รบกวน คุณลุงถนอมอีกหน่อยนะครับ
พอดีเมื่อกี้ผมอ่านที่คุณลุงให้คำแนะนำกับคุณ ladybug25 ว่า
"ความจริงแล้ว อาการอะไรเกิดกลางอกก็ตาม อย่าคิดว่านั่นคือจิตเสมอไปนะครับ ดังนั้น เวลาไปสนใจมอง ก็ให้รู้ว่าสนใจ (ถ้ามองนานๆแล้วรู้ว่ามองนานๆ อันนั้นไม่ใช่การดูจิตแล้วครับ แต่ต้องรู้กิเลสที่กำลังครอบงำจิต คือความสนใจ) เวลาที่จงใจไปแช่ดู ก็ให้รู้ว่าจงใจ (ไม่ใช่รู้ว่าแช่นะครับ เพราะการแช่นั้นเราบังคับจิต การแช่เป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้น หากเราไปรู้ว่าแช่อยู่ เราจะเห็นว่าจิตบังคับได้ จะส่งเสริมมานะอัตตาครับ)"มีบางครั้งที่ผมรู้สึกลึกๆ ว่า "เราบังคับจิตได้ จิตเป็นของบังคับได้"
สงสัยผมอาจจะดูผิดตัว อย่างที่คุณลุงแนะนำทางด้านบน คือ ผมอาจจะไปดูสิ่งที่ผมเองสร้างขึ้น และรู้สึกว่ามันบังคับได้
จริงๆ ผมก็รู้ว่ามันผิด เพราะพระพุทธเจ้าท่านก็บอกอยู่แล้วว่า จิตเป็น อนัตตา เราไม่สามารถบังคับมันได้
แต่ก็อย่างที่บอกว่า ความรู้สึกลึกๆ เหมือน จิตสามารถบังคับได้ อาจเป็นเพราะก่อนที่จะได้มาฟังธรรมจากหลวงพ่อ ผมเป็นคนที่ชอบบังคับจิตตัวเองครับ
คุณลุงครับ เราจะมีวิธีการรู้ หรือแยกได้อย่างไรว่า อันไหนคือสิ่งที่จิตทำขึ้นเอง หรืออันไหนคือสิ่งที่เราจงใจทำขึ้นมาครับ
(คือ จริงๆคำแนะนำของ คุณลุงด้านบนก็ชัดเจนในระดับนึงอยู่แล้ว แต่อยากให้คุณลุงช่วยขยายความเพิ่มเติมให้เห็นชัดยิ่งขึ้นด้วยครับ)