรู้ที่จิตหลงไปเรื่อยๆก่อนใช่ไหมครับพอจิตรับบ่อยๆเข้าแม้เป็นเพียงชั่วขณะ วันหนึ่งจิตจะรู้สึกได้เอง จิตก็จะรู้ถึงความแตกต่างของรู้และหลง อย่างหลวงพ่อบอกว่าเป็นลักษณะของสันตติจะขาดออก
ตอบ : ถ้าสามารถฝึกรู้ได้ว่า เมื่อกี้จิตหลงไป (ไม่ใช่รู้ว่ากำลังหลง)
ก็ให้ฝึกรู้ว่าเมื่อกี้หลงไป รู้ให้ได้บ่อยๆ
ก็จะเห็นเองว่า จิตที่รู้กับจิตที่หลงเป็นคนละขณะกัน
รู้แค่นี้ก็พอแล้วครับ ไม่จำเป็นว่าต้องไปเห็นสภาวะก่อนหลงก็ได้ครับ
ถาม : การปฏิบัติต่อไปตรงนี้เรื่องที่รู้มันจะไม่เป็นวิเศษลักษณะ(อาการของจิต)หรือเรื่องในบัญญัติ(สมมุติ) แต่จะเป็นเรื่องของสามัญลักษณะจิต(ไตรลักษ์)กับปรมัติธรรม(วิมุติ)
ตอบ : เราไม่ได้สนใจเรื่องที่รู้นะครับ
แต่จะสนใจมาที่รูปนาม(ขันธ์ ๕) ว่าเป็นไตรลักษณ์
เช่น เราจะไม่สนใจว่าก่อนหลงจิตจะเป็นอย่างไร
แต่สนใจว่า จิตที่รู้เกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป
หรือสนใจว่าจิตที่หลงเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไปครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
