Dhammada.net

จากโครงการหัวใจบริสุทธิ์ สู่ “หนังสือหัวใจบริสุทธิ์” ร่วมแบ่งปันกำลังใจจากประสบการณ์นักภาวนา ที่เกิดจากการคัดเลือกบทความบางส่วนที่สื่อมาจากหัวใจของนักภาวนาทั้งหมดเกือบหนึ่งพันบทความที่เข้าร่วมโครงการฯ เพื่อเป็นการแสดงถึงความมหัศจรรย์ของสติปัฎฐานสี่ อันเป็นทางสายเอก ที่แบ่งออกเป็น ๔ ฐาน  โดยแต่ละฐาน สามารถนำมาได้ถึงซึ่งความหลุดพ้นโดยทั้งสิ้น นอกจากนี้ยังมีการแบ่ง มรรคปฎิปทา ตามยุคนัทธกถา ออกเป็น ๔ อย่าง ได้แก่ สมาธินำปัญญา, ปัญญานำสมาธิ, สมาธิควบปัญญา และจิตที่ปราศจากความฟุ้งซ่านในธรรมเจริญมรรคอยู่ ซึ่งทั้งหมดทั้งปวงแสดงให้ถึงปฎิปทาที่หลากหลายในการเข้าถึงธรรมะของพระพุทธเจ้า

ในแง่ของการภาวนาแล้ว หลายๆครั้งเมื่อนำปฎิปทาของครูบาอาจารย์แต่ละท่านแต่ละบุคคล มาเทียบกัน อาจจะมีรายละเอียดในหลายส่วน หรือแนวทางกรรมวิธีที่รู้สึกว่าไม่เหมือนกัน ในบางครั้งอาจจะดูขัดกันไปเสียด้วยซ้ำ อาทิบางท่านให้ทำความสงบก่อนถึงค่อยเจริญปัญญาแต่บางท่านให้ทำการเจริญปัญญาไปโดยตรง โดยการรู้ทันกายและใจเลย, บางท่าน“บังคับ” ให้จิตสงบนิ่งตั้งมั่นเสียก่อนในช่วงแรก ในขณะที่บางท่านก็“ไม่ให้บังคับจิต” โดยปล่อยรู้ไปเลยว่าจิตสงบก็รู้ จิตไม่สงบก็รู้ ซึ่งถ้าเรามองดูผิวเผินเราอาจจะรู้สึกว่ามีแนวทางที่ขัดแย้งกัน แต่ในความจริงแล้วจะเป็นแนวทางใดก็ตาม หากยังอยู่ในมหาสติปัฎฐานสี่ และอยู่ในมรรคปฎิปทาที่อยู่ในยุครนัทกถาแล้ว หากในปลายทางท้ายที่สุด ทั้งหมดจะต้องมาสู่ทางเดียวกัน คือ การรู้กายรู้ใจรู้สภาวะธรรมตามความเป็นจริง และเห็นไตรลักษณ์ของธรรมทั้งปวง ซึ่งเป็นวิถีแห่งการเจริญปัญญาที่พระพุทธเจ้าทรงได้ชี้แนะเอาไว้ ซึ่งย่อมนำมาซึ่งความพ้นทุกข์ได้อย่างแท้จริง

หนังสือหัวใจบริสุทธิ์ จึงเป็นพยานหลักฐานของผู้ที่ภาวนาในแนวทางที่หลากหลายและโดยเฉพาะแนวทางของการเจริญสติในชีวิตประจำวัน ที่ถ่ายทอดโดยหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช เพื่อแสดงให้เห็นว่า แท้จริงแล้วยังมีหลายแนวทางที่สามารถเข้าถึงความพ้นทุกข์ได้จริง ขอเพียงแต่ให้อยู่ในกรอบของสติปัฎฐานสี่ และปฎิปทาตามยุคนัทธกถาที่ได้แสดงเอาไว้

หากผู้ใดสนใจรับหนังสือหัวใจบริสุทธิ์ สามารถรับได้ที่ ศาลาลุงชิน ในวันที่ 15 พ.ค. 2554 และที่สวนสันติธรรม ตามวันเวลาที่ส่วนสันติธรรมเปิด

*** เงื่อนไขการรับหนังสือหัวใจบริสุทธิ์ ผ่านทาง Dhammada.Net ***

1. ทาง Dhammada.Net จะมอบสิทธิ์แก่ผู้ที่เคยส่งบทความเข้าร่วมโครงการหัวใจบริสุทธิ์มาก่อน โดยจะได้รับท่านละ 1 เล่ม ขอให้ส่งเมล์มาที่ media.dhammada.net@gmail.com โดยขอให้พิมพ์หัวข้อว่า “หนังสือหัวใจบริสุทธิ์ (เคยร่วมโครงการหัวใจบริสุทธิ์มาก่อน)” พร้อมกับแจ้งชื่อที่อยู่ และหมายเลขโทรศัพท์ กรุณาส่งเมล์ภายในวันที่ 31 พฤษภาคม 2554 หากเลยกำหนดดังกล่าวจะถือว่าท่านสละสิทธิ์ ท่านจะได้รับหนังสือภายในเดือนมิถุนายน

2. สำหรับผู้ที่สนใจโดยทั่วไป จะได้รับหนังสือในส่วนที่เหลือจากโควต้าจากข้อ 1 โดยจะได้ท่านละ 1 เล่มเช่นกัน ขอให้ท่านส่งเมล์มาที่ media.dhammada.net@gmail.comโดยขอให้พิมพ์หัวข้อว่า “หนังสือหัวใจบริสุทธิ์-ไม่ได้ร่วมโครงการหัวใจบริสุทธิ์มาก่อน” พร้อมกับแจ้งชื่อที่อยู่ และหมายเลขโทรศัพท์ ท่านสามารถส่งเมล์ได้ตั้งแต่วันนี้จนถึงวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ.2554 ซึ่งท่านจะได้รับหนังสือภายในเดือนมิถุนายนเช่นกัน

เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓

ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่

สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่

ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่

คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่

บทความจากนักโทษคนหนึ่ง

ก่อนอื่นผมต้องขออภัยนะครับหากทำให้ใครหลายคนรู้สึกกลัวกับคำว่า ”นักโทษ” ข้างบน  ขอกล่าวถึงที่มาของผมกันก่อนนะครับ ชีวิตผมนั้นในช่วงวัยรุ่นมันค่อนข้างจะมัวเมาและลุ่มหลงในรูปรสกลิ่นเสียงอยู่มาก เกเรมากจนติดคุกติดตารางทุกสิ่งทุกอย่างที่ผิดพลาดเกิดจากความอยากทั้งนั้น ผมเป็นนักโทษครับ ถูกจำคุกด้วยคดีค้ายาเสพติดและแน่นอนผมก็เสพยาด้วย ผมถูกตัดสินจำคุกถึง 6 ปี แต่ความที่ยอมรับโทษทุกสถานจึงติดคุกจริงเพียง 3 ปี ผมอยู่ในวังวนชีวิตด้านมืดนี้ของสังคม เสพยาค้ายามาตั้งแต่เรียนชั้น ม.3 จนครอบครัวต้องพาไปอยู่ต่างจังหวัด แต่เวลากลับมาบ้านอีกเมื่อไหร่เป็นต้องกลับไปเสพยา ค้ายาเหมือนเดิมทุกครั้งจนสุดท้ายต้องติดคุก ชีวิตในเรือนจำทุกข์ทรมานมาก แต่ถึงทุกข์กายเท่าไหร่ก็ไม่เท่าความทุกข์ทางใจ เศร้าหมอง มีแต่ความห่อเหี่ยว สิ้นหวัง ใจมันมืดดำ

