ขอบคุณครับ
ตั้งแต่มีบทความทั้งหมดมา กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ผมต้องใช้ความระมัดระวังในการอ่านมากที่สุดเลย
เพราะเคยโดนจิตหลอกสร้างความว่างมาแล้ว โดนไปหลายวันเลย
จะมันมีสติแล้ว ว่าง สว่าง เบา อยู่ช่วงหนึ่ง แล้วก็เกิดจำได้ว่า
เคยได้ยินครูบาอาจารย์บอกว่า นิพพานเป็นความว่างอย่างยิ่ง
นิพพานมีความสุขจากความว่าง ว่างจากตันหา ว่างจากอุปทาน
จิตมันจึงจำความว่างไว้ แล้วพยายามสร้างความว่างตลอดเวลาเลย คือน้อมไปหาความว่างตลอด
กว่าจะหลุดออกมาได้ เล่นเอาเสียเวลาไปหลายวันเลย (คิดไปคิดมารู้สึกจะเข้า ๆ ออก ๆ อยู่เป็นเดือนเหมือนกัน)
ดังนั้นตอนนี้เวลาไปอ่านอะไรที่เกี่ยวกับความว่าง มันจะไหลไปหาว่างอยู่เรื่อยเลยครับ
ยังไงก็ขอบคุณที่นำมาให้อ่านกันนะครับ