กลับสู่หน้าหลัก

ความว่างหลายรูปแบบ

โดยคุณ สันตินันท์ วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 08:37:27

--------------------------------------
     ICQ History Log For:    
            47557153  นิดนึง
 Started on Fri Feb 04 07:52:11 2000
--------------------------------------
นิดนึง     3/2/43   8:37  
                               หมู่นี้ไม่มีธรรมะให้อ่านเลยค่ะพี่
                               ไม่ได้ฟังพี่แสดงธรรมนานๆ เริ่มหงอยเหงาอีกแล้วค่ะ
                               
                              สันตินันท์ 3/2/43   8:40  พี่จะเขียนกระทู้หลายวันแล้ว
                               แต่หาเรื่องเขียนไม่ได้เลย ใจมันเบิกบาน สว่างไสว
                               ว่างเปล่า ไม่มีอะไรจะเขียนเลย 

นิดนึง     3/2/43   8:45  นิดเลยไม่มีธรรมะจะฟังเลยค่ะพี่
                               แล้วหมู่นี้ก็ไม่ทราบเป็นอะไรเหมือนกันค่ะ
                               คือนิดไม่อยากอ่านหนังสือเลย มันเฉยๆ
                               แต่นิดก็ดูไปนะคะ รู้สึกว่ามันนิ่งไป
                               แล้วบางครั้งก็มีโมหะแทรกอยู่ตลอดเลยค่ะ
                               พอรู้ตัวทีว่าที่มันเป็นอย่างนี้หน่ะเป็นโมหะ
                               ก็เริ่มบรรเทาลงไปที แต่ก็ไม่เบิกบานค่ะ
                               อยากได้ฟังธรรมที่ทำให้ใจเบิกบานขึ้นหน่ะค่ะ
                               แต่ก็ไม่อยากไปอ่านหนังสืออะไรแบบนี้ค่ะ

สันตินันท์ 3/2/43   8:48  จิตมันเบิกบานในตัวอยู่แล้วครับ ที่ไม่เบิกบานน่ะ
                               เพราะมันติดกิเลส เท่านั้นเอง

นิดนึง     3/2/43   8:52  พี่คะ นิดกำลังอยากฟังเรื่องความนิ่งนี่แหละค่ะ
                               นิ่ง ว่าง ที่ยังไม่ใช่ของจริง หรือของจริง 
                               ทำนองนี้หน่ะค่ะ คิดว่าพี่เคยสอนมาแล้วหนนึง
                               แต่ตอนนั้นภาวะมันยังไม่เต็มที่ค่ะ ได้แต่ฟังผ่านๆ
                               ไปค่ะ แต่ตอนนี้กำลังเผชิญอยู่ค่ะ

นิดนึง     3/2/43   9:00  
                               ตอนนี้นิดรู้สึกว่าภาวะที่นิ่งว่างเป็นกลางที่เรา
                               รักษาไปเรื่อยๆ นี้นะคะ
                               บางทีก็ทำให้รู้สึกเหมือนคว้างๆ
                               เหมือนไม่ได้ทำอะไรค่ะพี่ บอกไม่ถูกเหมือนกัน
                               จะว่าเราใจร้อนจะให้เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า
                               เมื่อค้นไปก็เฉยๆ ไม่มีความยินดียินร้ายอะไร
                               แต่ก็เริ่มสงสัยจิตก็ไหวตัวขึ้นเล็กน้อยค่ะ
                               แล้วก็กลับไปกลับมาอย่างนี้หน่ะค่ะ

สันตินันท์ 3/2/43   9:04  เพราะจิตเรากลัวไม่มีความรู้ครับ
                               มันเลยกระเพื่อมขึ้นมาอีก

*************************************

ความนิ่งว่างที่คุณนิดนึงไปพบนั้น ไม่ใช่ความนิ่งว่างที่ดี
แต่เป็นความนิ่งว่าง เพราะยังไม่มีอารมณ์หรืออาการหยาบปรากฏขึ้น
แล้วยังประกอบด้วยความอยากของจิต เช่นอยากหลุดพ้น
เนื่องจากมีวิภวตัณหาต่อสิ่งแวดล้อม