แล้ววันนึงคนรักของผมก็ส่งหนังสือ “วิถีแห่งความรู้แจ้ง เล่ม 1-2” ของหลวงพ่อมาให้เธอบอกว่าดีมาก ขอให้อ่าน ผมก็อ่านให้เธอ แต่ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นัก จับจุดได้เพียงว่าให้มีสติรู้กายรู้ใจ ผมจึงทำความรู้สึกอยู่กับลมหายใจ ความมีสติครั้งนั้นทำให้ผมมีความสุขมาก มันเป็นความสุขสว่างท่ามกลางความมืดมนที่อยู่คู่กับใจผมมานาน ผมเห็นความหงุดหงิดใจเวลาที่แม่มาเยี่ยมแล้วเอาแต่ร้องไห้ ผมรู้ว่าผมมันเลว แต่ตอนนั้นผมก็ทำอะไรให้แม่รู้สึกดีไม่ได้จริงๆ เห็นความกระวนกระวายที่เวลาคนรักมาแล้วคุยกันไม่รู้เรื่อง ในคุกเวลาเหมือนจะหยุดอยู่กับที่ ทุกอย่างเหมือนจะถูกบีบ ถูกบังคับให้ยอมรับโดยไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง ผมสังเกตจิตใจตัวเองได้บ้างแต่ก็ไม่ต่อเนื่องนักเพราะส่วนใหญ่มันจะจมลงไปในความทุกข์ ความสิ้นหวังซะมาก คนรักของผมเธอยังคงวนเวียนส่งหนังสือธรรมะมาให้มากมาย ทั้งของคุณดังตฤณ และอาจารย์สุรวัฒน์ ทั้งยังมีซีดีหลวงพ่อด้วยเธอขอให้เจ้าหน้าที่เปิดให้ผมฟังวันละครึ่งชั่วโมงก็ยังดี ผมอ่านหนังสือให้เธอทุกเล่ม แต่ซีดีหลวงพ่อผมไม่เคยได้ฟังเจ้าหน้าที่บอกว่าหากเป็นซีดีเพลงก็จะเปิดให้

เรื่องภาวนาผมก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง เพราะข้างในการจะดีดตัวให้ต่างจากคนอื่นมันยากจริงๆครับในเมื่อเป็นแหล่งรวมคนที่มีด้านมืดมาเหมือนกัน  และตั้งแต่ผมโตมาผมก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับศาสนาอยู่แล้ว รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่น่าเบื่อซะด้วยซ้ำ ผมไม่ชอบเลยกับบุคคลที่เรียกตัวเองว่า นักปฏิบัติธรรม เพราะรู้สึกว่านักปฏิบัติธรรมเป็นกลุ่มคนที่แปลกๆ รู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะปกติซักเท่าไร กับการที่ทำตัวไม่เหมือนคนอื่นเพราะในตอนเด็กๆ เห็นว่านักปฏิบัติธรรมจะต้องเคร่งขรึมสำรวมมาก เหมือนกับการทวนกระแสโลก ในตอนนั้นผมไม่เข้าใจหรอกว่าเขาทำไปเพื่ออะไร และมีประโยชน์อะไร คนเราเกิดมาก็ต้องเสพสุข ซิ ใช้ชีวิตให้สนุกสนานให้สมกับการที่ได้เกิดมาเป็นคน แต่ก่อนผมคิดได้แค่นี้ เห็นเค้ารักษาศีลกันก็ยังนึกเลยว่าพวกเขาคงจะไม่สนุกเหมือนเราหรอกเพราะพวกเขาไม่ได้กินเหล้ากินยาอย่างเรา ชีวิตเขาคงจะน่าเบื่อ แต่ผมก็รักษาศีลนะ ศีล5 ผมรักษาหนึ่งข้อ คือข้อที่ 1 ห้ามฆ่าสัตว์ ผมจะไม่ตบยุงและไม่เบียดเบียนสัตว์ทั้งเล็กและใหญ่โดยไม่จำเป็น แต่ผมก็ทำได้เท่านั้นแหละครับ คนรักผมเธอยังส่งรูปหลวงพ่อมาให้ผมกราบไหว้ด้วย เธอเคารพและศรัทธาหลวงพ่อมากจนบางครั้งผมยังรู้สึกสงสัยอยู่ภายในว่าทำไมเธอถึงรักท่านอย่างนี้ บางทีถึงกับรู้สึกต้านด้วยซ้ำไป แต่ผมก็เก็บไว้และกราบไหว้ตามประสาจนปล่อยตัวออกมา

ในครั้งแรกที่ผมได้พบหลวงพ่อเป็นวันที่ผมเพิ่งจะออกจากเรือนจำได้แค่หนึ่งวัน  รู้สึกสับสนกับชีวิตข้างนอกนี้มากๆ แถมยังถูกคนรักบังคับให้มาวัดอีกจิตใจในตอนนั้นจึงมีแต่แรงต้านเพราะถูกบังคับ ไม่ได้มาเพราะอยากฟังธรรม จิตใจมีแต่ความเศร้าหมองเพราะชอบนึกถึงอดีตที่ผิดพลาด ชีวิตหาความสุขไม่ได้เอาเลย  แต่การมาวัดในครั้งนี้ถือได้ว่าเป็นเป็นการเกิดใหม่ของผม และคงถึงเวลาของผมที่จะได้เรียนรู้คำสอนของพระพุทธองค์ การฟังธรรมในวันนั้นเหมือนกับได้พบกับสิ่งอัศจรรย์ ในชีวิตนี้ผมก็เคยฟังธรรมมาบ้าง เรื่อง ธาตุสี่ ขันต์ห้า รูปนามนี้ก็พอรู้  แต่พอได้ฟังธรรมที่หลวงพ่อเทศน์อะไรๆมันก็ต่างไปจากเดิมซะหมด  ความรู้สึกในตอนนั้นเหมือนกับว่าได้เข้าใจสิ่งต่างๆภายในกายในใจนี้มากขึ้น ไม่เคยฟังธรรมครั้งใดแล้วรู้สึกสว่างกระจ่างใจเหมือนครั้งนี้เลย หลังจากที่ได้ฟังธรรมในครั้งนั้นแล้ว รู้สึกเหมือนว่าจิตใจมันตื่นตัว มันอยากภาวนา  การไปวัดในครั้งนั้นถือได้ว่าเป็นการหอบเอาทุกข์ทั้งชีวิตไปทิ้งซะครึ่งนึงเห็นจะได้ ผมยังจำได้คำสอนของท่านในครั้งนั้นได้แจ่มชัด “ ภาวนานะแล้วชีวิตจะดีขึ้น อย่าทิ้งธรรมะนะแล้วธรรมะจะไม่ทิ้งเรา เคยทำชั่ว เคยทำผิด อย่าทำอีก ตั้งอกตั้งใจต่อสู้กิเลสนะ ไม่มีใครให้โอกาสกับชีวิตเรา ได้เท่าตัวเราเอง จำไว้อย่างหนึ่ง ถ้าเราไม่ทิ้งธรรมะ วันข้างหน้าเราต้องดีกว่านี้ แต่ถ้าเราทิ้งธรรมะเราตามอธรรมไป วันข้างหน้าก็ต้องเลวกว่านี้แน่ อดทนนะ อดทน ใครเคยผิดเคยพลาดก็ตั้งอกตั้งใจเอาใหม่ ไม่ทำอีก ” ผมจำใส่ใจกลับมาและในเวลาที่ต้องเผชิญหน้า มันยากมากกับการที่จะปฏิเสธยาบ้าจากเพื่อนเก่าที่นำมาให้ถึงบ้าน วางไว้ให้กับมือ แต่คำสอนของหลวงพ่อก็ทำให้ผมเอาชนะใจตัวเองจนได้ ผมปฏิเสธและเลิกยุ่งเกี่ยวกับทางนี้เด็ดขาดมาถึงทุกวันนี้ ธรรมของหลวงพ่อ เป็นธรรมะที่ฟังเข้าใจได้ง่ายการปฏิบัติที่ถูกต้อง แค่มีสติรู้สึกตัวอยู่เนืองๆ ทำให้ความทุกข์ที่ผมเคยมีมันหายไปได้จริงๆ  อัศจรรย์ใจเหลือเกินธรรมนี้ง่ายนิดเดียวเอง  ในวันนี้เมื่อนึกย้อนไปในอดีตคิดถึงตัวเองในตอนนั้น ได้รู้สึกถึงจิตใจที่เศร้าหมองอมทุกข์  แต่ในปัจจุบันนี้มันช่างแตกต่างกันมากเหลือเกิน ความทุกข์ความเศร้าหมองที่เคยมีมาตั้งแต่เด็กในวันนี้มันจากหายไป

