Dhammada.net

mp 3 (for download) : รักสิ่งใดก็ทุกข์เพราะสิ่งนั้น

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

หลวงพ่อปราโมทย์ : เห็นกายตามความเป็นจริง เห็นใจตามความเป็นจริง นี่เป็นผลของการเจริญปัญญานะ

เพราะเห็นตามความเป็นจริง จึงเบื่อหน่าย เพราะเบื่อหน่าย จึงคลายความยึดถือ เพราะคลายความยึดถือ จึงหลุดพ้น เพราะหลุดพ้น จึงรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว ใจจะเป็นอิสระนะ จะไม่เข้าไปยึดอยู่ในกายในใจ เป็นอิสระ มีความสุขที่สุดเลย เป็นความสุขของคนที่มีอิสรภาพ

ในขณะที่ความสุขทั้งหลายแหล่ในโลก โดยเฉพาะกามสุขเนี่ย เป็นความสุขที่มีเงื่อนไขมาก ต้องเห็นอย่างนี้ ต้องอยู่กับคนนี้ ถึงจะมีความสุข ต้องได้สิ่งนี้มา ถึงจะมีความสุข ต้องไม่เสียอันนี้ไป ถึงจะมีความสุข ความสุขในโลกนะ เรียกว่ากามสุข ความสุขที่อาศัยรูปเสียงกลิ่นรสสัมผัสทั้งหลายเนี่ย เป็นความสุขที่ไม่มีอิสรภาพ มีเงื่อนไขตลอดเวลาเลย

เรารักคนๆนึง เรานึกว่าจะมีความสุข เรารักใครขึ้นมานะ เราจะเสียอิสรภาพเพราะคนๆนั้นทันทีเลย ไม่ว่าเรารักใครทั้งสิ้น เราจะเสียอิสระเพราะคนๆนั้นเลย รักสิ่งใดก็จะทุกข์เพราะสิ่งนั้น เพราะว่าใจจะมีภาระผูกพันมาก

คนโบราณนะก็แต่งกลอน เค้าบอกว่า มีลูกเหมือนเชือกผูกคอ มีเมียหรือมีสามีนะ เหมือนปอผูกศอก มีสมบัติเหมือนปลอกรัดขาไว้ ใช่ไหม มีลูกมีเมีย มีทรัพย์สมบัติ ในโลกเค้าว่าดีนะ แต่นักปราชญ์กลับเห็นว่ามันมีภาระนะ มีลูกทำไมเค้าเทียบ เหมือนมีเชือกรัดคอไว้ เวลามีลูกนะ กินอะไรไม่ค่อยลงนะ มันต้องคอยดูก่อน ว่าลูกมันได้กินหรือยัง มีเมียมีสามีนะ ไม่คล่องตัวนะ ทำอะไรก็ไม่คล่องตัว ไม่คล่องแคล่วเหมือนเดิม ห่วงหน้าห่วงหลัง มีสมบัติเหมือนปลอกรัดขาไว้ ไปไหนก็ไม่ได้นะ ห่วงสมบัติ ต้องนั่งเฝ้าสมบัติไว้

มีอะไรก็ทุกข์เพราะอันนั้น มีกายก็ทุกข์เพราะกายนะ มีใจก็ทุกข์เพราะใจ มีกายก็ต้องห่วงมัน ต้องดูแลมันมากมายนะ มันเป็นอะไรขึ้นมาก็ทุรนทุราย มีจิตใจก็ต้องเที่ยวดิ้นรน หาความสุขมาบำเรอมัน แล้วมันก็อยู่ไม่นานนะ ก็จะหิวโหยตลอดเวลา จิตใจเราเนี่ย หิวโหยตลอดเวลานะ ยิ่งกว่าร่างกายอีก ร่างกายหิววันละครั้งสองครั้งสามครัั้ง ถ้าตะกละหน่อย ตะกละไม่ใช่หิว ตะกละได้วันละหลายครั้ง แต่หิวจริงๆนะ สองสามครั้งอะไรนี้ แต่ใจนี่หิวตลอดเวลาเลย ใจหิวอะไร หิวอารมณ์ อยากได้อารมณ์ที่ดี อยากให้อารมณ์ไม่ดีหายไป มันมีแต่ความดิ้นรนอยู่ข้างใน มีความต้องการเกิดขึ้นตลอดเวลา

งั้นมีแต่ความทุกข์นะ ถ้าเรามีสติปัญญา ดูลงมาในกาย ดูลงมาในใจ จะเห็นเลยว่าไม่ใช่ของดีของวิเศษ ไม่ใช่ของน่ารักน่าหวงแหน เนี่ยการปฏิบัติธรรมนะ เรามุ่งมาให้เห็นความจริง ของกายของใจอย่างนี้ ไม่ใช่หลอกตัวเองให้เชื่อ หลอกยังไงก็ไม่เชื่อ

อย่างเราฟังธรรมะมามากมาย บอกร่างกายนี้ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา หรือว่าชีวิตนี้เราจะต้องตายแน่นอน เคยได้ยินไหม ว่าเราจะต้องตายแน่นอน เชื่อไหมว่าเราจะตายวันนี้ ไม่เชื่อ ไม่เชื่อหรอก ใจมันไม่ได้ยอมรับจริงๆ งั้นเราพาจิตให้มาเรียนรู้ความจริงของกายของใจ เพื่อมันจะได้ยอมรับความจริง ถ้ามันยอมรับความจริงนะ มันจะคลายความยึดถือ มันก็เป็นอิสระขึ้นมา

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม บ้านโค้งดารา ศรีราชา ชลบุรี

CD: สวนสันติธรรม แผ่นที่ ๔๗
Track: ๑๔
File: 551014A.mp3
ระหว่างนาทีที่ ๙ วินาทีที่ ๒๑ ถึง ๑๒ วินาทีที่ ๓๙

เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓

ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่

สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่

ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่

คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่

mp 3 (for download) : คู่มือการปฏิบัติธรรม (๔) มาฝึกเรียนรู้ความจริงของตัวเรา

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

หลวงพ่อปราโมทย์ :เนี่ยสิ่งที่เราต้องฝึกนะ ก็คือการมาหัดรู้ความจริง ของตัวเราเอง

ความจริงของร่างกาย มีแต่ของไม่เที่ยง มีแต่ของเป็นทุกข์ มีแต่ของบังคับไม่ได้ เป็นแค่วัตถุที่ไหลเข้าไหลออก จิตใจก็มีแต่ความไม่เที่ยง จิตใจมีแต่ความทุกข์บีบคั้น ถูกความอยากเกิดขึ้นทีไรนะ ก็บีบคั้นจิตใจทุกทีไปเลย อยากจะอยู่นานๆ มันไม่นาน อยากจะสาวนานๆ มันไม่นาน อยากให้แฟนรักเยอะๆ มันไม่รัก อะไรนี้นะ อยากให้ลูกไม่ดื้อ มันดื้อ ความอยากเกิดขึ้นทีไรนะ มันก็บีบคั้นใจเราทุกครั้งไป

เนี่ยมาเฝ้าดูนะ จิตใจมีแต่ของไม่เที่ยง ความสุขก็ไม่เที่ยง ความสุขอยู่ชั่วคราว แล้วก็หายไป แต่พอความทุกข์(มา)นะ เรารู้สึกว่าเที่ยง ความทุกข์ไม่รู้จักหายซักที ทีความสุขละก็ไม่เที่ยงเร็ว อันนั้นเพราะใจเราอยาก อยากให้ความสุขอยู่นานๆ มันก็เลยรู้สึกสั้น

นี้เรามาคอยดูนะ ในจิตใจมีแต่ของไม่เที่ยง สุขก็ไม่เที่ยง จริงๆแล้วทุกข์ก็ไม่เที่ยง กุศลก็ไม่เที่ยง อกุศลเช่น โลภโกรธหลงทั้งหลาย ไม่เที่ยง ความฟุ้งซ่านไม่เที่ยง ความหดหู่ไม่เที่ยง ความดีใจความเสียใจ ไม่เที่ยง ความอิจฉาพยาบาท ทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่เที่ยง

มาดูจิตใจต่อไป จิตใจนี้ ถูกความอยากบีบคั้นอยู่ตลอดเวลา อยากดูก็ทุกข์ อยากฟังก็ทุกข์ อยากได้กลิ่นก็ทุกข์ อยากได้รสก็ทุกข์นะ อยากสัมผัสอะไรที่ดีๆก็ทุกข์ อยากคิดอยากนึกเรื่องที่ดีนะ มันไม่ยอมคิด มันชอบไปคิดเรื่องไม่ดี เรื่องความทุกข์ เรื่องอะไรนี้นะ ใจชอบไปวนเวียน อย่างเวลาอกหักนะ เพื่อนๆชอบปลอบ ว่าอย่าไปคิดมันเลย ห้ามไม่ได้ ใจจะคิด ยิ่งเรื่องไม่ดียิ่งชอบคิด ยิ่งเรื่องทุกข์ยิ่งชอบคิด ห้ามไม่ได้ นี่คือคำว่า”อนัตตา”นะ

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม บ้านโค้งดารา ศรีราชา ชลบุรี

CD: บ้านจิตสบาย วันที่ ๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๕
File: 550805A.mp3
ระหว่างนาทีที่ ๖ วินาทีที่ ๒ ถึง นาทีที่ ๗ วินาทีที่ ๕๖

เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓

ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่

สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่

ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่

คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่