กลับสู่หน้าหลัก

ขออโหสิกรรมด้วยครับ

 โดยคุณ ปราโมทย์ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 15:21:19
วิมุตติจะปิดตัวลงแล้ว พร้อมกับการทำงานในทางโลกของผม
ฉวยโอกาสนี้ ขออโหสิกรรมต่อทุกท่านด้วยนะครับ
หากกรรมใดผมเคยล่วงเกินท่านทั้งหลายไว้
หรือแม้แต่การกระทำใดที่ผมปราศจากความตั้งใจ
แต่ทำให้ท่านรู้สึกเดือดร้อนใจ
ผมขออโหสิกรรมนั้น
และกรรมใดที่ท่านล่วงเกินผมไว้
ผมก็ให้อโหสิกรรมนั้นเช่นกันครับ

บุญใดที่ผมทำแล้วในพระพุทธศาสนา
ผมขออุทิศส่วนแห่งบุญนั้นแด่ท่านทั้งหลาย
รวมทั้งสัตว์ทั้งหลายไม่มีที่สุดไม่มีประมาณด้วย

ขอให้ท่านทั้งหลายที่มีสุข จงมีสุข
ที่มีทุกข์ ขอให้ปราศจากทุกข์
และจงมีส่วนรู้ธรรม
อันพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไว้ดีแล้ว โดยเร็วทุกท่านเถิด
โดยคุณ ปราโมทย์ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 15:21:19
กลุ่มวิมุตติ ขอสงวนสิทธิ์ที่จะ ห้าม ไม่ให้มีการคัดลอกข้อความบางส่วนหรือทั้งหมด ไปใช้ใน webboard หรือ กระดานข่าวอื่นโดยมิได้รับ อนุญาตอย่างเป็นทางการ จากทางกลุ่มวิมุตติในทุกกรณี
ความเห็นที่ 1 โดยคุณ เจื้อย วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 16:50:34
_/I\_ สาธุค่ะ กรรมใดที่หนูเคยล่วงเกินคุณอาไว้ ขอกราบอโหสิกรรมต่อคุณอาปราโมทย์ด้วยค่ะ สาธุ

ป.ล. ตกลงวิมุตติจะปิดตัวลงไปเลยเหรอคะ ไม่สามารถเข้ามาอ่านอะไรได้อีกแล้วหรือว่ายังไงคะ
โดยคุณ เจื้อย วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 16:50:34
ความเห็นที่ 2 โดยคุณ ณรงค์ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 16:50:49
สาธุ ครับ / ค่ะ
ความเห็นที่ 3 โดยคุณ listener วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 16:59:51
_/|\_  _/|\_ _/|\_
กระผม ไม่เห็น โทษแม้ แต่น้อย ของครูที่จะเปิดเหตุให้ต้องอโหสิ
กระผม มีโทษล่วงเกิน ต่อครู ด้วย กาย วาจา ใจ ด้วยเจตนา หรือไม่ก็ตาม ขอ กราบ อโหสิ  มา ณ ที่นี้

ขอแสดง มุทิตาจิต ต่อการที่ครูจะได้มีโอกาสทำกิจของตนให้ถึงพร้อม และขออนุโมทนาในบุญด้วยครับ

ขอกราบขอบพระคุณ ครู อีกครั้ง
ขอขอบคุณคุณพัลวัน และทุกท่านที่ได้เอื้อให้เกิด วิมุติ และลานธรรม เป็นแหล่งให้พวกกระผมได้ศึกษาธรรม


โดยคุณ listener วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 16:59:51
ความเห็นที่ 4 โดยคุณ นิพ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 17:03:37
สาธุครับ _/I\_
ผมมิกล้าครับ คุณอามิได้เคยล่วงเกินกระผมเลย
ผมต่างหากที่คอยรบกวนคุณอาอยู่ตลอดเวลาครับ
ผมจึงขอกราบขมาคุณอาไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ

ธรรมอันใดที่คุณอาสั่งสอนผม ผมจะตั้งใจปฏิบัติ
ด้วยความแน่วแน่ สิ่งใดที่คุณอาตักเตือนสอนสั่ง
ผมจะระลึกอยุ่เนืองๆครับ พระคุณของคุณอา
จะอยู่ในใจเสมอครับ สาธุครับ _/I\_
โดยคุณ นิพ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 17:03:37
ความเห็นที่ 5 โดยคุณ สัจจธรรมภิกขุ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 18:07:27
สาธุ ครับ / ค่ะ
ความเห็นที่ 6 โดยคุณ น้ำ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 18:10:01
สาธุครับพี่ _/|\_
จากนี้ จะได้พบกันก็คงในโอกาสที่สำคัญ โอกาสที่จะขอร่วมสร้างกุศลกับพี่ต่อไปครับ
โดยคุณ น้ำ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 18:10:01
ความเห็นที่ 7 โดยคุณ โจ้ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 18:14:33