จนถึงตอนนี้เกือบ1 ปีแล้วที่ผมได้เรียนและฝึกภาวนากับหลวงพ่อ ได้ฟังธรรมที่พระพุทธองค์ทรงสอน ผ่านมาทางหลวงพ่อ คำสอนของหลวงพ่อเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ง่าย ผมไม่เคยคิดเลยว่าการปฎิบัติธรรมภาวนาจะเป็นเรื่องที่เรียบง่ายอย่างนี้ ในวันนี้ที่ทุกข์ กับเมื่อในอดีตที่ทุกข์ความทุกข์อย่างเดียวกันแต่ความรู้สึกมันแตกต่างทุกข์น้อยลงมากๆ ได้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของจิตใจตัวเอง รู้สึกถึงความเข้มแข็งที่เกิดขึ้นเองภายในใจ รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่สมบูรณ์มากขึ้นทั้งความคิดและจิตใจ แต่ก่อนผมเป็นคนมองโลกในแง่ลบ ชอบใช้กำลัง ชอบเพ่งโทษคนอื่นเห็นแต่คนอื่นเขาไม่ดีแต่กลับไม่เคยเห็นใจของตัวเองเลย  แต่พอได้มาภาวนาหัดรู้กายรู้ใจ ยิ่งภาวนาเข้มแข็งและตั้งใจขึ้นเท่าไรก็จะได้เห็นจิตใจที่มันเปลี่ยนแปลงและพัฒนามากขึ้นเท่านั้น ในวันนี้ผมรู้สึกถึงความอ่อนโยนที่เกิดขึ้นในจิตใจความเบิกบานที่ผุดขึ้นมาเองจากข้างใน  ผมไม่เคยรู้เลยว่าความสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ในกายในใจเรานี้เอง  เป็นความสุขที่เกิดขึ้นเองโดยไม่อาศัยสิ่งภายนอก  และในปัจจุบันนี้ผมได้รู้ถึงคุณค่าของศีลแล้วครับ ถ้าในตอนนี้ให้ตัดสินใจเลือกระหว่าง การมีศีลที่บริสุทธิ์กับสมบัติเงินทองแล้ว ไม่ต้องคิดเลยในวันนี้ผมเลือกที่จะมีศีล แต่ก่อนเคยผิดศีลเพื่อหาความสุขให้ตัวเอง แต่ในตอนมันกลับกันยิ่งรักษาศีลก็ยิ่งเข้มแข็งและมีความสุขขึ้นมากกว่าแต่ก่อนซะอีกวันไหนทำผิดศีลใจมันเป็นทุกข์จะเป็นจะตาย  ธรรมนี่ช่างวิเศษจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีอะไรที่ทำให้ชีวิตมีความสุขได้ถึงขนาดนี้

ในวันนี้ผมมีความสุขในชีวิตมาก ครอบครัวผมก็มีความสุขไปด้วยที่เห็นผมกลับตัวเป็นคนใหม่ได้อย่างนี้ และถ้าจะให้บอกว่าตั้งแต่เรียนกับหลวงพ่อมานี้ได้อะไรจากท่านบ้างนั้น  ตอบไม่ถูกเลยจริงๆ เพราะมันมากมายเกินจะกล่าวถึงได้ หลวงพ่อท่านมอบให้เรามีแต่สิ่งที่ดีงาม ธรรมที่ท่านนำมาสอนนั้นเปรียบได้กับของล้ำค่าเป็นสิ่งที่มีค่าและมีประโยชน์ต่อทุกๆคนจริงๆ  มีเงินมีทองกองเท่าภูเขาแต่ก็ไม่มีความสุขเท่าได้ภาวนา ในวันนี้ผมได้รู้สึกถึงโทษภัยในสังสารวัฏว่ามันน่ากลัวและเป็นทุกข์เป็นโทษมากจริงๆ  ได้เห็นคุณค่าของการได้เกิดมาเป็นคน ทุกลมหายใจมีความหมายเสมอ  ได้เป็นผู้มีศรัทธาในพระศาสนาและเข้าใจถึงความรักที่องค์พระพุทธเจ้าทรงมีให้แก่สัตว์โลก และที่สำคัญที่สุดคือ ผมเหมือนมีชีวิตใหม่ ลืมสิ่งเลวร้ายที่เคยทำในอดีตไปได้ โดยใช้หลักที่หลวงพ่อสอน คือ ไม่คิดซ้ำ ไม่ทำอีก และได้พบความสุขแท้ๆที่มีอยู่ในตัวเอง

ผมขอเป็นอีกหนึ่งคนนะครับ ที่จะขอยืนยันว่าสิ่งที่หลวงพ่อนำมาสอนนี้มีประโยชน์ต่อผู้ยังมีความทุกข์อยู่ทุกคน ผู้ที่มุ่งหวังปฏิบัติภาวนาจนถึงแก่นแท้ของธรรม  หรืออย่างน้อยก็ผู้ที่อยากทำให้ตัวเองและคนรอบข้างมีความสุข ทั้งยังไม่เป็นพิษภัยต่อสังคม ผมมานึกๆดูหากผมยังเสพยา ผมก็ต้องขายยา วันนึงผมขายได้อย่างต่ำร้อยเม็ด เราไม่รู้เลยว่าร้อยเม็ดนั้นแต่ละคนที่มาซื้อ เค้าก่ออาชญากรรมอะไรมา และเมื่อเขาเสพยาแล้ว เขาจะไปก่ออาชญากรรมอะไรต่ออีก แค่ลำพังผมดีขึ้นมาได้ ก็ยังประโยชน์ต่อสังคมได้อย่างนี้ หากธรรมะของพระพุทธแผ่ออกไปกว้างกว่านี้ สังคมคงจะร่มเย็นขึ้นมาก สำหรับผมแล้วหลวงพ่อเป็นเหมือนเทียนต้นใหญ่ที่ต่อไฟมาจากพระพุทธองค์ และนำมาต่อไฟเทียนเล็กๆของเราให้สว่างไสวขึ้น ภาพที่ผมรู้สึกได้คือเทียนที่หลวงพ่อต่อไว้ หลายร้อยเล่ม หลายพันเล่ม แต่ละเล่มก็กลับไปทำให้สังคมรอบข้างตัวเองดีขึ้น ความสว่างก็ค่อยๆกระจายออกไป ผมจึงอยากให้คำสอนหลวงพ่อนี้ได้แผ่ขยายเป็นวงกว้างเพื่อให้ทุกๆ คนได้ยินได้ฟัง ชีวิตจะได้ชุ่มเย็นกันขึ้นมา สังคมจะได้ร่มเย็นตามไปด้วย

ผมขอน้อมกราบหลวงพ่อด้วยเศียรเกล้านะครับ ขอขอบพระคุณที่ทำให้ผมมีวันนี้   ขอบพระคุณในความเมตตาที่หลวงพ่อมีต่อพวกผม ยอมเสียสละตัวเอง  ยอมเหน็ดเหนื่อยพร่ำบอกพร่ำสอน  เพื่อจะบอกต่อทางพ้นทุกข์ให้กับทุกๆคน หลวงพ่อเป็นผู้มีพระคุณเป็นเหมือนพ่อแม่สำหรับผมจริงๆครับ ผมอยากบอกว่าผมรักหลวงพ่อนะครับ ผมจะพากเพียรภาวนาเพื่อเดินสู่ที่สุดแห่งทุกข์ออกจากเรือนจำแห่งอวิชชานี้ได้ในภพชาติใดภพชาติหนึ่งข้างหน้าครับ และสำคัญกว่านั้นเพื่อเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา และอาจาริยบูชาแด่หลวงพ่อและคุณแม่ชีนุชจนกว่าลมหายใจนี้จะไม่มีครับ

……                                                                                                                       ขอกราบนมัสการหลวงพ่อครับ

นักโทษคนหนึ่งที่จะไม่ผิดซ้ำอีก

เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓

ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่

สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่

ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่

คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่

ความในใจของแม่บ้านจบ ป.4

เคยคิดอยู่บ่อย ๆ ว่าอยากเขียนบรรยายความรู้สึกขอบคุณ  ที่ได้เรียนกับหลวงพ่อปราโมทย์   แต่ไม่มีโอกาส  และ บางอย่างที่จะเขียนก็ยังไม่สามารถที่จะเปิดเผยได้   ต้องขอขอบคุณที่ำมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น  ทำให้เราได้มีโอกาสกล่าวคำขอบพระคุณหลวงพ่อจากใจจริงของลูกศิษย์จน ๆ คนหนึ่ง  เราได้ซาบซึ้งถึงคำว่า  ศรัทธาในบุคคล กับศรัทธาในคำสอนนั้นแตกต่างกันอย่างไร

เราเคยศรัทธาและชื่นชมบุคคลหลาย ๆ คน ในกลุ่มผู้ที่ได้ออกมาร้องเรียนต่อหลวงพ่อ  เคยชอบใจและชื่นชมในผลงานการเขียน  ชื่นชมในการเป็นคนรวยแล้วแบ่งปันโอกาสให้คนอื่น  เราได้แต่คิดว่า  เขาทำได้อย่างไร  เราจึงตั้งใจเป็นคนดีตามเขา  ยิ่งได้รู้ว่าเขาเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ ทำให้เราศรัทธามากยิ่งขึ้น  เคยติดตามผลงานและขอลายเซ็น   ยิ่งมีโอกาสได้ช่วยงานเ็ล็ก ๆ น้อย ๆ  ได้พูดคุย  ก็ยิ่งประทับใจที่เขาเปิดโอกาสให้เรา

ความประทับใจนี้ทำให้เราดีใจมาก เมื่อรู้ว่าจะได้มีโอกาสได้ไปทำบุญที่สวนสันติธรรมในวันที่เปิดวัดวันแรก  เรารีบไป  ขอให้ได้มีโอกาสทำบุญ  บุญที่เราทำไม่ได้ใช้เงิน  แต่ได้ใช้แรงเข้าช่วย  ตื่นเต้นตกใจ  ทำไมคนมากขนาดนี้  ตอนนั้นยังไม่รู้จักหลวงพ่อ  คิดว่าเป็นการเปิดวัดธรรมดา  แค่ไปทำบุญแล้วก็กลับ  ไปด้วยแรงศรัทธาในตัวผู้อื่นจริง ๆ

ครั้งที่สอง  ไปปลูกต้นโพธิ์  ได้ฟังเทศน์เต็มที่เป็นครั้งแรก   แต่ไม่เข้าใจ  (ครั้งแรกไม่ได้ตั้งใจฟัง  เพราะมัวแต่ตื่นเต้นคนเยอะ)  เพราะตั้งใจไปทำแต่บุญ  เกิดมาจน  คิดว่าทำบุญมาก ๆ แล้วจะรวย  ครั้งที่สาม  ขอตามเพื่อนที่ไปกราบหลวงพ่อด้วย  เจตนาคิดว่าไปทำบุญ  แต่พอเข้าไปนั่งฟัง  กลับแปลกใจว่าหลวงพ่อสอนอะไร  ทำไมคนตั้งใจฟัง  ไม่พูดไม่คุยกันเหมือนที่อื่น   และมีการส่งการบ้านด้วย  อ้าว…ทำสมาธิภาวนา  เขาทำกันอย่างนี้เหรอ  งั้นเราก็ทำได้น่ะสิ  ไม่ต้องไปอยู่ที่อื่นก็ทำได้  กลับมาบ้านก็พุทโธตลอด  ล้างจาน กวาดบ้าน ถูบ้าน   อ้าว…ทำไมพุทโธหายไป  หายอยู่เรื่อย ๆ  บังคับอย่างไรก็ไม่อยู่ เผลอเป็นคิด  มันเริ่มทำให้ได้คิด เริ่มเข้าใจคำสอนมากขึ้น  ตั้งใจที่จะเรียนรู้มากขึ้น  ปกติทำสมาธิไม่ได้  แต่อยู่ ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ที่นึกไม่ถึง  ตอนนั่งฟังธรรมอยู่  อยู่ ๆ จิตก็รวมกลางศาลา  รอบ ๆ ตัวหายไปหมด    ทำให้เริ่มเชื่อมั่นและศรัทธาในคำสอนมากขึ้นเรื่อย ๆ

