บันทึก ตุลาคม ๒๕๕๕

[ลุงถนอม]

หากชาตินี้เกิดมาจะฝึกฝนให้มีวาสนาติดตัวไป ก็ให้เป็นการเจริญสติปัฎฐานในชีวิตประจำวันเถิด เพราะย่อมอยู่เป็นสุข มีสุคติเป็นที่ไป และภาวนาต่อได้

[ลุงถนอม]

ในโลกนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่เจริญขึ้นโดยไม่ต้องฝึกฝนตนเอง นั่นคืออายุ ขอเพียงยังมีลมหายใจอยู่ ก็พอแล้ว

[ลุงถนอม]

ความชั่วแม้เพียงเล็กน้อยก็ไม่ควรทำ และยิ่งถ้าทำบ่อยๆยิ่งพึงสังวร เปรียบได้ดั่งการขุดทำทางน้ำไหล น้ำคือใจ การทำความชั่วเล็กๆน้อยๆแต่ทำบ่อยๆ เป็นเหมือนการขุดร่องน้ำให้น้ำ(คือใจ)ไหลไปทางชั่ว เมื่อน้ำไหลไปมากเข้าๆ คูน้ำเล็กๆก็จะใหญ่โตกลายเป็นแม่น้ำ ตนจะกลายเป็นคนทำชั่วได้ในกมลสันดานโดยไม่มียางอาย ถึงที่สุด ก็ทำให้ทั้งตนเองและผู้อื่น รวมทั้งคนที่ตนรัก ต้องเดือดร้อน เป็นทุกข์แสนสาหัส

[ลุงถนอม]

เมื่อเพียงพอกับชีวิต ชีวิตก็พอเพียง กินก็ง่าย อยู่ก็ง่าย ก็มีความสุขโดยง่าย ไม่เบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่น ความสุขก็เกิดขึ้นได้ ไม่ได้ยากอะไร

มีเมตตาให้กับเพื่อนมนุษย์และสัตว์ทั้งหลายตามกำลังที่ตนมี ใจก็ไม่เดือดร้อนถูกเสียดแทงด้วยโทสะ ก็อยู่เป็นสุข

มีสติรู้ทันกายรู้ทันใจ ศีลอัตโนมัติก็เกิด ใจก็อยู่เป็นสุข ปัญญาก็เจริญขึ้น เห็นโลกตามความเป็นจริงมากขึ้น ก็จักรู้จักจัดการตนเองให้กลมกลืนกับโลกโดยที่ไม่ต้องสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องสูญเสียเส้นทางที่ตนเองเลือกเดิน และไม่ต้องสูญเสียความสุขเพราะไม่ได้เบียดเบียนใคร ทั้งตนและผู้อื่น

[ลุงถนอม]

ใจที่มีความพอ เป็นใจที่ร่ำรวยและยากจนไปพร้อมกัน
ใจที่มีความอิ่มความพอนั้นยากจนกิเลสแต่ร่ำรวยคุณธรรม ร่ำรวยควมสุขแต่ยากจนความทุกข์

[ลุงถนอม]

กรรมแม้เล็กน้อย ที่จะไม่ให้ผล ไม่มี"
น กมฺมุนา กิญฺจน โมฆมตฺถิ [๒๗/๔๑๔]

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพทธเจ้าทรงแสดงเอาไว้ถึงเพียงนี้ แล้วทำไมยุคนี้จึงมีคนที่คิดว่าจะทำให้กรรมไม่มีผลด้วยล่ะ
ถ้าทำได้จริงก็แสดงว่านี่เขามีปัญญาญาณที่กว้างไกลกว่าสัพพัญฺญุตญาณในองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นแน่แท้เทียว

[ลุงถนอม]