_/|\_
หากมีกรรมใดที่ได้เคยล่วงเกินคุณอาไว้
ทั้งกาย วาจา ใจ ทั้งที่รู้เท่าทัน และรู้ไม่เท่าทัน
ขออโหสิกรรมด้วยค่ะ
และขอกราบขอบพระคุณ คุณอาที่ได้กรุณาเมตตาสั่งสอน
มาโดยตลอดค่ะ
โดยคุณ โจ้ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 18:14:33
ความเห็นที่ 8 โดยคุณ ปิ่น วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 18:19:24
_/|\_ กราบขอบพระคุณพี่จากใจ ผมจะจดจำคำสอนไว้ หากยังมีกุศลร่วม
กันคงได้พบกันอีกครับ  ขอให้พี่พบความ
สำเร็จอย่างที่ปรารถนาในเร็ววันและขอ
อนุโมทนาบุญด้วยครับ _/|\_
โดยคุณ ปิ่น วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 18:19:24
ความเห็นที่ 9 โดยคุณ นกเอี้ยง วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 19:34:55
ขอกราบเท้าครูที่เมตตาสอนสั่งนับตั้งแต่วินาทีแรกที่หนูรู้จักครู ขอกราบเท้าครูที่หนูล่วงเกินทั้งกาย วาจา และใจ(แม้เพียงแว่บนึงของความรู้สึก) หนูไม่สัญญานะคะครูว่าหนูจะตั้งใจปฏิบัติอย่างเต็มที่ ^-^   และหนูจะรอเมื่อครูพร้อมจะออกมาสอนสั่งหนูอีกครั้งค่ะครู
_/|\_ _/|\_ _/|\_ ขอกราบเท้าครูผู้เปรียบเหมือนพ่อของหนูค่ะ
โดยคุณ นกเอี้ยง วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 19:34:55
ความเห็นที่ 10 โดยคุณ พีทีคุง วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 20:21:27
_/|\_ _/|\_ _/|\_
กราบคุณอาครับ

สิ่งใดที่หลานทำผิดพลาดทางใจกับคุณอาไป
ขออโหสิกรรมด้วยครับ

รู้สึกตัวเองโชคดีอยู่คนหนึ่ง เช่นๆพวกเรา
กับการได้เจอบุคคลที่หาได้ยาก ยากเสียจริง
ขาดเหลือแต่ยังโง่อยู่มาก
จะขอนำธรรมให้แจ่มแจ้งแก่กายแก่ใจของตนครับ

"นโม วิมุตตานัง นโม วิมุตติยา"
_/|\_ _/|\_ _/|\_

โดยคุณ พีทีคุง วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 20:21:27
ความเห็นที่ 11 โดยคุณ กอบ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 23:15:44
ขอขอบคุณ คุณอา ด้วยครับ ที่ช่วยสั่งสอนผมมาหลายครั้งหลายคราว
กระทู้ที่ครู ตั้งขึ้นมาหลายครั้ง ทำให้ผมสำนึกได้ ครับ ว่าตนยังด้อยการปฏิบัติอยู่มาก ส่งจิตออกนอกอยู่มาก เผลออยู่ก็มาก เพ่งก็มาก

ขอบคุณ ครู ครับที่ได้เมตตาสอนผมมาด้วยกระทู้ต่าง ๆ และสอนกันตรง ๆ หลายครั้ง แม้รู้ว่าผมไม่ค่อยสนใจปฏิบัติเท่าไหร่
ขอนำธรรมที่ครูสอนไปปฏิบัติต่อไปครับ ด้วยความเพียรที่มากกว่าปัจจุบันนี้อีกครับ

ขอขมาครูด้วยครับ หากผมได้ล่วงเกินอะไรไป ด้วยรู้ตัวก็ดี ด้วยไม่รู้ตัวก็ดี ทั้ง กาย วาจา และใจ ครับ
โดยคุณ กอบ วัน จันทร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2544 23:15:44
ความเห็นที่ 12 โดยคุณ ไข่เจียว วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 07:42:19
  ขอกราบขอบพระคุณพี่ปราโมทย์สำหรับความเมตตากรุ
ณาที่มีต่อผม และขอกราบอโหสิกรรมในสิ่งใดที่ได้ล่วงเกิน
พี่ปราโมทย์ไว้ ขอพี่ได้กรุณาอดโทษนั้นซึ่งผมได้กระทำ
ไว้ จะด้วยกายก็ดี  วาจา หรือใจก็ดี
  
  
โดยคุณ ไข่เจียว วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 07:42:19
ความเห็นที่ 13 โดยคุณ โยคาวจร วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 07:42:37
ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าถ้าไม่มีคุณอาปราโมทย์แล้ว
ชีวิตผมจะไหลไปทางชั่วได้ขนาดไหน

หากมีกรรมอันใดที่ผมเคยล่วงเกินคุณอาไว้
ทั้งทางกาย วาจา ใจ ทั้งที่เจตนาและไม่เจตนา
ขออโหสิกรรมด้วยครับ

จะตั้งใจปฏิบัติไปตามกำลังสติปัญญาที่มีอยู่ครับ
โดยคุณ โยคาวจร วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 07:42:37
ความเห็นที่ 14 โดยคุณ บัวใต้น้ำ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:06:03
หากมีอกุศลกรรมใดที่ผมเคยกระทำไว้กับพี่
ผมก็ขออโหสิกรรมนั้นด้วยครับ
โดยคุณ บัวใต้น้ำ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:06:03
ความเห็นที่ 15 โดยคุณ สุกิจ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:19:48
สาธุ ครับ / ค่ะ
ความเห็นที่ 16 โดยคุณ สุกิจ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:19:57
สาธุ ครับ / ค่ะ
ความเห็นที่ 17 โดยคุณ สุกิจ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:20:07
สาธุ ครับ / ค่ะ
ความเห็นที่ 18 โดยคุณ พัลวัน วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:21:02
_/|\_ _/|\_ _/|\_

ขออโหสิกรรมในกรรมใดที่ผมเคยล่วงเกินครู ทั้งกาย วาจา ใจ ครับ

โดยคุณ พัลวัน วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:21:02
ความเห็นที่ 19 โดยคุณ ดังตฤณ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:30:50
อยู่กับพี่มา สนุกดีครับ
ตอนไปเที่ยวน้ำตกด้วยกันก็นึกเสียดายว่าเวลามันสั้นไปหน่อย
ความจริงอยากชวนพี่ไปนมัสการสังเวชนียสถานที่อินเดีย แต่ก็กลัวพี่ปวดหลัง
เพราะต้องนั่งรถนานมาก แล้วพี่นั่งรถก็ชอบดูจิตคนขับไปด้วย
รับรองเจอคนขับที่อินเดีย พี่จะต้องทัก "รู้ไว้... รู้ไว้" ตลอดทาง
ถนนแค่สองเลนแต่มันชอบขับสวนกันตรงกลาง
ใกล้ๆจะชนแล้วค่อยหลบ อาจจะเพราะถ้าวิ่งประจำเลนแล้วขรุขระ

พี่จะไปบวชก็ไม่รู้สึกว่าห่างหายไปไหนเท่าไหร่
แต่ให้ไปกราบและอยู่ได้ไม่เกินสิบโมง สงสัยคงต้องขึ้นคอปเตอร์
ไม่เป็นไร อีกหน่อยไว้รอทำบุญกับพี่ตอนออกจากวิมุตติ
เดี๋ยวก็มีตังค์ซื้อไปเอง

เมื่อกี้ตอนอ่านพี่อุทิศส่วนบุญ ก็รีบกราบรับเอาไว้
ของฟรีมีหรือจะพลาด รู้สึกอุ่น และสัมผัสได้ถึงกองบุญไพศาล
แสดงว่าพี่ต้องทำบุญมาเยอะแน่ๆเลย ขอบคุณครับ _/|\_

เป็นพี่เป็นน้องกันมานาน เข้าใจว่าครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย
สังสารวัฏก็อย่างนี้เอง พบแล้วพราก พรากแล้วพบใหม่
จนกว่าใครจะออกจากวังวน ถึงสิ้นสุดทุกสิ่ง ไม่มีต่ออีก
คงเหลือทิ้งไว้แต่ความว่างเปล่า ปราศจากแก่นสารฝากไว้ในที่ไหนๆ
ในที่สุดพี่กับผม และหลายๆคนในวิมุตติ/ลานธรรมที่รักดี
ก็คงกลายเป็นธรรมอันปราศจากความหมายรู้ ปราศจากการรื้อฟื้น
ปราศจากสำนึกแห่งตัวตนอันเต็มไปด้วยทุกข์แห่งการพลัดพรากจากความเป็นที่รักทั้งปวง

และด้วยความรัก ความสนิท ความห่วงใยที่มีต่อพี่
บางทีอาจง่ายที่จะเผลอทำให้พี่ขัดอกขัดใจไปบ้าง
ก็ขอได้โปรดอโหสิด้วยครับ

รอวันกราบสามครั้ง
รอวันกราบพระผู้ทรงนฤพาน
_/|\_
โดยคุณ ดังตฤณ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:30:50
ความเห็นที่ 20 โดยคุณ ธีรชัย วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:37:34
_/\_ _/\_ _/\_

ยินดีที่ครูได้บวชสมใจอยาก
แต่รู้สึกว้าเหว่นิดหน่อย
จะพยายามพึ่งตัวเองให้ได้เพื่อจะได้
เป็นการตอบแทนคุณครูครับ

กรรมใดที่ผมเคยล่วงเกินครู ผมขออโหสิกรรมด้วยครับ
ส่วนครูนั้น แม้จะดุจะเข่นผมอย่างไร ผมไม่นำมาเป็น
อารมณ์ เพราะรู้ดีว่าครูดุผม เพื่อความเจริญงอกงามในธรรม
แต่กลับกัน ผมต้องขอกราบขอบพระคุณครูด้วย
ที่ได้ทำให้ผมเข้ามาสู่หนทางที่ถูกต้องได้
พูดไม่ออกครับ แค่นี้แหละครับ
_/\_
โดยคุณ ธีรชัย วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 08:37:34
ความเห็นที่ 21 โดยคุณ นุดี วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 09:18:41
_/|\_ _/|\_ _/|\_

ขอบพระคุณและขออโหสิกรรมด้วยค่ะ
โดยคุณ นุดี วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 09:18:41
ความเห็นที่ 22 โดยคุณ สุรวัฒน์ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 10:11:12
แม้จะรู้จักครูได้ไม่นาน แต่สิ่งที่ครูสั่งสอนไว้นั้นเหนือคำบรรยายใดๆทั้งสิ้น
ในโอกาสที่ครูจะออกบวชเพื่อทำนิพพานให้แจ้งในครั้งนี้
ไม่ว่าผมจะได้ล่วงครูด้วยประการใดๆ ผมขอกราบขออโหสิกรรมจากครู
และขอน้อมถวายการปฏิบัติเพื่อบูชาครูมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
โดยคุณ สุรวัฒน์ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 10:11:12
ความเห็นที่ 23 โดยคุณ จ้อม วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 12:59:23
_/|\_  _/|\_ _/|\_  กรรมอันน่าติเตียนอันใดด้วยกาย วาจา ใจหากผมได้ประมาทพลาดพลั้งกระทำตือคุณอาขอกราบขมากรรมนั้นด้วยครับ และกราบขอบพระคุณคุณอาที่แนะนำสั่งสอนแนวทางดำเนินเพื่อการพ้นทุกข์ให้ผมไม่เช่นนั้นอาจต้องแสวงหาหนทางและวิธีการไปอีกนานแสนนานไม่อาจประมาณได้ และกราบอนุโมทนาบุญกับคุณอาด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ
โดยคุณ จ้อม วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 12:59:23
ความเห็นที่ 24 โดยคุณ คิดเอาเอง วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 13:50:49
ก่อนอื่นขอสาธุในคำอวยพรของพี่ครับ(รีบรับเหมือนกับคนอื่น ๆ น่ะครับ)

เมื่อเช้าที่ผมบอกกับพี่ว่าจะไปพบพี่ที่ศาลาฯ ในเดือนหน้า
พอดูปฏิทินแล้วปรากฏว่าต้องไปต่างจังหวัด
เลยขอบอกให้พี่ทราบมาในวิมุติแล้วกันครับ
เพราะเดือนหน้าพี่ก็ไม่ได้มาทำงานแล้ว
ผมก็ไม่รู้ว่าจะติดต่อพี่ยังไง

แต่ไม่ว่าจะยังไงผมก็คิดไว้ว่าสักวันจะไปกราบพี่ให้ได้
ในความรู้สึกของผม
พี่ได้ทำหน้าที่ได้บริบูรณ์แล้ว
เหมือนกับพ่อแม่ครูอาจารย์ในยุคก่อนที่ท่านได้ทำไว้
คือเป็น “ผู้บอกทาง” ไว้แล้วอย่างสมบูรณ์

ทุกวันนี้ที่ผมมาทำงาน
ไม่มีวันไหนเลยที่จะไม่เข้าเวบวิมุติ
แต่ต่อไปจะไม่มี
ทั้งวิมุติ และพี่ปราโมทย์
(ถ้าเพื่อน ๆ มีเวบใดที่เข้าไปสนทนาธรรมกันอีกก็วานบอด้วยนะครับ)
ก็รู้สึกเปล่าเปลี่ยวเหมือนกันครับ
ก็คงเหมือนสำนวนจีนที่ว่า ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา

ผมเป็นคนชอบพูดเพ้อเจ้อเป็นนิสัย(ถาวร)
จึงขอขมาต่อพี่ด้วยครับหากได้ล่วงเกินพี่
ในทางกาย วาจา และใจ ไปโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม

และกราบเท้าครูปราโมทย์มา ณ ที่นี้ด้วยครับ

นพชัย
โดยคุณ คิดเอาเอง วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 13:50:49
ความเห็นที่ 25 โดยคุณ ไพ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 14:22:52
_/I\_ _/I\_ _/I\_
รู้ตัวว่าล่วงเกินพี่มามากมาย
ขออโหสิกรรมแล้วอโหสิกรรมอีก
จนพี่บอกว่าขออโหสิกรรมก็เป็นเพียงแค่มรรยาทเท่านั้น
จึงคิดได้ว่าถ้าเพียรปฏิบัติให้ดี
นั่นแหละคือการขออโหสิกรรมที่ดีที่สุด
ยิ่งช่วงหลัง ถูกพี่ทั้งทุบทั้งถอง
ถามอะไรก็เหมือนถูกตอบกลับด้วยไม้หน้าสามตลอด
ได้แต่คอยประคองตัวเอง
เฝ้ารู้เฝ้าเพียรปฏิบัติด้วยลำแข้งตัวเอง
พี่ก็บอกอีก "เอาธรรมะเป็นที่พึ่ง ไม่ใช่เอาพี่เป็นที่พึ่ง"
ขอกราบขอบพระคุณพี่มากจริงๆ
ทำให้รู้และเข้าใจว่าธรรมะแท้่นั้นต้องเรียนรู้จากตัวเองจริงๆ
ไม่ใช่จากคนโน้นคนนี้บอก คนโน้นคนนี้สอน
จนกลายเป็นไปยึดถือครูอาจารย์ที่สอนไป

สิ่งใดที่ได้ล่วงเกินพี่ไว้ด้วยกาย วาจา ใจ
ไพขอพี่อโหสิกรรมให้ด้วยนะ
โดยคุณ ไพ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 14:22:52
ความเห็นที่ 26 โดยคุณ นิพ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 15:31:19
ขอสาธุกับความเห็นที่ 25 ของ พี่ไพครับ ช่วง
นี้ผมไม่รู้เป็นอะไรบอกไม่ถูก แต่พออ่านความเห็นพี่ไพ
ก็รุ้ทันภาวะหนึ่งที่ขอใช้คำว่า"ภาวะลูกแหง่"(ปกติใช้กับคนติดแม่แต่ผมติดครู) ได้แว่บนึงครับ แล้วหายไป
ตอนนี้รุ้สึกโล่งสบายเลยครับ แสดงว่าติดตั้งนาน:-)
โดยคุณ นิพ วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 15:31:19
ความเห็นที่ 27 โดยคุณ กระต่าย วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 17:35:43
_/I\_ _/I\_ _/I\_ ขอกราบคุณอาแทบเท้า และกราบขออโหสิกรรม
ในสิ่งอันใดที่ได้เคยล่วงเกินคุณอาไป ทั้งทางกาย วาจา ใจด้วยค่ะ

จะตั้งใจปฏิบัติบูชา เพื่อทดแทนพระคุณที่คุณอาได้พร่ำสอน
เพราะรู้ตัวว่า เป็นคนมีปัญหามาก มักต้องมีเหตุให้คุณอาดุเอาแรงๆเรื่อย
(บางครั้งก็อดน้อยใจเอาหนักๆไม่ได้) แต่ทุกครั้งที่ถูกคุณอากระแทกกลับไป
ก็เห็นความไม่เอาไหนของตัวเองให้ได้อึ้งทุกครั้ง
_/I\_ _/I\_ _/I\_ ขอกราบขอบพระคุณคุณอา ที่ทำให้ต่ายได้เป็นผู้เป็นคนมาจนทุกวันนี้
เคารพและรักคุณอา (แถมกลัวด้วยค่ะ) เหมือนพ่อแท้ๆจริงๆ

ขอให้คุณอาดูแลสุขภาพมากๆ นะคะ เพราะที่ศาลาวันล่าสุดดูคุณอาไม่ค่อยสบายเลย
โดยคุณ กระต่าย วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 17:35:43
ความเห็นที่ 28 โดยคุณ หนุ่ย วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 18:19:30
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ขอกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ
และกราบขออโหสิกรรมด้วยค่ะ
โดยคุณ หนุ่ย วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 18:19:30
ความเห็นที่ 29 โดยคุณ ธนา วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 19:51:33
วิมุติกำลังแสดงให้เห็นความไม่เที่ยง
ความไม่แน่นอนของทุกสิ่งทั้งหลาย
เมื่อมีเกิด ก็ย่อมมีดับเป็นของคู่กัน
กระผมไม่มีอะไรจะกล่าว
ทุกอย่างที่ต้องการพูดก็มีให้อ่านกันแล้วตามข้อความข้างบนที่หมู่เพื่อนพี่น้องได้แสดงออกมา
สุดท้ายนี้ก็มีแต่ใจดวงนี้เท่านั้นที่ขอบอกกล่าวว่า "ขออโหสิกรรมด้วย หากมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ได้ล่วงเกิน  ไม่ว่าต่อหน้า ลับหลัง เปิดเผย หรือซ่อนเร้น ทั้งที่จำได้ และที่หลงลืมไปแล้ว ไม่ว่าจากกาย  วาจา ใจ  ก็ดี   ขอกราบแทบเท้าเพื่อขอขมาด้วยครับ"
โดยคุณ ธนา วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 19:51:33
ความเห็นที่ 30 โดยคุณ kittipan วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 20:24:44
ครูไม่มีอะไรที่ต้องอโหสิกรรมจากศิษย์คนนี้...
แต่ศิษย์คนนี้ต่างหากต้องขออโหสิกรรม หากล่วงเกินสิ่งใดไป
ชีวิตนี้ได้พบครู ถือว่าเป็นบุญมากแล้วครับ
ได้รับความเมตตาจากครูยิ่งเป็นบุญมหาศาล
ผมจำได้วันแรกที่คุยกับใคร ในลานธรรมเสวนา
ครูสอนการเจริญสติ และในตอนนั้นผมก็เห็นความสงสัยดับไป....
ตลอดชีวิตผม เกือบ 22 ปี
ผมถูกปลูกฝังในเรื่องศาสนา มาตลอด
มันซึมเข้าไปถึงกระดูกดำก็ว่าได้
ผมพยายามทำวิปัสสนามาตลอด
อ่านมหาสิตปัฎฐานสี่มาก็หลายครั้ง
แต่ผมไม่เคยเข้าใจเลยสักครั้งเดียว
จนได้พบครูผมจึงทำได้...
นับเป็นความโชคดีอันมหาศาล
ที่ได้พบสิ่งที่ปราถนามานาน
หลังจากนั้นไม่นานผมก็รู้จักวิมุตติ
และได้อ่านกระทุ้ธรรมจากครูหลายสิบเรื่อง
บางครั้งรู้สึกสงสัยในข้อธรรม
ก็ส่งเมลถามครู และก็ได้รับเมตตาจากครูทุกครั้ง
และครั้งล่าสุดได้พบครูที่ศาลา ก็ยังได้รับเมตตาอีก
ผมได้พบครูครั้งเดียว  แต่ก็ดีใจมากครับ
อีกไม่นาน ครุจะบวชแล้ว
คงมีโอกาศน้อยที่จะได้พบ
แต่ยังไงพระคุณครูไม่เคยลืม
กราบๆๆๆๆๆ........
หากในโลกมีพ่อผู้ให้กำเนิด
ในทางธรรมก็มีครูเป็นพ่อผุ้ให้กำเนิดเช่นกันครับ....

โดยคุณ kittipan วัน อังคาร ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2544 20:24:44
ความเห็นที่ 31 โดยคุณ ไมค์ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 09:27:37
กราบคุณอาครับ
สิ่งใดที่ได้ล่วงละเมิดไปทั้ง กาย วาจา ใจ
ขอคุณอาอโหสิกรรมด้วยครับ

สำหรับศิษย์คนนี้ ผู้ที่ทำให้คุณอาต้องสอนจนเหนีื่อยกว่าจะเข้าใจ
พระคุณของคุณอาจะไม่มีวันลบเลือนไปจากใจเลยครับ
จะตั้งใจปฏิบัติให้สมกับที่คุณอาได้เมตตาครับ
โดยคุณ ไมค์ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 09:27:37
ความเห็นที่ 32 โดยคุณ นิพ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 10:07:54
กรรมใดๆทั้งปวงที่ผมได้เคยล่วงเกินคุณอามานับตั้งแต่ได้เจอกันในวัฎสงสารนี้จนถึงปัจจุบันและอนาคต กระผมขอกราบขอขมาขออโหสิกรรมจากคุณอาด้วยครับ
ขอคุณอาได้โปรดรับรู้และอโหสิกรรมผมด้วยเทอญครับ _/I\_
โดยคุณ นิพ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 10:07:54
ความเห็นที่ 33 โดยคุณ ปราโมทย์ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 10:15:02
ผมขออนุโมทนากับทุกท่านที่ตั้งใจจะปฏิบัติธรรมเพื่อความพ้นทุกข์
ขอให้ความตั้งใจอันดีนั้นจงสำเร็จ
ด้วยความพากเพียรเจริญสติสัมปชัญญะของท่านเอง

หลายปีมานี้พระพุทธศาสนาบอบช้ำมากกับสัทธรรมปฏิรูปและอลัชชี
จนเกิดปัญหาในใจของผมว่า
เราจะรักษาพระพุทธศาสนาที่แท้จริงไว้ได้อย่างไรกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อสังคมก้าวเข้าสู่ยุค IT
ซึ่งพระพุทธศาสนาตามจารีตประเพณี
ไม่อาจสนองความต้องการของคนยุคใหม่ที่นิยมเหตุผลได้

แต่ตั้งแต่กลางปี 2541 เป็นต้นมา ผมก็รู้สึกเบาใจขึ้น
เมื่อได้พบกับพวกเราหลายร้อยคน ซึ่งล้วนเป็นปัญญาชนรุ่นใหม่
ที่มีธาตุดีอยู่ในตัว คือมีความรักและสนใจพระพุทธศาสนาติดอยู่ในหัวใจ
พวกเราได้ร่วมกันศึกษาแก่นสารของพระพุทธศาสนา
โดยไม่ไปติดอยู่เพียงรูปแบบ และจารีตประเพณีซึ่งปิดบังแก่นธรรมไว้