จากคนที่นั่งสมาธิได้ไม่ถึง 5 นาที  ค่อย ๆ ทำจนได้ถึง 30-40 นาที  โดยไม่รวมเวลาที่สวดมนต์  เดินจงกรมได้ครั้งละ 1 ชั่วโมง หรือมากกว่านั้น  จากที่สวดมนต์บ้าง  ไม่สวดมนต์บ้าง  กลับมาสวดได้เช้าเย็นทุกวัน  ขอยืนยันว่า  มันค่อยเป็นค่อยไปจริง ๆ เพราะหลวงพ่อท่านจะให้รักษาวินัย  ค่อย ๆ ให้การบ้านทีละคน  ไม่ได้ให้เหมือนกันหมด โดยส่วนตัว หลวงพ่อจะเตือนเรื่องหน้าที่และการไม่เอาจริงเรื่องปฏิบัติ  ทำให้เราได้หันมาสำรวจตัวเองว่าเราย่อหย่อนตรงไหน  โดยทางโลก เรื่องหน้าที่  ท่านย้ำกับเรา  แรก ๆ ก็งง  แต่พอเจอปัญหาในชีวิต  ทำให้เราเข้าใจหน้าที่ของความเป็นแม่  ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น  เราต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีี่ที่สุด

คำสอนทางธรรมที่หลวงพ่อสอน   ทำให้เรานำมาใช้ในทางโลกได้อย่างไม่มีติดขัด  การมีสติ  การได้รู้ตามความเป็นจริง  ทำให้เรายอมรับความจริงกับสิ่งที่เกิดขึ้น  มีสติในการแก้ปัญหาให้่ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี  มีจิตใจที่เข้มแข็ง  ในแง่การปฏิบัติ   ท่านเตือนเรื่องการไม่เอาจริง ทำให้เราคอยสำรวจตัวเองอยู่เรื่อย ๆ ได้เห็นว่าเรายังไม่เอาจริง   จริง ๆ   ทั้งที่ทำเหตุเพิ่มอยู่เรื่อย ๆ  จากการที่สังเกตละเอียดขึ้นไป  จะมองเห็นว่า  ถ้าเราเผลอ เราจะตามใจกิเลสทันที  เวลามันครอบงำขึ้นมา  เราจะหน้ามืดตามัว  กลับไปทำนิสัยเดิม ๆ แต่ถ้าเราสังเกตคอยตามรู้ตามดูและมีวินัยในการทำรูปแบบ  เราจะทัน และค่อย ๆ ละกิเลสแรง ๆ ไปได้เรือย ๆ โดยที่เราจะรู้ได้ด้วยตัวเราเอง

คำสอนที่ได้ผลกับตัวเอง  ทำให้เราไม่หวั่นไหว  ไม่คลอนแคลนในคำหลวงพอ  ส่วนการศรัทธาตัวบุคคล  เราเริ่มงง    เพราะเท่าที่เราเคยรู้ การปฏิบัติตามแนวทางของพระพุทธเจ้า  ต้องมีให้อภัย  เสียสละ  ละออก  ยอมรับความจริง  นิ่ง ไม่โต้ตอบ  แต่สิ่งที่หลายคนกำลังทำ  ทำให้เราค่อย ๆ เสื่อมศรัทธาลงเรื่อย ๆ แต่แปลกที่เราไม่เสื่อมศรัทธาในศาสนา  ยิ่งทำใ้ห้เราเห็นโทษในการเกิดไม่รู้จบ   ลึก ๆ ลงไป  เราเห็นความภูมิใจในการเป็นคนจน  ที่มีกิเลสอยากทำแต่ความดี  เพื่อเกิดใหม่จะได้ไม่ลำบาก  แต่ตอนนี้รู้แล้วว่ามันน่ากลัวทั้งนั้น

เกิดเหตุการณ์ครั้งนี้  ได้เห็นความจริงขึ้นมาอีกอย่างหนึ่งคือ  ทุกครั้งที่โต้เุีถียงกับคนอื่นหรือคนใกล้ตัว  หรืออธิบายให้คนอื่นเข้าใจว่าเราถูก  ก็ล้วนเป็นการรักตัวเอง  ไม่อยากให้ใครว่าเราไม่ดี  เสียหน้าถ้าเขาเข้าใจผิด  แต่หลวงพ่อสอนให้เราเห็น  มันทำให้เราหนักแน่น มั่นคง  ไม่หวั่นไหว ใจตั้งมั่น ภูมิใจที่ได้เกิดในศาสนาพุทธ  มีโอกาสได้เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อปราโมทย์  ที่สอนให้เรารู้จักการละวาง

ยังมีอีกคนที่เราขอกราบขอบพระคุณ  นั่นคือคุณแม่ชีอรนุช  ที่ท่านคอยให้กำลังใจทุกครั้งที่มีปัญหา ไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรม  ความอบอุ่นร่มเย็นของแม่  ทำให้เรามีกำลังใจที่จะต่อสู้ต่อไป  ไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรม  จะขอปฏิบัติบูชาจนกว่าจะไม่ต้องเกิดอีกต่อไปในสังสารวัฏนี้

เรื่องของแม่บุญมา

ขอเล่าเรื่องของแม่บุญมา  พงษ์จินดา  อายุ 75 ปี  ป่วยเป็นโรคเบาหวาน  เส้นเลือดสมองตีบ  เป็นอัมพฤกษ์ที่โคนลิ้น  พูดไม่ชัด  แขนยกไม่ขึ้นไปหนึ่งข้าง  แม่นั่งรถมาจากชุมพร  เพื่อมาแสดงพลังบริสุทธิ์ต่อองค์หลวงพ่อถึงศรีราชา  มาเองโดยไม่ต้องให้ไปรับที่สายใต้  แม่เข้มแข็งมาก  พอทราบข่าว  แม่ก็รีบบอกว่าอยากมา  ปกติแม่จะไม่ค่อยได้ดูข่าว  เราบอกน้อง ๆ ไปว่า  ไม่ต้องเล่าให้แม่รู้  แต่แม่ก็รู้จนได้  แม่ร้องไ้ห้  โทรมาบอกว่าสงสารหลวงพ่อ  เราก็บอกไปว่า  ไม่ต้องสงสารหรอก  หลวงพ่อปกติดี  ลูกยังไปกราบหลวงพ่อเหมือนเดิม  แม่เลยบอกว่าอยากมาที่สวนฯ   เราก็ไม่ค่อยมีเงิน  สามีของเพื่อน  ที่เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อด้วยกัน  ตัวเองก็กำลังป่วยอยู่  ขอออกค่ารถใ้ห้แม่มากราบหลวงพ่อ  ต้องขอโมทนาด้วย

