บันทึก มีนาคม ๒๕๕๔

[ลุงถนอม]

ใจนี้ ไม่เคยฝึกฝนให้เสพสุข มีแต่ฝึกฝนให้อดทนต่อความทุกข์ ยอมรับในวิบาก และ คิด-ทำ ให้ดีที่สุด เท่าที่ทำได้ เท่านั้น

[ลุงถนอม]

ถ้าอดทนต่อทุกข์ได้ เป้าหมายใดก็สำเร็จได้ในวันหนึ่ง

[ลุงถนอม]

ถ้าจะทำไปเพื่อความสุข คงไม่เลือกเส้นทางที่มีแต่ความทุกข์

[ลุงถนอม]

ดูกรภิกษุทั้งหลาย... เธอจงมองดูโลกนี้ ด้วยความเป็นของว่างเปล่า มีสติอยู่ทุกเมื่อ ถอนอัตตานุทิฏฐิ คือความยึดมั่นถือมั่นเรื่องตัวตนเสีย ด้วยประการฉะนี้ เธอจะเบาสบายคลายทุกข์คลายกังวล ไม่มีความสุขใด ยิ่งไปกว่าการปล่อยวาง และการสำรวมตนอยู่ในธรรม

[ลุงถนอม]

ถ้ารู้จักสมถะและสันโดษ
จะรู้จักความสุขพอเพียง
ก็จะมีความสุขที่เพียงพอ

[ลุงถนอม]

แม้ใจจะหมุนเวียนเปลี่ยนไป แต่ความตั้งใจยังคงเดิม

[ลุงถนอม]

แม้กรรมเราเลือกทำได้ แต่เราไม่อาจเลือกรับวิบากได้ และบางครั้ง วิบากก็ดูเหมือนจะไม่ให้ทางเลือกกระทำกรรม ถ้าเราไม่กล้าหาญเพียงพอ

[ลุงถนอม]

Oay Kittiya

หันทะทานิ ภิกขะเว อามันตะยามิ โว
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัดนี้เราขอเตือนท่านทั้งหลายว่า

วะยะธัมมา สังขารา
สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา

อัปปะมาเทนะ สัมปาเทถะ
ท่านทั้งหลายจงทำความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด

อะยัง ตะถาคะตัสสะ ปัจฉิมาวาจา
นี่เป็นพระวาจาครั้งสุดท้ายของเราตถาคต



อ่านแล้วสะเทือนใจยิ่ง เปรียบประหนึ่งได้หมอบกราบอยู่แทบเท้าพระศาสดา ในวันเสด็จดับขันธปรินิพพาน

[ลุงถนอม]

ใจนี้ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร ใจนี้ก็ธรรมดาๆ มีเจ็บ มีโศก มีทุกข์ ไม่ต่างอะไรกับใจของใครๆ

[ลุงถนอม]

เส้นทางสายนี้ ต้องเดินด้วยหัวใจที่เสียสละ สละแม้ความสุขเพียงเล็กน้อย ก็ไม่อาจหวงไว้ได้เลย

[ลุงถนอม]

ที่ง่ายกว่า คือรู้ความร้สึกลงไปตรงๆ แต่เราชอบทำที่ยากกว่านั้น เพื่อสนองกิเลส

[ลุงถนอม]

เคยกล่าวกับพระอาจารย์ไว้ว่า "ขอให้ได้สร้างวัดในใจคนอย่างนี้ แม้ทุกข์ก็ไม่เป็นไร แม้ลำบากก็ไม่เป็นไร" วันนี้ ได้เห็นวัดที่กำลังก่อสร้างในใจคนมากมายแล้ว

[ลุงถนอม]

คำพูด ไม่สำคัญเท่ากับการกระทำ แต่ที่ยิ่งกว่านั้น ทำให้ได้อย่างที่พูด

[ลุงถนอม]

RT @Sirijit คำว่า "ทุกข์ให้รู้" ทุกข์ นี้ไม่ใช่ความทุกข์ แต่เป็นทุกขสัจจ์ หรือ ขันธ์ 5 นี้เอง #หลวงพ่อตอบคำถามเมื่อเช้า

[ลุงถนอม]

RT @Sirijit สมาธิที่เป็นเหตุใกล้ให้เกิดปัญญา ต้องเป็นสมาธิที่จิตตั้งมั่น เป็นผู้รู้ ผู้ดู ไม่ใช่สมาธิที่เพ่งนิ่งจ้องอยู่ #ฟังมาเมื่อเช้า