พวกเราจำนวนมาก รู้จักพระพุทธศาสนาถึงขั้นที่เข้าใจเรื่องการเจริญสติ
ซึ่งนับว่าเป็นแก่นสารสาระของพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง
เพราะตราบใดที่ยังมีผู้เจริญสติปัฏฐาน
ตราบนั้นโลกจะไม่ว่างจากพระอรหันต์
ถึงพวกเราจะยังไม่ใช่พระอรหันต์หรือพระอริยบุคคล
แต่ก็นับว่าได้เดินตามรอยเท้าของพระอรหันต์กันแล้ว
นับว่าเป็นนิมิตหมายอันดี ที่พระพุทธศาสนาจะประดิษฐานต่อไปได้ในยุค IT

สิ่งที่ผมพยายามทำให้กับพวกเรานั้น
ผมทำเพื่อแทนคุณของพระพุทธเจ้าและพ่อแม่ครูอาจารย์
เพื่อรักษาสืบทอดการเจริญสติสัมปชัญญะ
อันเป็นแก่นของการปฏิบัติทางพระพุทธศาสนาไว้สืบไป
ผมจึงไม่เรียกร้องต้องการให้ท่านทั้งหลายตอบแทนอะไรกับผม
นอกเหนือไปกว่าการปฏิบัติธรรม
เพื่อความคลายทุกข์ จนเกิดความมั่นใจในธรรมของพระศาสดา
แล้วจะได้ช่วยกันสืบทอดหลักการปฏิบัติไว้ต่อไป

อย่าปล่อยให้พระพุทธศาสนาต้องสิ้นสุดลงในยุคของพวกเรา
เพราะไม่ว่าจะเป็นยุค IT หรือยุคไหนๆ
สัตว์ทั้งหลายก็ยังระงมจมทุกข์ และต้องการความพ้นทุกข์เหมือนกันทั้งสิ้น
ซึ่งคุณค่าของพระพุทธศาสนาในเรื่องทุกข์และความพ้นทุกข์นั้น
นับว่าเป็นเอกอยู่แล้วตลอดกาล
โดยคุณ ปราโมทย์ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 10:15:02
ความเห็นที่ 34 โดยคุณ นิพ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 10:54:24
ครับ _/I\_ ผมขอน้อมรับโอวาทของคุณอาในครั้งนี้  ไปปฏิบัติอย่างเต็มที่เท่าที่ผมจะทำได้ครับ และขอตอบแทนพระคุณคุณอาในฐานะพ่อแม่ครูอาจารย์ด้วย ความมีสติ ตื่นตัว รู้ตัวอย่างเป็นธรรมชาติ เป็นกลาง ให้บ่อยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ _/I\_
โดยคุณ นิพ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 10:54:24
ความเห็นที่ 35 โดยคุณ Tuledin วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 11:29:22

....._/|\_......

กรรมใดที่กระผมล่วงเกินคุณอาปราโมทย์ ทั้งทางกาย
ก็ดีทางวาจาก็ดี และทางใจก็ดี
กระผมขอกราบขอขมาขออโหสิกรรมจากคุณอาด้วยครับ
โดยคุณ Tuledin วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 11:29:22
ความเห็นที่ 36 โดยคุณ ฐิติมา วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 12:34:15
ขอบกราบขอบพระคุณคุณอาเจ้าคะ
สิ่งใดที่หนูล่วงเกินคุณอาไว้ด้วยกรรมทางใดก็ตาม
หนูกราบขออโหสิกรรมจากคุณอาด้วยคะ
_/|\_ _/|\_ _/|\_


โดยคุณ ฐิติมา วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 12:34:15
ความเห็นที่ 37 โดยคุณ ศุภสิทธิ์ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 15:06:59
สาธุครับ

กราบขอบพระคุณในความเมตตาที่พี่ปราโมทย์
มีให้ผม ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนนั้นยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตากัน
แต่พี่ก็ยังเผื่อแผ่ความเมตตา โปรดสัตว์ผู้ยากอย่างผม
ทาง e - mail  จนได้เจอกันที่ศาลาลุงชิน  ซึ่งแม้จะไม่บ่อย
แต่ผมก็ได้รับประโยชน์จากการสั่งสอนของพี่โดยตรงอย่าง
ที่ผมจะไม่มีวันลืม และผมเองก็หวังให้ประโยชน์นั้นติดตามเตือนตนไปจนกว่าจะถึงชาติสุดท้าย

จะขอบูชาพี่ด้วยการตั้งใจปฏิบัติครับ และกราบขอ
อโหสิกับกรรมที่ผมได้กระทำล่วงเกินพี่ด้วยครับ

โดยคุณ ศุภสิทธิ์ วัน พุธ ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2544 15:06:59
ความเห็นที่ 38 โดยคุณ ป๋อง วัน พฤหัสบดี ที่ 1 มีนาคม 2544 01:42:30
ขอกราบขอขมา ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี
หากมีการกระทำใด ที่ผมได้กระทำล่วงเกินต่อพี่ปราโมทย์
การกระทำเหล่านั้น เป็นไปเพราะความโลภ ความโกรธ ความหลง
ใดๆ ก็แล้วแต่ ด้วยความไม่รู้นั้น
ขอพี่โปรดให้อโหสิกรรมด้วย  เพื่อความเจริญในธรรมของผม
ในภายภาคหน้า

เริ่มต้นจากสมัยลานธรรมยังอยู่ที่ ลาดกระบัง สมัยนั้นยังเป็นที่ที่
คุยกันเกี่ยวกับการปฏิบัติล้วนๆ  แม้ช่วงแรกๆ ที่ย้ายมาให้แมนกับผม
ช่วยกันดูแล ก็ยังค่อนข้างอยู่ในวงแคบ  ยังเป็นการเกื้อหนุนต่อการ
ปฏิบัติอย่างแท้จริง  เช่นเดียวกับที่วิมุตติเป็นอยู่

ทว่าต่อมา  ลานธรรมก็ได้เติบโตขึ้นเรื่อยๆ  จนมาถึงทางแยกที่ต้อง
ตัดสินใจว่า จะดำเนินไปในลักษณะเปิด เพื่อให้คนเข้ามาศึกษาได้
เป็นจำนวนมาก แต่คุณภาพลดลง  หรือว่าจะค่อนข้างปิดและจำกัด
ด้วยการล็อกอินและระบบควบคุมที่เคร่งครัด ทว่ารักษาคุณภาพ
เพื่อสนับสนุนการปฏิบัติอย่างแท้จริง เช่นเดียวกับวิมุตติเป็นอยู่

ผมได้เคยรับปากกับพี่ ว่าจะช่วยทำระบบล็อกอินให้  เพื่อรักษาคุณภาพ
แต่ในใจลึกๆ ผมยังอยากให้พี่ช่วยตอบให้กับคนวงกว้าง  ประกอบ
กับความขี้เกียจ  ทำให้ผมไม่ได้ทำส่วนที่เป็นล็อกอินสักที  ใจนึงอาจจะ
คิดว่าพี่อาจจะเปลี่ยนใจ  หันมาเผยแพร่ในลักษณะกว้างกับคนจำนวนมากๆ
ซึ่งเป็นความเขลาของผมโดยแท้  และเป็นไปด้วยความเอาแต่ใจตัว

แม้พี่เองก็คงทราบในจุดนี้ดี  และเข้าใจผมยิ่งกว่าที่ผมจะเห็นตนเองด้วยซ้ำ
ผมเองในอดีต  อาจจะอธิษฐานมา ว่าจะเผยแพร่ศาสนาให้กว้างที่สุด
เท่าที่จะทำได้  อีกทั้งขณะนั้น ผมยังไม่ได้ละการอธิษฐานพุทธภูมิ
พี่คงได้หยั่งทราบแล้วว่า  การใดจะเป็นประโยชน์อย่างแท้จริง กับทั้งหมู่คณะ
กับทั้งผม และกับทั้งพี่ศาสนาโดยรวม พี่จึงได้ติดต่อขอให้พี่ตึกช่วยพัฒนา
วิมุตติขึ้นมาแทน  เพื่อเป็นแหล่งสนทนาธรรมะสำหรับการปฏิบัติที่แท้จริง

ในช่วงแรก ผมอาจจะผิดหวังอยู่บ้าง ที่อยู่ๆมีลานธรรมแล้ว
ก็กลับมีวิมุตติขึ้นมาอีก  เหมือนกับว่าลานธรรมดำเนินงานผิดพลาด
และพี่ไม่ได้สนับสนุนอีกต่อไป  ซึ่งความคิดเหล่านั้นเป็นไปเพราะความ
เขลา และความไม่รู้โดยแท้  ประกอบกับการเอาความเห็นของตัวเป็นหลัก
ความต้องการอยากให้มีการเผยแพร่ในวงกว้าง ให้เป็นประโยชน์กับคน
กว้างที่สุด  และในใจลึกๆ ก็คงเพื่อเกื้อหนุนทางสู่พุทธภูมิของตนเอง

มาบัดนี้ ผมได้เล็งเห็นแล้ว  ในการหยั่งทราบของพี่ว่า การใดจักเป็นประโยชน์
ต่อพระศาสนา ต่อหมู่คณะ และแม้ต่อผมเองที่สุด  ดังจะเห็นว่าทั้งวิมุตติ
และลานธรรม เป็นสองด้านที่เสริมกัน  และกระทู้ธรรมในวิมุตติ ก็ได้ทำหน้าที่
ส่งเสริมการปฏิบัติธรรมที่แท้จริง  แทนเจตนารมณ์เดิมของลานธรรม
ในขณะที่ลานธรรม ก็เป็นเหมือนลานวัด ซึ่งเป็นจุดแรกที่คนจะเข้ามา เป็นการ
เปิดโอกาสในวงกว้างอย่างที่สุด  ซึ่งจะมีเฉพาะคนที่สมควร ที่จะได้ประโยชน์
จากการปฏิบัติอย่างแท้จริง และได้เข้ามาศึกษาธรรมในวิมุตติต่อไป

หมู่คณะเอง ก็มีทั้งส่วนที่เติบโตเข้มแข็งขึ้นด้านคุณภาพ และเติบโตในแง่ปริมาณใน
ขณะเดียวกัน  โดยมีความสามัคคี ไม่ได้มีการแบ่งแยก  แต่เกื้อหนุนกัน
ในทุกๆด้าน   แม้ในส่วนผมเอง ซึ่งบัดนี้ก็ได้ลาพุทธภูมิแล้ว ย้อนกลับไปเห็น
ว่าที่ผ่านมา พี่ตึก ก็ได้ดูแลวิมุตติได้อย่างดี ชนิดที่ว่า ผมคงไม่สามารถทำได้
เช่นเดียวกับพี่เขา  และเฉพาะในส่วนลานธรรมเอง ผมก็ไม่ได้มีเวลาในการ
ดูแลอย่างเต็มที่  ไหนเลยจะมีเวลาดูแลเว็บอย่างวิมุตติให้ดีได้