สาเหตุที่แม่ดั้นด้นมาด้วยตัวเอง  ด้วยวัยชราและป่วยอยู่  โดยที่เราไม่ได้ไปรับ  เป็นเพราะแม่เคยมาฟังธรรมหลวงพ่อและนำไปปฏิบัติได้ผล  แม่ป่วยมาเกือบ 4 ปีแล้ว  ตอนแม่ป่วยใหม่ ๆ แม่อยากตาย  เคยคิดจะเดินให้รถชนตายด้วยซ้ำ  เพราะแม่พูดกับคนอื่นไม่รู้เรื่อง  พอเราทราบ  ก็พยายามดึงแม่มาฟังธรรม  มาได้ปีละ 1 ครั้ง  ครั้งละแค่ 1 เดือน  แล้วก็เอาซีดีกลับไปฟังที่บ้าน  ปีแรกแม่หงุดหงิดมาก  ฟังไม่เข้าใจ  แต่ขอนั่งแถวหน้า ๆ เพราะบอกว่าได้ยินเสียงหลวงพ่อแล้วสบายใจ  ปีที่สอง  แม่เริ่มสนใจมากขึ้น  เริ่มถามว่า กิเลสเป็นยังไง  ทำไมหลวงพ่อตอบได้หมดทุกเรื่อง  เราก็ได้อธิบายเท่าที่เราพอรู้ให้แม่ฟัง  แล้วบอกให้พี่สาวที่มากับแม่กลับไปทำบ้าง  แม่บอกว่าหลวงพ่อสั่งไม่ให้ทำอะไร  ให้รู้เฉย ๆ   เอ๊ะ… แม่เราทำได้แล้วนี่นา

ทุกวันนี้  แม่สวดมนต์ไหว้พระด้วยการฟังซีดีเสียงสวด (เพราะแม่สวดเองไม่คล่อง)  และทำสมาธิทุกวัน  ขอยืนยัน  แม่ไม่ได้อ่อนแออย่างที่มีคนกล่าวหาว่าลูกศิษย์หลวงพ่อ  แม่ไม่ได้ต้องมาหาหลวงพ่อด้วยตัวเอง  แม่แค่มีรูปหลวงพ่อไว้เคารพบนหัวเตียง  แต่ก็ปฏิบัติตามสิ่งที่หลวงพ่อสอนจนอาการที่ป่วยดีขึ้นมาก  แขนที่ชายกไม่ขึ้น  ก็ค่อย ๆ หายไป  พูดได้ชัดและยาวขึ้น   ทางด้านจิตใจก็แจ่มใสเบิกบานขึ้น  หงุดหงิดน้อยลง  มีศีล 5 มั่นคง  กลัวบาปมากขึ้น  และยังใส่บาตรทุกวัน  มีศรัทธาในศาสนามากขึ้น

จริง ๆ แม่แ่ค่อยากทำดี  เพื่อได้ไปสวรรค์  แต่สิ่งที่แม่ทำตอนนี้  ทำให้เราเชื่อว่า  แม่ได้ไปไกลกว่าสวรรค์อีก   ถ้าแม่ตามรู้กายรู้ใจไปได้แบบนี้  เป็นความภูมิใจของเราที่สามารถดึงแม่มาเรียนธรรมได้  ภูมิใจว่าได้ทดแทนพระคุณของท่านได้อย่างดีที่สุดแล้ว

โดยคุณมณี  (แม่บ้านจบ ป.4)

เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓

ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่

สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่

ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่

คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่

จดหมายถึงหลวงพ่อฯ

.

ผมได้ไปวัดกับแม่ตั้งแต่อายุ 7 ขวบ ผมได้ฟังคำสอนของหลวงพ่อ หลวงพ่อสอนให้เราเป็นคนดี มีศีลมีธรรม

และสอนให้ไม่ทำร้ายคนอื่น และไม่พูดคำหยาบ ผมตั้งใจจะเป็นคนดี เพื่อบูชาองค์หลวงพ่อ

(จาก ด.ช.ธนธรณ์ ตอนนี้ผมเรียนชั้น ป.4  โรงเรียนดาราสมุทร ศรีราชา จ.ชลบุรี)

.

อนึ่งโครงการหัวใจบริสุทธิ์ขอหยุดรับบทความและข้อความนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปนะครับ

พร้อมกันนี้ทางทีมงานจะค่อยๆอัพเดทให้ทุกท่านได้อ่านกันอย่างทั่วถึง โดยจะอัพเดท

เล่มที่ 5 (มีทั้งหมด 7 เล่ม) ภายในวันอาทิตย์ที่ 10 ตุลาคม พร้อมกันนี้ทีมงานจะขอ

เวลาอีกระยะหนึ่งในการเรียบเรียงและจัดรูปเล่มเพื่อนำถวายหลวงพ่อปราโมทย์

โดยจะแจ้งกำหนดการณ์ในเร็วๆนี้ครับ ทีมงานต้องกราบของอภัยทุกๆท่านในความ

ล่าช้า เนื่องจากติดภาระกิจส่วนตัวครับ _/I\_

เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓

ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่

สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่

ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่

คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่

สวัสดีครับ กระผมชื่อ นายสมนึก  ……. อายุ 16 ปีครับ

นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

.

กระผมเป็นบุคคลหนึ่งครับ ที่มีความศรัทธาอย่างสูงต่อหลวงพ่อปราโมทย์   ปาโมชโช  และ

ขอถือวิสาสะปวรณาตนเป็นศิษย์ของหลวงพ่ออีกคนหนึ่ง  หลวงพ่อเป็นผู้ที่ทำให้ผมรู้สึกโชคดีที่สุด

ที่ได้เกิดมาบนแผ่นดินของพระพุทธศาสนา  ศาสนาแห่งการที่จะดำเนินสู่ความพ้นทุกข์แห่งภัยของ

สังสารวัฎนี้    ซึ่งเมื่อก่อนนี้กระผมไม่ได้รู้สึกเช่นนี้เลยครับ ก่อนที่กระผมจะได้มาศึกษาปฎิบัติกับ

หลวงพ่อ ผมเห็นศาสนาพุทธ และธรรมะเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ จะปฎิบัติไปทำไม ให้มันได้อะไร เพื่อ

อะไร  เพราะเมื่อก่อนผมก็ไม่ค่อยเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ชาตินี้ ชาติหน้า ผลบุญ สักเท่าไร(เป็นความ

คิดส่วนตัวครับ ) กระผมเป็นคนที่จะเชื่อเรื่องอะไรมันจะต้องพิสูจน์ได้ และสามารถอธิบายได้ด้วย

หลักของเหตุและผล ไม่จมอยู่กับความงมงาย  จะต้องสามารถพิสูจน์ได้ตามหลักของวิทยาศาสตร์

ซึ่งผมคิดว่าเพื่อนๆ รุ่นเดียวอีกหลายๆคน ก็คงจะคิดเช่นเดียวกับผม ซึ่งแน่นอนที่เมื่อก่อนนี้ผมย่อม

เห็นว่าธรรมะ และพุทธศาสนารวมถึงศาสนาอื่นๆย่อมเป็นเรื่องที่ผมไม่ได้ศรัทธาสักเท่าไรนัก

เพราะมันไม่สามารถพิสูจน์ได้ หรือเห็นผลได้ แม้แต่การทำบุญ ก็ไม่แน่ใจว่าจะได้บุญจริงหรือปล่าว

และที่สำคัญภาพของพระพุทธศ่าสนาในหัวของผมมันก็เรื่องของไสยศสาสตร์ดีดีนี่เอง เพราะในวิถี

