หากเราประมาทต่อกิเลส เราจะปล่อยให้จิตใจไหลหลงไปตามกิเลสเนิ่นนาน ผลก็คือ กิเลสสามารถครอบงำจิตใจเรา ผู้ที่เป็นราคะจริต มักพลาดให้กิเลสอย่างนี้
หากเราประมาทต่อกิเลส เราจะข่มบังคับจิตไม่ให้หลงไปตามกิเลสเนิ่นนาน แต่ที่สุดกิเลสก็ครอบงำจิตใจได้ ผู้ที่เป็นทิฎฐิจริต มักพลาดให้กิเลสอย่างนี้
เพราะการปล่อยจิตใจให้ไหลไปตามกิเลสคือราคะ การกดข่มบังคับจิตใจไม่ให้ไหลไปตามกิเลสคือโทสะ ก็กิเลสทั้งนั้น