ผมจึงขอขอบคุณพี่   และขอขมา หากว่าในการต่างๆเหล่านี้ เรื่องใด
ได้ทำให้พี่ลำบากใจ  หรือเป็นการล่วงละเมิดต่อพี่  ขอพี่จงได้งดโทษ
ต่อผมซึ่งเป็นคนเขลา  และขอพี่จงได้เมตตา ให้คำแนะนำต่อผมต่อไป
ในอนาคต  หากการณ์ใดจะเป็นประโยชน์ต่อพระศาสนา และหมู่คณะแล้ว
ผมก็ขออธิษฐานอย่าให้กิเลสใดๆของผม ได้มาครอบงำ ให้ผมทำให้
เสียประโยชน์นั้นๆไปอีกเลย

ขอพระสัทธรรม จงอยู่ยั่งยืนนาน  อีกทั้งผู้ปฎิบัติตามพระธรรมนั้น
ขอหมู่คณะจงมีความสามัคคี เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแด่ตนและชนทั้งหลาย
ขอธรรมจงรักษาผู้ประพฤติธรรม
ขอข้าพเจ้าเจริญยิ่งขึ้นไป ในธรรมอันนำสู่ความพ้นทุกข์สิ้นเชิง
โดยคุณ ป๋อง วัน พฤหัสบดี ที่ 1 มีนาคม 2544 01:42:30
ความเห็นที่ 39 โดยคุณ ธนา วัน พฤหัสบดี ที่ 1 มีนาคม 2544 06:23:55
อนุโมทนากับป๋องด้วยครับ
โดยคุณ ธนา วัน พฤหัสบดี ที่ 1 มีนาคม 2544 06:23:55
ความเห็นที่ 40 โดยคุณ สุกิจ วัน พฤหัสบดี ที่ 1 มีนาคม 2544 08:13:24
สาธุ ครับ / ค่ะ
ความเห็นที่ 41 โดยคุณ ฐิติมา วัน พฤหัสบดี ที่ 1 มีนาคม 2544 20:31:45
สาธุ ครับ / ค่ะ
ความเห็นสุดท้าย โดยคุณ พัลวัน วัน ศุกร์ ที่ 2 มีนาคม 2544 05:57:07
สาธุครับป๋อง

วิมุตติมิได้เริ่มต้นเพราะครูขอร้องให้ทำหรอกครับป๋อง แต่เป็นเพราะพี่นิดนึงมาคุยกับพี่ครับว่า ว่าครูจะไม่ post ข้อความใดๆในเว้ปบอร์ดที่ใดอีก เพราะมีแต่ความขัดแย้งกันด้วยทิฎฐิทั้งนั้น

พี่เองก็ใจหาย เพราะเกรงว่าหลายๆคนจะเสียประโยชน์ตรงนี้ไป เพราะรู้ดีว่าในหมู่พวกเรา มีเพชรที่พร้อมจะเจียระไนอยู่ และยังมีผู้คนอย่างนี้อยู่ในที่ต่างๆด้วย

ในวันนั้นพี่จำได้ ว่าพี่รีบไปปรึกษาครู บอกครูว่า พี่พร้อมจะทำกระดานข่าวที่เป็นที่ปกปิดเฉพาะพวกเรา จะไม่ประกาศเป็นวงกว้าง เพื่อให้ครูสามารถ post กระทู้ได้อย่างเต็มที่ ในเชิงลึก เพื่อประโยชน์ของพวกเราทุกคน (หากใครจะสังเกต จะเห็นว่าคำประกาศกฎเกณฑ์กติกาของวิมุตติ จะดูเหมือนค่อนข้างกร้าวร้าวอยู่สักหน่อย ทำไปก็เพื่อให้เว้ปบอร์ดวิมุตติ จะยังสามารถรักษาเจตนารมย์เอาไว้ได้)

ครูก็รับปาก

พี่จึงรีบลงมือทำทันที จำได้ว่าตอนนั้นก็ยื่นใบลาพักร้อนทันทีเลยเหมือนกัน พร้อมๆกับไปหาหนังสือ perl มานั่งอ่านด้วย เพราะไม่เคยเขียน script ด้วย perl มาก่อนครับ

และด้วยพี่เองเคยคิดที่จะทำเว้ปบอร์ดในลักษณะนี้มาก่อนแล้ว พี่จึงมีโครงร่างอยู่ในใจอยู่ก่อนแล้ว ถัดมาอีก 5 วันก็เสร็จพอที่จะให้ทดสอบกันได้ครับ และอีก 2 สัปดาห์ถัดมาก็พร้อมที่จะให้บริการอย่างจริงจังครับ

ในวันที่เริ่มลงมือทำ พี่เองก็บอกครูไว้แต่แรกว่า เมื่อใดที่ครูไปบวชแล้ว เว้ปบอร์ดวิมุตติก็จะปิดตัวเองลงทันทีครับ นี่คือความตั้งใจแต่แรกอยู่แล้ว เหตุเพราะแม้ว่าพี่เองจะมีความรู้เรื่องเทคนิคของคอมพิวเตอร์อยู่บ้าง แต่ความรู้เรื่องธรรมนั้นมีน้อยมากครับ จึงไม่อาจสามารถจะดูแลวิมุตติโดยขาดการชี้แนะจากครุได้ครับ จึงต้องกำหนดกฎเกณฑ์ไว้แต่แรกอย่างนี้ครับ

และแม้ว่าวันนี้ เว้ปบอร์ดวิมุตติจะปิดตัวเองลงแล้วก็ตาม แต่พวกเราก็จะยังคงมีเว้ปบอร์ดสำหรับพวกเรากันเอง เอาไว้สื่อสารกันต่อๆไปครับ แต่จุดประสงค์ก็คงจะเป็นคนอย่างกัน ทั้งคนละอย่างกับวิมุตติ และคนละอย่างกับลานธรรมเสวนาฯครับ
ความเห็นสุดท้าย โดยคุณ พัลวัน วัน ศุกร์ ที่ 2 มีนาคม 2544 05:57:07
ติดต่อกลุ่มวิมุตติได้ที่ wimutti@hotmail.com