ชีวิตที่จะพบเห็นการปลุกเสกเครื่องรางของขลัง  พิธีกรรมต่อดวง สะเดาะเคราะห์ แทบทุกวัน และ

ยิ่งทุกวันนี้กระแสจาตุคามรามเทพมาแรงยิ่งทำให้เห็นภาพที่พระสงฆ์กระทำการที่ผมนั้นหมด

ศรัทธาอยู่เนืองๆ ทั้งการปลุกเสกเครื่องรางของขลัง การเข้าทรง การแสดงพฤติกรรมแปลกๆซึ่งไม่

ได้มอบปัญญาให้กับพุทธศาสนิกชนเลย  แต่การเปลี่ยนแปลงทางความคิดเละจิตใจครั้งยิ่ง

ใหญ่ที่สุดในชีวิตของผมก็เกิดขึ้น เมื่อผมได้รู้จักกับแนวทางการสอนของหลวงพ่อ(ตอนนั้นเมื่อ

ประมาณต้นปีที่แล้ว ผมอายุ 15 ปีครับ) หลวงพ่อได้เมตตานำหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าที่

แสนจะเรียบง่ายและธรรมดาแต่ให้ผลอันยิ่งใหญ่  ซึ่งเมื่อผมนำมาปฎิบัติแล้วทำให้เกิดการ

เปลี่ยนแปลงในชีวิตและสิ่งที่อัศจรรย์ คำว่าอัศจรรย์ไม่ได้หมายความว่าในเรื่องของการมีอิทธิฤทธิ์

ปาฎิหารย์อะไร มันคนละเรื่องกันอย่างสิ้นเชิงเลย แต่ที่ว่าอัศจรรย์คือการได้พบกับความจริงของชีวิต

และสัจธรรม ความเป็นไปของจิตใจและร่างกาย เมื่อได้เรียนรู้และศึกษาปฎิบัติก็ได้พบว่า ธรรมะเป็น

เรื่องที่ไม่น่าเบื่อ เป็นเรื่องที่สูงสุดแล้วในชีวิต เป็นเรื่องที่มากกว่าการทำบุญเป็นเรื่องที่หาคำใดใดมา

เปรียบไม่ได้ เพราะธรรมะเป็นสิ่งเดียวที่จะนำไปสู่หนทางแห่งการพ้นทุกข์ โดยไม่ต้องยึดติดกับ

ความงมงาย หรือยึดติดกับการบริจาคทานเพียงเพื่อหวังบุญซึ่งทำไปด้วยโลภะอันแรงกล้า ที่ผู้กระทำ

ส่วนใหญ่ไม่เคยรู้ตัวเลย หลวงพ่อปราโมทย์ได้เมตตาสั่งสอนในสิ่งที่เรียกว่าธรรมะแท้ ๆ ธรรมะที่

บริสุทธิ์ ธรรมะที่ไม่ได้เจือปนไปด้วยความเชื่ออย่างขาดปัญญา ธรรมะที่ไม่ได้เจือไปด้วยไสยศาสตร์

ธรรมะที่พร้อมต่อการพิสูจน์หากแม้นผู้นั้นนำไปปฎิบัติ เป็นหลักคำสอนของพระพุทธะเจ้าที่นำไปสู่

การมีชีวิตที่พ้นทุกข์

.

หลังจากที่ผมได้ศึกษาปฎิบัติตามวิธีการสอนของหลวงพ่อปราโมทย์แล้ว ทำให้ผมได้รู้ว่า

ธรรมะเป็นเรื่องเหตุผลอันลึกซึ้ง เป็นเรื่องที่ทนต่อการพิสูจน์ทุกกาลทุกสมัย สามารถพิสูจน์ได้ด้วย

หลักการทางวิทยาศาสตร์ หรือกระบวนการใดใดก็ตาม เพราะธรรมะเมื่อปฎิบัติแล้วก็ย่อมเห็นผลใน

ขณะนั้น และพบกับการปลี่ยนแปลง ณ ขณะนั้น คือการเจริญสติสัมปชัญญะ รู้สึกตัว เห็นอาการ

เคลื่อนไหวของร่างกายและการเปลี่ยนแปลงของจิตใจ มองลงไปในแง่ที่ว่ามันเป็นอนิจจัง ทุกขัง

และอนัตตา แล้วจะพบกับความจริงของกายและใจ คนอื่นอาจจะบอกว่าหลวงพ่อสอนผิดบ้าง หรือ

สอนไม่ถูกต้องบ้าง ในความคิดของผม เชื่อว่าหากเราลองปฎิบัติด้วยใจที่วางทิฎฐิลงได้ โดยไม่มัวมา

ถกเถียงกัน ก็จะพบว่าคำสอนนั้นถูกต้องแล้วเพราะหากเรามัวแต่ถกเถียงแต่ไม่เคยได้ฝึกปฎิบัติสัก

ครั้งเลย หรือฝึกแล้วเกิดความย่อท้อ ไม่สามารถฝึกปฎิบัติต่อได้ ทำแล้วไม่เกิดการพัฒนาก็หาข้ออ้าง

ว่า วิธีนี้เป็นวิธีที่ผิดบ้าง ไม่ถูกต้องบ้าง ซึ่งจะเป็นการปิดกั้นเส้นทางแห่งการพ้นทุกข์ของตัวเองเสีย

ปล่าวๆ(ในความคิดส่วนตัวของกระผมนะครับ) กระผมไม่ค่อยได้สนใจข่าวสักเท่าไรนัก หรือไปถก

เถียงกับใคร เพราะหากเราภาวนาแล้วก็จะมีสติอยู่เนืองๆ ไม่ค่อยไหวติงกับข่าวพวกนี้ ด้วยเป้าหมาย

ของพวกเราเมื่อเปรียบเทียบกับข่าวพวกนี้แล้วมันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก ผมหมั่นภาวนาดูกาย ดูใจ

อยู่เนืองๆจนถึงวันนี้ผมสัมผัสได้ถึงความสุขของชีวิต เนื่องจากการที่มีจิตที่เข้มแข็ง ไม่หมกมุ่นหรือ

เผลอไปยึดติดอยู่กับความทุกข์ และชีวิตจิตใจได้เปลี่ยนเป็นคนละคนแล้วครับ

.

สุดท้ายนี้กระผมขอกราบขอบพระคุณอย่างใจที่เคารพอย่างสูงในความเมตตาของหลวงพ่อ

ปราโมทย์ ปาโมชโชที่ทำให้ผมได้รู้จักและรักในพระพุทธศาสนา ที่ทำให้ผมได้มีวันนี้ หลวงพ่อทำให้

ผมก้มลงกราบคุณของพระพุทธเจ้าด้วยใจที่เคารพอย่างสูงโดยไม่มีข้อกังกาใดใด ในคำสอนของ

พุทธะองค์  หลวงพ่อทำให้ผมมองธรรมะว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเพราะมันคือเรื่องของกายและใจ

ของเรานั่นเอง ทุกวันนี้ชีวิตผมมีความสุขขึ้นและอยู่ร่วมกับความทุกข์ได้ด้วยใจที่ทุกข์น้อยลงและ

เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากก็เพราะหลวงพ่อ กระผมขอกราบขอบพระคุณมากครับ

.

สุปฎิปันโน  ภควโต  สาวกสังโฆ  สังฆังนะมามิ

พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ปฎิบัติดีแล้ว ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระสงฆ์ผู้นั้น

ปล.ข้อความดังกล่าวทั้งหมดเป็นข้อความที่เกิดจากความคิดเห็นและความรู้สึกส่วนตัวรวมถึงข้อ

เท็จจริงที่เกิดขึ้นกับตัวกระผมเองครับ ไม่เกี่ยวข้องกับผู้ใด หรือใครสั่งให้เขียนทั้งนั้น แต่มันเกิดจาก

จิตที่ศรัทธาในหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช ที่ทำให้ผมค้นพบกับสิ่งล้ำค่าที่สุดในชีวิตของผมครับ

นายสมนึก

เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓

ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่

สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่

ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่

คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่

บางส่วนจากหัวใจบริสุทธิ์

• โดยส่วนตัวของดิฉัน ดิฉันเป็นหนี้ชีวิตหลวงพ่อ เพราะถ้าไม่ได้ฟังคำเทศน์ของหลวงพ่อ ไม่ได้ภาวนาตามแนวทางหลวงพ่อ ถ้าไม่ได้หลวงพ่อชี้จุดบอดในจิตใจที่ตัวเองมองไม่เห็นให้ ดิฉันอาจพลาดพลั้งตัดสินใจจบชีวิตตัวเองไปนานแล้ว

• ดิฉันมีความสงสัยมากมายในการดำเนินชีวิต แม้แต่การจัดการอารมณ์ต่างๆของตนเอง คนมักเชื่อกันว่าการปฏิบัติที่ถูกต้องคือการกำหนด ซึ่ดิฉันไม่เคยประสบความสำเร็จในการกดอารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น แต่ด้วยคำสอนง่ายๆ ของพระอาจารย์ว่า ตามดูมัน วางใจให้เป็นกลางกับความสุขและความทุกข์ ปฏิบัติไปไม่ย่อท้อ ไม่ตายไม่เลิก สักวันก็จะรู้ ชีวิตนี้สั้น เร่งปฏิบัติไป ดิฉันก็ได้พบเส้นทางเบิกบานในการปฏิบัติในที่สุด

• ขอขอบพระคุณหลวงพ่อมากค่ะคำสอนของหลวงพ่อทำให้ดิฉันมีความรู้สึกตื่นมากขึ้น รู้จักตนเองมากขึ้นมองเห็นกิเลสที่มีอยู่ในตนเองได้มากขึ้น และสามารถยับยั้งชั่งใจในการกระทำความผิดได้ มีความสุขมากขึ้นและความทุกข์สั้นลงจริงๆ

• ปีที่แล้วที่ดิฉันป่วยเดินไม่ค่อยได้มีเพื่อนเอาเทปหลวงพ่อมาให้ฟัง พอฟังแล้วก็นอนดูความเจ็บป่วย (เพราะหลวงพ่อบอก”ให้รู้อย่างเดียวพอ”) เห็นความทุกข์ทรมานที่ได้รับแล้วก็เห็นว่าพรุ่งนี้ความเจ็บก็มีการเปลี่ยนแปลง ไม่เหมือนเดิม เลยบอกกับตัวเองว่าวันนี้เจ็บได้พรุ่งนี้ก็หายเจ็บได้ จะไปมัวทุกข์ใจมัวแบกความทุกข็ไว้ทำไม ทำให้มีกำลังใจขึ้นมากแล้วอาการป่วยก็ดีขึ้นเรื่อยๆ

• หลวงพ่อ ผู้ซึ่งเป็นผู้ทำให้ผมได้รู้จักกับความ “ตื่น” และความ “สว่าง” ในจิตใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยได้รู้จักเลยในอดีตชีวิตที่ผ่านมา

• …จากเหตุข่าวอันน่าตกใจที่เกิดขึ้น ดิฉันเองไม่เคยรู้สึกสั่นคลอนต่อองค์หลวงพ่อเลยดิฉันมั่นใจในสิ่งที่ดิฉันเห็นและเกิดขึ้นกับตัวเอง และครอบครัวที่ปฏิบัติตามแนวทางของท่านที่มีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น…

• คำสอนของหลวงพ่อปราโมทย์ทำให้เราเห็นเป้าหมายและทางเดินสู่การพ้นทุกข์ที่ชัดเจนแจ่มแจ้งขึ้น เราไม่มีอะไรจะฝากถึงหลวงพ่อ เพราะว่าท่านคงไม่ ‘เป็นอะไร’ อยู่แล้ว แต่อยากจะขอฝากถึงผู้ที่ยังลังเลสงสัยว่า ขอเชิญพิสูจน์ด้วยตัวท่านเอง ลองศึกษาภาวนาด้วยตัวท่านเอง แล้วท่านจะเป็นพยานที่ยืนยันให้กับตนเองที่ดีที่สุด

• ถ้าไม่ได้คำสอนของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโชดิฉันและลูกสองคนคงไม่มีวันนี้ ที่ยังยิ้มได้เพราะดิฉันคงขาดสติ และกระทำการที่จะต้องมาเสียใจในภายหลังพวกเราสามคนแม่ลูก เป็นหนี้หลวงพ่อ ด้วยชีวิตค่ะ _/\_ _/\_ _/\_

• ท่านมีเมตตาต่อทุกคนเสมอกัน ไม่มีคนรวยคนจนเสมอกันหมดดิฉันเชื่อธรรมะในตัวท่านดูได้จากข้อวัตรปฏิบัติและดูได้จากธรรมะที่ท่านสื่อออกมาเป็นคำพูด

• ขอบคุณพระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่ช่วยกรุณาทำให้ธรรมะ กลายเป็นเรื่องเข้าใจง่าย ไม่ยากเกินไปที่จะปฏิบัติตาม และทำให้มีกำลังใจเดินต่อไป จุดหมายไม่รู้อีกไกลแค่ไหน แต่มั่นใจในตอนนี้ว่า จะเดินต่อไปเรื่อย ๆ ทีละก้าว ทีละก้าว ทำให้ระยะห่างที่จะถึงจุดหมายน้อยลง สั้นลง จนถึงจุดนั้นในที่สุด

• ทุกข์ฉันไม่กลัวแล้ว สุขก็ไม่ติดใจเหมือนก่อน หลงก็รู้ทันกายใจขึ้นมา สติ ที่ไม่เคยรู้จักอย่างแท้จริงก็ได้รู้ สมาธิก็ทำได้ง่ายไม่ต้องฝืน ถือศีล5 ก็ง่ายแสนง่าย ไม่เห็นทำยากเหมือนก่อน จะดี จะชั่ว ก็รู้ตัวเอง กลิ่นไอความเบิกบานกายใจโชยอยู่ตลอด ที่เริ่มเจริญสติในชีวิตประจำวันและใช้ชีวิตบนพื้นฐานของ ศีล สมาธิ ปัญญา

และ UPDATE ล่าสุดที่

>>> เล่ม 1 <<<

>>> เล่ม 2 <<<

>>> เล่ม 3<<<

เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓

ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่

สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่

ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่

คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่