Author Topic: บันทึก สิงหาคม ๒๕๕๕  (Read 23708 times)

Offline ลุงถนอม

  • Administrator
  • Super Member
  • *
  • Posts: 2,296
  • คะแนนความนิยม: +8/-0
  • สติปัฏฐาน ๔ คือทางสายเดียวที่นำไปสู่ความพ้นทุกข์
    • View Profile
    • Dhammada.net
Re: บันทึก สิงหาคม ๒๕๕๕
« Reply #105 on: Thu 30 Aug 12, 03:30:34 »
สิ่งที่น่ากลัวมากคือกิเลสในใจเรา เพราะพาไปเกิดในนรกขุมลึกที่สุดได้ แต่ที่น่ากลัวที่สุดคือความไม่รู้อริยสัจจ์ เพราะพาเวียนเกิดตายไม่รู้จบ
คือความเรียบง่าย คือธรรมะ คือธรรมดา

Offline ลุงถนอม

  • Administrator
  • Super Member
  • *
  • Posts: 2,296
  • คะแนนความนิยม: +8/-0
  • สติปัฏฐาน ๔ คือทางสายเดียวที่นำไปสู่ความพ้นทุกข์
    • View Profile
    • Dhammada.net
Re: บันทึก สิงหาคม ๒๕๕๕
« Reply #106 on: Thu 30 Aug 12, 03:31:08 »
พระอรหันต์ท่านไม่ได้ว่างจากทุกสิ่ง ท่านว่างจากอวิชา ตัณหา อุปาทาน ท่านว่างจากอกุศลมูล แต่ท่านเต็มไปด้วยปัญญา ความบริสุทธิ์ ความเมตตากรุณา

และเพราะท่านเต็มไปด้วยปัญญา ความบริสุทธิ์ และความเมตตากรุณา ท่านจึงไม่ปฏิเสธโลก ไม่ปฏิเสธสมมติบัญญัติ
คือความเรียบง่าย คือธรรมะ คือธรรมดา

Offline ลุงถนอม

  • Administrator
  • Super Member
  • *
  • Posts: 2,296
  • คะแนนความนิยม: +8/-0
  • สติปัฏฐาน ๔ คือทางสายเดียวที่นำไปสู่ความพ้นทุกข์
    • View Profile
    • Dhammada.net
Re: บันทึก สิงหาคม ๒๕๕๕
« Reply #107 on: Thu 30 Aug 12, 03:31:34 »
ไม่ใช่ว่าต้องการแสวงหาความสุข จึงยอมทนอยู่กับความทุกข์ แต่เพราะไม่รู้ว่าโลกนี้มีแต่ทุกข์ล้วนๆ จึงมีความหวัง วันหนึ่งจะพบความสุขยั่งยืนในโลก
คือความเรียบง่าย คือธรรมะ คือธรรมดา

Offline ลุงถนอม

  • Administrator
  • Super Member
  • *
  • Posts: 2,296
  • คะแนนความนิยม: +8/-0
  • สติปัฏฐาน ๔ คือทางสายเดียวที่นำไปสู่ความพ้นทุกข์
    • View Profile
    • Dhammada.net
Re: บันทึก สิงหาคม ๒๕๕๕
« Reply #108 on: Thu 30 Aug 12, 03:31:58 »
คำว่าทุกข์ปางตายยังไม่พอใช้สำหรับวัฏฏสงสาร มันไม่ใช่ทุกข์ปางตาย มันทุกข์จนตายจริงๆ ตายแล้วตายอีกด้วย #หลวงพ่อปราโมทย์
คือความเรียบง่าย คือธรรมะ คือธรรมดา

Offline ลุงถนอม

  • Administrator
  • Super Member
  • *
  • Posts: 2,296
  • คะแนนความนิยม: +8/-0
  • สติปัฏฐาน ๔ คือทางสายเดียวที่นำไปสู่ความพ้นทุกข์
    • View Profile
    • Dhammada.net
Re: บันทึก สิงหาคม ๒๕๕๕
« Reply #109 on: Thu 30 Aug 12, 04:41:48 »
จะรู้ว่าใครจะเป็นอย่างไร ก็ไม่สำคัญเท่ากับรู้ทันกิเลสในจิตใจของตนเอง

แต่ปุถุชนมักละเลย บ้างก็เพื่อหาที่พึ่งอื่น บ้างก็เพื่อเสริม self ของตนเอง ลืมไปว่า อตฺตาหิ อตฺตโน นาโถ

ละเลยการรู้ทันกิเลสในใจตนเอง ก็คือละเลยโอกาสที่จะเข้าถึงความหลุดพ้น ทิ้งโอกาสที่จะเข้าถึงความพ้นทุกข์
คือความเรียบง่าย คือธรรมะ คือธรรมดา