กลับสู่หน้าหลัก

อริยสัจน์ของคนโง่ๆ...

โดยคุณ kittipan วัน ศุกร์ ที่ 6 ตุลาคม 2543 20:36:23

ทุกข์ ก้อนอะไรสักอย่างโตๆ กลางหน้าอก อึดอัด เหมือนโดนกดทับ ด้วยเหตุที่ยึดถือ

สมุทัย  เพราะความโง่ของจิต ที่ไม่เห็นว่าสิ่งต่างในโลกล้วน ตกอยู่ใต้

ลักษณะ 3 อนิจจัง ทุกอย่างล้วนไม่เที่ยง
     อนัตตา  ไม่ใช่ตัวตัว อันควรยึดถือ
     ทุกข์      ยึดสิ่งใดไว้ เกิดทุกข์ขึ้นมาให้เห็นถนัดหู ถนัดตา
นิโรธ    จิตที่เจริญปัญญาแล้ว จิตฉลาดแล้ว
             เห็นทุกข์แล้ว จึงไม่ยึด ทุกข์ก็ไม่เกิด
มรรค      ทางแห่งการเจริญปัญญา รู้และรวมลงที่
                สติสัมปะชัญญะ
สรุปแล้ว......
จิตเจริญสติสัมปะชัญญะ (มรรค)
ถ้าพลาด จิตเข้าไปยึด (ทุกข์)
ถ้ามีสติรู้แล้วไม่หลง เห็นว่าถ้ายึดแล้วทุกข์ (สมุทัย)
และสุดท้าย คือ นิโรธ  
เมื่อรู้ทาง
เห็นตัวทุกข์จนเต็มตา
และรู้ทันเหตุให้เกิดด้วยสติ
จิตก็ไม่ทุกข์

ปฎิบัติมากซะนาน ได้เท่านี้หละครับ เขียนไปก็มัวไป.....

โดยคุณ kittipan วัน ศุกร์ ที่ 6 ตุลาคม 2543 20:36:23

กลุ่มวิมุตติ ขอสงวนสิทธิ์ที่จะ ห้าม ไม่ให้มีการคัดลอกข้อความบางส่วนหรือทั้งหมด ไปใช้ใน webboard หรือ กระดานข่าวอื่นโดยมิได้รับ อนุญาตอย่างเป็นทางการ จากทางกลุ่มวิมุตติในทุกกรณี

ความเห็นที่ 1 โดยคุณ ปราโมทย์ วัน เสาร์ ที่ 7 ตุลาคม 2543 07:34:50
ปฏิบัติแล้วเห็นอย่างที่เขียนมานี่ก็ดีเชียวครับต๊ะ
เป็นปัญญาอันหนึ่ง คือ รู้ทาง รู้เหตุรู้ผล
แต่ต้องทำต่อไปจนจิต รู้ละ รู้วาง จริงๆ ด้วย
คือเมื่อทำต่อไปมากเข้าๆ จิตมันจะ รู้ทุกข์ อย่างถึงจิตถึงใจ
รู้แล้ววางทุกข์ เกิดความสงบสุข เกิดความเบิกบานขึ้นมาแทน
มันจะไม่ใช่เพียงรู้ทุกข์แล้วไปหยุดอยู่เฉยๆ เพียงนี้หรอกครับ
เพราะตรงจุดที่ต๊ะทำอยู่นี้ มันเพียงแต่รู้ทุกข์ แต่ยังไม่วางทุกข์จริงๆ

พยายามเข้านะครับ เริ่มต้นมาได้ดีแล้ว
โดยคุณ ปราโมทย์ วัน เสาร์ ที่ 7 ตุลาคม 2543 07:34:50

ความเห็นที่ 2 โดยคุณ พัลวัน วัน จันทร์ ที่ 9 ตุลาคม 2543 09:48:18
สาธุ ครับ / ค่ะ

ติดต่อกลุ่มวิมุตติได้ที่ wimutti@hotmail.com