ในความว่างตัวนี้ จิตจะกระด้างๆ แห้งแล้ง ไม่ชุ่มชื่นเบิกบาน
ยืนพื้นอยู่ด้วยโมหะ ซึ่งบางคราวจะแรงขึ้นมาให้สังเกตได้
พอสังเกตแล้วโมหะจะเบาบางลง เหมือนหนึ่งว่าปราศจากโมหะแล้ว

แท้ที่จริง จิตยังติดยึด ไม่ปล่อยวางอารมณ์นิ่งว่างที่กำลังปรากฏ
จึงได้แต่หงุดหงิดขึ้นมาเป็นคราวๆ เพราะไปไหนต่อไม่ได้
เนื่องจากรู้ไม่เท่าทัน สภาวะที่กำลังปรากฏอยู่นั้น

เมื่อใดจิตรู้ชัดว่า จิตกำลังติดยึดอารมณ์ที่ดูเหมือนนิ่งว่างอันนั้นอยู่
และเห็นทุกข์เห็นโทษของภาวะนั้นอย่างประจักษ์ใจ
จิตจะปล่อยวางความนิ่งว่างอันกระด้างนั้น
เข้าไปสู่ความนิ่งว่างอีกชนิดหนึ่ง
มีลักษณะเป็นความนิ่ง ว่าง สงบ สว่าง และเบิกบานแช่มชื่นใจ

เมื่ออยู่กับสภาวะนั้นมากเข้า
จิตจะรู้เท่าทันราคะที่แฝงอยู่กับความว่างสว่างไสวเบิกบานนั้น
หากสามารถรู้ สักว่ารู้ สภาวะนั้น โดยไม่รั้ง ไม่ดึงเข้ามาที่ผู้รู้
ไม่ทำอะไรเลย แม้กระทั่งการละกิเลสที่กำลังปรากฏ
บางทีจะเกิดสภาวะว่างอีกชนิดหนึ่ง
อันเกิดจากความปล่อยวางอารมณ์ทั้งสิ้นของจิต
ปรากฏเป็นความเบิกบาน โดยไม่อิงอาศัยอารมณ์ใดๆ มาเป็นเหยื่อล่อ

เมื่อจิตภายในเข้าถึงความว่างอันแท้จริง
ทั้งสิ่งภายนอกก็ปรากฏเป็นความว่างเปล่า ไม่เป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น
ความว่างภายใน กับความว่างภายนอกก็รวมเข้าเป็นหนึ่ง
เป็นความว่างอันเต็มบริบูรณ์ หรือจะเรียกว่า มหาสุญญตา ก็ได้

โดยคุณ สันตินันท์ วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 08:37:27

กลุ่มวิมุตติ ขอสงวนสิทธิ์ที่จะ ห้าม ไม่ให้มีการคัดลอกข้อความบางส่วนหรือทั้งหมด ไปใช้ใน webboard หรือ กระดานข่าวอื่นโดยมิได้รับ อนุญาตอย่างเป็นทางการ จากทางกลุ่มวิมุตติในทุกกรณี

ความเห็นที่ 1 โดยคุณ กระต่าย วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 08:45:26
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 2 โดยคุณ นกเอี้ยง วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 09:23:54
^-^ _/|\_
โดยคุณ นกเอี้ยง วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 09:23:54