จิตตั้งมั่น เป็นสิ่งแรกที่ต้องฝึกฝนให้มี หาใช่การแยกธาตุแยกขันธ์ เพราะเมื่อมีจิตที่ตั้งมั่นแล้ว ธาตุขันธ์จะแยกให้เห็นเอง แต่หากมุ่งเอาแต่การแยกธาตุแยกขันธ์ อาจเกิดความเข้าใจผิดด้วยความฟุ้งซ่านด้วยทิฎฐิ หรือเกิดการแยกด้วยความจงใจตามอาการสมาธิก็ได้ ซึ่งเดินปัญญาไม่ได้ ดังนั้น ก่อนสิ่งอื่นใด ต้องฝึกจิตให้มีความตั้งมั่นแท้จริงและชำนาญเสียก่อน

[ลุงถนอม]

สตินั้นเป็นของดีอยู่อย่างหนึ่งคือ ไม่ว่าจะเป็นสัมมาสติหรือเป็นมิจฉาสติ ก็ล้วนเป็นกุศลทั้งนั้น เพียงแต่มิจฉาสติใช้เดินปัญญาไม่ได้ เพราะเป็นสติที่กล้าแข็งเกินไป คือสติชนิดเพ่งอารมณ์เอาไว้

[ลุงถนอม]

ที่โลกวุ่นวายกันอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะตัณหาและทิฎฐิ ใจหนึ่งดวงก็หนึ่งตัณหา ใจหนึ่งดวงก็หนึ่งทิฎฐิ ใจมากดวงเข้า ก็มากตัณหา ก็มากทิฎฐิ

[ลุงถนอม]

ธรรมอันเป็นเครื่่องเนิ่นช้า คือปปัญจธรรม ได้แก่ ตัณหา มานะ ทิฎฐิ ปุถุชนยุคนีี้รู้จักในคำว่า Self แต่ก็ชอบมองเห็นของคนอื่น ไม่เห็นของตนเอง

[ลุงถนอม]

ดังนั้น เมื่อมีสติรู้ทันกิเลสเนืองๆ กิเลสไม่อาจครอบงำจิตได้นานๆ ทำงานตามหน้าที่ ปัญหาและความวุ่นวายตก็สงบเรียบร้อยลงได้ เพราะ ยุติด้วยธรรม

[ลุงถนอม]

แม้ทำความดีมาถึง ๒๐ อสงไขยมหากัปป์ กับเศษอีกแสนหนึ่ง ก็ใช่ว่าจะมีกำลังเปลี่ยนชีวิตใครได้ หากว่าเจ้าตัวไม่ลงมือเปลี่ยนชีวิตของตนด้วยตนเอง

[ลุงถนอม]

อัตตาไม่เคยมีอยู่ไม่ว่ากาลไหน ไม่ว่าจะเป็นปรมัตถสัจจะหรือสมมติสัจจะก็ล้วนแต่ปราศจากอัตตา ธรรมชาติแสดงความไม่เป็นไปตามอำนาจอยู่ตลอดเวลา ไยต้องเพรียกหาอนัตตาจากจิตเดิมแท้เท่านั้น

[ลุงถนอม]

ไม่มีงานใดที่ไม่มีอุปสรรค
ไม่มีงานใดที่ไม่มีการแข่งขัน
ไม่มีงานใดที่ไม่ต้องใช้ความพยายาม
และไม่มีงานใดที่ไม่เคยมีความผิดพลาด

ดังนั้น อาศัยความตั้งใจ ความเพียร ความใส่ใจ และการปรับปรุงพัฒนา จะประสบความสำเร็จ

[ลุงถนอม]

การเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นที่มีความตั้งใจแล้วลงมือทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยไม่นำพาต่อความล้มเหลว
การเปลี่ยนแปลงชะากรรมเริ่มต้นที่การเปลี่ยนแปลงนิสัย ทัศนคติ และวิธีคิด
การเปลี่ยนแปลงเพื่อความสำเร็จต้องมียุทธศาสตร์และยุทธวิธี ต้องรู้เขารู้เรา
การเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืนต้องประกอบด้วยความมีศีล มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา