ความกลัวและฟุ้งซ่านที่ฝังอยู่ในใจ
ถาม : มีเรื่องอยากจะสอบถามอาจารย์หน่อยครับ เมื่อปีที่แล้วผมได้ถูกโจรปล้น โดยถูกจับตัวไปข่มขู่เพื่อเรียกเงินด้วยครับ ตอนนั้นก็รู้สึกกลัวมาก จนมาถึงปัจจุบันก็ยังนึกถึงเหตุการณ์นี้อยู่ คือตอนนี้ผมยังรู้สึกระแวงคนที่จะมาเข้าใกล้ตัวเช่นลูกค้า(ผมเปิดร้านขายของอยู่ครับ)ว่าเขาจะมาดีหรือเปล่า บางครั้งดูข่าวในทีวีเห็นข่าวประเภทปล้นยังนึกถึงเหตุการณ์เก่าและนึกกลัวขึ้นมาอีก หลังจากนั้นก็จะเกิดความฟุ้งซ่านคิดไปต่างๆนานา พอรู้สึกตัวก็จะมาดูสภาวะว่าตอนนี้เกิดสภาวะฟุ้งซ่าน เกิดโมหะขึ้น แล้วความรู้สึกนั้นก็จะหายไปชั่วคราว แต่พอเจออะไรที่มากระทบที่ทำให้รู้สึกถึงเหตุการณ์นั้นอีกก็จะเกิดความกลัวและความฟุ้งซ่านอีก ผมมีคำถามอยากให้อาจารย์ช่วยแนะนำหน่อยครับว่าผมควรจะทำอย่างไรให้ความกลัวและความฟุ้งซ่านที่เกิดจากเรื่องนี้มันจางหายไปได้ครับ และมีวิธีปฏิบัติอย่างไรถึงจะทำให้การภาวนาก้าวหน้าต่อไปเรื่อยๆครับ ?
ตอบ : ให้อาศัยความกลัวที่เกิดขึ้นนี่แหละครับ เป็นเครื่องมือในการภาวนา
โดนเมื่อเกิดกล้ว ก็ให้หัดดูจิตที่กลัว (ไม่ต้องไปสนใจว่ากลัวเรื่องอะไร)
หัดดูไปสบายๆ ให้เห็นว่า ความกลัวจะเกิดเราก็ห้ามไม่ได้
เมื่อเกิดแล้วเดี๋ยวก็จะดับไป เมื่อได้หัดดูจิตที่กลัวเกิดดับอยู่เรื่อยๆ
จิตก็จะยอมรับได้โดยไม่ทุกข์ซ้ำซ้อนลงไปอีก
แล้วความกลัวก็จะค่อยๆ หายไปเองครับ
และในระหว่างวันถ้าจิตใจไม่ได้มีความกลัวหรือมีอารมณ์อื่นๆ ให้รู้สึกได้
ก็ให้มาหัดดูร่างกายยืน เดิน นั่ง เคลื่อนไหว หัดดูจิตที่ชองเผลอไปคิด
พอลูกค้ามาก็ขายของไปหัดรู้สึกตัวไปสบายๆ
สติปัญญาก็จะพัฒนาก้าวหน้าได้ครับ
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่