ความเห็นที่ 3 โดยคุณ นิดนึง วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 09:55:33
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 4 โดยคุณ นิดนึง วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 10:41:05
กราบขอบพระคุณพี่ค่ะ
ขออนุญาตอธิบายเพิ่มเติม เพื่อเป็นความรู้แก่ท่านอื่นๆ
เล็กน้อยค่ะ
ในขณะปกติชีวิตที่อยู่ ด้วยการทำงาน ด้วยชีวิตความ
เป็นอยู่ ที่มีความทั้งอารมณ์ ต่างๆ ภายนอกเข้ามามาก
มาย ไม่ว่าจะพอใจหรือไม่พอใจ การตามรู้อารมณ์อยู่
เสมอๆ จนเห็นภายนอกด้วยอาการเฉย นิ่ง และว่างอยู่
ไม่ว่า วันนี้จะโดนหัวหน้ามาดุว่า หรือสั่งให้ไปงานเลี้ยง
เฮฮาปาร์ตี้ ที่เราเห็นแต่ความไร้สาระ หรือจะเจ็บป่วย
ไปตามสังขารร่างกาย วุ่นวายกับเรื่องปัญหาของลูกๆ
เมื่อเห็นทุกๆ อย่างที่เป็นภายนอกด้วยความรู้เท่าทัน
ไม่ยึดติดให้จิตเป็นทุกข์เป็นโทษไปกับสิ่งภายนอก
ก็เกิดอาการว่างๆ ขึ้นมา ไม่ว่าขณะกำลังกระทบอารมณ์
ใดๆ อยู่ ก็ย้อนเข้ามาดูจิต ก็เห็นแต่ความนิ่ง ว่าง อยู่แต่
ที่เห็นกลับไม่เบิกบาน มันแห้งแล้ง กระด้างชอบกล
จึงเริ่มเห็นว่า มีอาการแทรกขึ้นมาบางครั้งว่า มีความหงุดหงิดเล็กๆ ผุดขึ้นมา ความไม่แจ่มใส เพราะโมหะ
ครอบงำอยู่ หรือบางครั้งก็กลับย้อนไปพิจารณาอีก
โดยขาดการอยู่กับปัจจุบัน หรือรู้อยู่กับอารมณ์ปัจจุบัน
เป็นช่วงๆ ไป

แท้จริงแล้ว ความนิ่ง ว่าง แบบนี้ ยังเป็นความนิ่งว่างที่จิตยึดไว้อย่างที่พี่สันตินันท์ได้ชี้ให้เห็นอยู่ แม้ว่าบางครั้ง
จะเห็นอาการยึดนั้นเพียงแว่บๆ แล้ววางลงได้ ก็จะเกิด
อาการเบิกบานชั่วระยะหนึ่ง แล้วก็กลับไปเป็นอย่างเดิม
อีก สลับกันไปมา คงเป็นช่วงระยะเวลาที่จิตยังพิจารณา
อยู่ และไม่วางจริง อย่างที่พี่สันตินันท์กรุณาอธิบายไว้
ข้างต้น ขอกราบขอบพระคุณข้อธรรมะที่พี่แสดงค่ะ
โดยคุณ นิดนึง วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 10:41:05

ความเห็นที่ 5 โดยคุณ Lee วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 12:02:28
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 6 โดยคุณ นกเอี้ยง วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 12:56:09
เอ่อ  ว่าจะขอเป็นผู้อ่านเฉยๆ แล้วนะคะ แต่ก็ต้องขอโทษนะตะที่อดเข้าร่วมเขียนด้วยไม่ได้ คืออาการที่พี่นิดเป็นเอี้ยงไม่ทราบว่าเป็นเหมือนที่เอี้ยงเป็นเมื่อตอนเดือนธันวาคมที่ผ่านมาหรือไม่ แต่จากการที่พี่เล่าอาการมา เอี้ยงรู้สึกมันคล้ายๆ กันเหลือ เกิน (เอ หรือว่ามันไม่คล้ายไม่ทราบนะคะ แหะๆ )เพราะ ช่วงนั้น มันจับได้แต่ความเฉย ตอนแรก เอี้ยงยอมรับเลยค่ะ ว่าติดใจมาก มันมีความสุขอย่างประหลาดจริงๆ อยากจะเป็นแบบนั้นตลอดไป แต่ไปๆ มาๆ พอนานเข้า มันชักแย่ เพราะ มีความรู้สึกเหมือนมันตัน ไปไหนไม่ได้ แล้วเริ่มจะหงุดหงิดกับอาการเฉยๆ แบบนี้ และพอหงุดหงิดแล้ว หลังจากเวลาผ่านไปสักพัก เมื่อหงุดหงิดหาย ตัวเองเพิ่งจะมีสติว่า ก็ทำไมไม่ดูหงุดหงิดล่ะ ซึ่งก็เป็นเรื่องประหลาด ที่ว่า จะเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย คือจะหงุดหงิดบ่อยๆ แล้วก็ เพิ่งจะมีสติหลังจากหงุดหงิดหาย เลยกลายเป็นแทนที่จะมองตามอารมณ์ แบบปัจจุบัน บางทีต้องให้เขาสงบลงใหม่แล้วให้เกิดหงุดหงิดใหม่เพื่อที่จะดูเจ้าความหงุดหงิดนั้น พอหลังจากเกิดสงบแบบนี้แค่เพียง ไม่กี่อาทิตย์ เอี้ยงก็เข้าสู่สภาวะที่เอี้ยงคิดว่า สมถะเล่นงาน คือ เมื่อเกิดอาการของจิตอะไรขึ้นมาเจ้าความสงบ มันก็ฟาดเรียบ อย่างเช่นเกิดโทสะ แค่แว่บเดียวเจ้าความสงบมันก็ฮุบเลยค่ะ (คิดถึงสภาพปลาที่ฮุบเหยื่อนะคะ) เลยเป็นเหตุให้ต้องแจ้นไปกราบเรียนถามพี่สันตินันต์ ให้ช่วยแก้ปัญหาให้ ได้อ่านที่พี่ได้ตั้งกะทู้แล้วอยากจะกราบเรียนพี่ว่า เอี้ยงก็ทราบอยู่ค่ะ ว่า เอี้ยงยังอยากที่จะ สงบอยู่ แต่ก็อยากที่จะหลุด มันก็เลยเหมือนยื้อกันไป ยื้อกันมาแบบที่พี่เคยบอกเอี้ยง ยังไงกะทู้นี้เอี้ยงคงต้องขอบคุณพี่นิดด้วยละค่ะ ที่ทำให้เอี้ยงได้มีโอกาส ได้ฟังธรรมในหัวข้อที่กำลังติดแหง่กเช่นกัน แล้วท่าทางอีกนานค่ะ ที่จิตเอี้ยงจะฉลาดเห็นเท่าทันสภาวะที่เป็นอยู่อะค่ะ ^-^ _/|\_
โดยคุณ นกเอี้ยง วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 12:56:09

