ภาวนาแล้วไม่นิ่ง
ถาม : ตอนนี้กำลังฝึกปฏิบัติอยู่ค่ะ แต่รู้สึกตัวเองไม่นิ่ง ยิ่งฝึกไปยิ่งรู้น่ะค่ะว่ากิเลสเยอะ โทสะ โมหะ ยิ่งหงุดหงิดตัวเอง อึดอัดค่ะ
ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดีค่ะ มีอะไรมากระทบก็รู้น่ะค่ะ ว่าเกิดอารมณ์อะไร แต่ไม่ดับอ่ะค่ะ เหมือนยังเก็บไว้อยู่ลึกๆ
รบกวนช่วยให้คำแนะนำด้วยค่ะ
ตอบ : ปัญหาอยู่ที่ อยากให้จิตนิ่ง อยากไม่มีกิเลส อยากให้อารมณ์ดับ
อยากแล้วไม่รู้ว่าอยาก จิตก็เลยหลงไปเพราะความอยาก
จริงๆ แค่เพียงเรารู้ทันว่าอยาก (ไม่ใช่ต้องไม่อยาก)
แค่เพียงเรารู็ทันว่าจิตไม่นิ่ง(ไม่ใช่ต้องนิ่ง)
แค่เพียงรู้ทันว่าจิตมีกิเลส(ไม่ใช่ต้องไม่มีกิเลส)
แค่เพียงรู้ทันว่าอยากให้อารมณ์ดับ(ไม่ใช่อารมณ์ต้องดับตามที่อยากให้ดับ)
เท่านี้ก็คือการภาวนา ที่จะนำไปสู่การมีสติมีจิตตั้งมั่นแล้วก็มีปัญญาได้แล้วครับ
แต่ถ้าหลงไปตามความอยากก็จะยิ่งไกลจากการมีปัญญา
เพราะความอยากเป็นเหตุให้เกิดทุกข์
การทำตามความอยากจึงเป็นการนำไปสู่ทุกข์ ไม่ใช่นำไปสู่ความพ้นทุกข์นะครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
