สาธุครับ
ผมก็นำเอาคำสอนของหลวงพ่อที่บอกว่า
"ใจถึงๆ" "ยอมที่จะภาวนาแบบโง่ๆ" "ดูลงไปเลย"
อันนี้แหละครับทำให้ผ่านช่วงแรกมาได้
อาจเพราะอยู่ไกลครูบาอาจารย์ด้วย
ผมก็ไม่รู้จะไปถามใคร ต้องกัดฟันดูไปทั้ง ๆ ที่ไม่แน่ใจอะไรสักอย่าง
แต่พอดูไปเรื่อย ๆ ก็ค่อย ๆ เข้าใจไปทีละอย่างเองครับ
เช่นตอนแรก ๆ กระทั่ง "ตื่น" มันเป็นยังไง
ผมก็สงสัย แต่ไม่รู้จะถามใคร
พอรู้สึกตัว ก็สงสัยว่า นี่เรียก "ตื่น" หรือเปล่า
แล้วที่ตื่นเต็มที่ หรือไม่เต็มที่ ประคอง หรือเพ่งหรือเปล่า เป็นกลางหรือยัง
มีเพียบเลยครับที่ถ้าคิดเอายังไงก็ไม่ได้คำตอบ
เพื่อน ๆ ที่อยู่ไกลครูบาอาจารย์เหมือนผมก็เช่นกันนะครับ
ใจถึง ๆ ภาวนาไป สงสัยก็ให้รู้ไปเลย ใจมันกำลังคิดหาเหตุผลอยู่ ก็รู้เข้าไปเลย
แล้วจิตมันจะค่อย ๆ เข้าใจไปเองทีละอย่าง 2 อย่าง
ช้าบ้างเร็วบ้าง ไม่ต้องไปสนใจครับ ดูไปเรื่อย ๆ