ความเห็นที่ 7 โดยคุณ meenok วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 13:02:13
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 8 โดยคุณ meenok วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 13:02:37
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 9 โดยคุณ สุรวัฒน์ วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 14:39:28
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 10 โดยคุณ มะเหมี่ยว วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 15:02:21
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 11 โดยคุณ สันตินันท์ วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 15:10:47
จุดที่เอี้ยงเคยติดเมื่อปลายปีก่อน
คือความสงบสบาย อันมีราคะเจือปนอยู่
ส่วนสิ่งที่ติดอยู่ตอนนี้ เป็นอีกอย่างหนึ่ง
คือจิตไม่ได้ติดความว่าง หรือความสงบสบาย
แต่ติดโมหะ + โทสะ ที่กรุ่นๆ อยู่ และพร้อมจะระเบิดขึ้นง่ายๆ
ยิ่งกดมันมาก แรงระเบิดยิ่งแรงมาก
(เหมือนระเบิดที่ระเบิดในที่จำกัด จะรุนแรงกว่าระเบิดกลางแจ้ง)

ถ้าเมื่อใดสังเกตได้ "อย่างสบายๆ" ไม่เคร่งเครียด
เห็นว่าตนติดอารมณ์หรืออาการอันใดอยู่ และสิ่งนั้นไม่ใช่จิต
ในขณะที่จิตเป็นธรรมชาติรู้ และมีอยู่ต่างหาก
และจิตเห็นทุกข์ของการเข้าไปติดนั้น
จิตจึงจะวางอารมณ์หรืออาการที่ติดอยู่นั้นลงได้เอง

เราไม่ต้องไปช่วยให้จิตปล่อยวาง หรือเลิกยึดติดสิ่งต่างๆ
ให้ทำใจสบายๆ รู้มันเรื่อยๆ ไป จะรู้อะไรก็ได้ จะติดอะไรก็ได้
เมื่อจิตเข้าใจแล้ว จิตเขาจะปล่อยวางของเขาเอง

เอี้ยงเป็นคนดู เอี้ยงไม่ได้เป็นทุกข์หรอกครับ
โดยคุณ สันตินันท์ วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 15:10:47

ความเห็นที่ 12 โดยคุณ บัวใต้น้ำ วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 17:04:05
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 13 โดยคุณ นกเอี้ยง วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 18:14:29
^-^ _/|\_
โดยคุณ นกเอี้ยง วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 18:14:29

