| ความเห็นที่ 5 โดยคุณ มะขามป้อม วัน จันทร์ ที่ 28 สิงหาคม 2543 14:58:31 |
เห็นอารมณ์ ก็เห็นจิตเองครับ
ส่วนที่ไหวๆ ก็คืออารมณ์ ส่วนที่นิ่งๆ อยู่ก็คือจิต
อารมณ์กับจิตเกิดคู่กันเสมอ เหมือนมีแสงก็มีภาพ
ที่เราเพ่งจิตแท้ที่จริงคือจิตหลงไปกับอารมณ์อันหนึ่ง
ที่อยากเพ่งจิต จึงไม่เห็นทั้งจิตทั้งอารมณ์ครับ
ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ควาญหาจิต
เมื่อก่อนงงมากเมื่อได้ยินคนพูดถึงจิต
เคยคิดจะถามท่านอาจารย์พุทธทาสว่าจิตคืออะไรกันแน่
แต่ก็ไม่ได้ถามเพราะคิดว่าถึงได้คำตอบมาก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
พอมาปฏิบัติตอนหลังจิตสงบมาขึ้น เป็นสมาธิมากขึ้น
ปัญญามันก็เกิดเองครับ เกิดเองจริงๆ
เพราะตอนนั้นลงจากรถเมล์แล้วก็เดินมาที่ทำงาน
ระหว่างทางก็ภาวนามาด้วย แล้วอยู่ๆ ก็เกิดปัญญา(ความรู้)โพลงออกมา
ว่า "อ๋อ... นี่เองจิต"
จะเห็นว่าปัญญามันเกิดไม่ใช่เพราะการเพ่งหาจิต
แต่เกิดเพราะการเจริญสติปัฏฐานธรรมดานี่เอง
พอรู้แล้วก็ภาวนาง่ายขึ้นครับ เพราะจะรู้ว่าอะไรคือเพ่ง อะไรคือเผลอ
เหมือนเรารู้จักเครื่องมือของเราดีขึ้นนั่นเองครับ
|
|
| โดยคุณ มะขามป้อม วัน จันทร์ ที่ 28 สิงหาคม 2543 14:58:31 |