ความเห็นที่ 14 โดยคุณ ดังตฤณ วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 20:27:27
โหลดแล้วแต่ยังไม่ได้อ่านครับ
แต่ขอโมล่วงหน้า
เพราะคิดว่าคงไม่เป็นการรีบร้อนแล้วต้องมาสะอึกทีหลังชัวร์ๆ :-)
โดยคุณ ดังตฤณ วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 20:27:27

ความเห็นที่ 15 โดยคุณ kobe วัน ศุกร์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2543 21:56:43
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 16 โดยคุณ สันตินันท์ วัน อาทิตย์ ที่ 6 กุมภาพันธ์ 2543 07:30:33
ประไพแอบมากระซิบถามว่า มหาสุญญตากับนิพพานเป็นอย่างเดียวกันหรือเปล่า

เรื่องมหาสุญญตานี้ ถ้ายังคิดว่ามันเป็นอย่างนั้น หรือมันเป็นอย่างนี้
ก็ย่อมไม่ใช่มหาสุญญตา
และถ้าผมตอบว่า มหาสุญญตากับนิพพานเป็นอันเดียวกัน
เพราะพระศาสดาทรงกล่าวว่า นิพพานัง ปรมัง สุญญัง
เดี๋ยวก็คงมีพวกเราพยายามเข้านิพพาน
ด้วยการรวมความว่างภายในเข้ากับความว่างภายนอกอีก

การปฏิบัติ กับการคาดคิดนั้น เป็นศัตรูกัน
ธรรมใดที่เรายังไม่เข้าใจในวันนี้ ก็แขวนไว้ก่อนดีกว่า
เห็นความเกิดดับในปัจจุบัน ดีที่สุดครับ
โดยคุณ สันตินันท์ วัน อาทิตย์ ที่ 6 กุมภาพันธ์ 2543 07:30:33

ความเห็นที่ 17 โดยคุณ ทรายแก้ว วัน อาทิตย์ ที่ 6 กุมภาพันธ์ 2543 16:32:28
สาธุค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ _/|\_
โดยคุณ ทรายแก้ว วัน อาทิตย์ ที่ 6 กุมภาพันธ์ 2543 16:32:28

ความเห็นที่ 18 โดยคุณ พัลวัน วัน จันทร์ ที่ 7 กุมภาพันธ์ 2543 11:37:19
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 19 โดยคุณ dolphin วัน จันทร์ ที่ 7 กุมภาพันธ์ 2543 12:57:25
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 20 โดยคุณ สัจจธรรม วัน จันทร์ ที่ 7 กุมภาพันธ์ 2543 14:28:37
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 21 โดยคุณ ทองจันทร์ วัน จันทร์ ที่ 7 กุมภาพันธ์ 2543 17:18:58
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 22 โดยคุณ มวยวัด วัน อังคาร ที่ 8 กุมภาพันธ์ 2543 08:02:57
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 23 โดยคุณ โยคาวจร วัน อังคาร ที่ 8 กุมภาพันธ์ 2543 15:24:33
(๏) สาธุครับ : )
โดยคุณ โยคาวจร วัน อังคาร ที่ 8 กุมภาพันธ์ 2543 15:24:33

ความเห็นที่ 24 โดยคุณ สายขิม วัน พุธ ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2543 08:03:14
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 25 โดยคุณ นายสงบ วัน พฤหัสบดี ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2543 14:06:52
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 26 โดยคุณ นายสงบ วัน พฤหัสบดี ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2543 14:10:53
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 27 โดยคุณ ธาตุธรรม วัน ศุกร์ ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2543 12:33:46
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 28 โดยคุณ naruntorn วัน จันทร์ ที่ 27 มีนาคม 2543 01:18:05
สาธุ ครับ / ค่ะ

ความเห็นที่ 29 โดยคุณ listener วัน จันทร์ ที่ 5 มิถุนายน 2543 17:28:12
สาธุ ครับ / ค่ะ

ทัศนะของคุณ (สมาชิกถาวร, สมาชิกสมทบ)
เห็นด้วย
เห็นด้วยบางส่วน
ไม่เห็นด้วย
สาธุ
ไม่ออกความเห็น


ความคิดเห็นของคุณ (สมาชิกถาวร)