บันทึก ตุลาคม ๒๕๕๔

[ลุงถนอม]

ถ้ายังรักที่จะสนุกกับโลก ไม่เพียรถ่ายถอนกิเลสอนุสัย อย่าพูดเลยว่ามาเกิดสร้างบารมีเพื่อเดินทางไกล ไม่เข้าใกล้มาตรฐานโพธิสัตว์แม้แต่น้อย

[ลุงถนอม]

ช่วงเวลาที่เรามีปัญหานั่นแหละเป็นเวลาที่เราภาวนาได้ดีที่สุดเลย กระฉับกระเฉง ช่วงไหนมีความสุขมีความสบายมาก มันเผลอเพลินง่าย #ลพ.ปราโมทย์

[ลุงถนอม]

ความฟุ้งซ่านไปในอดีต ความฟุ้งซ่านไปในอนาคต คือการหนีไปจากการรู้ปัจจุบันเพราะอำนาจของกิเลส หากรู้ไม่ทันความยินร้ายที่ครอบงำจิต ย่อมฟุ้งซ่านไป

[ลุงถนอม]

การรู้ทันความยินดียินร้ายที่กำลังครอบงำจิต ย่อมต้องอาศัยขันติ อาศัยความเพียร เป็นการฝืนกระแสของโลก เป็นการเพียรเผากิเลส เป็นตบะของนักภาวนา

[ลุงถนอม]

ยามมีสุข จิตพร้อมที่จะมีสมาธิ ก็ทำลายโอกาสด้วยหลงระเริงในกามคุณ แล้วในยามที่มีทุกข์จะไปหาสมาธิชนิดจิตตั้งมั่นจากที่ไหน ก็ต้องจมในทุกข์นั้นไป

[ลุงถนอม]

อยากได้ อยากเป็น อยากมี หากครอบงำจิตแล้วไม่รู้ ย่อมชักนำปัญหาและความวิบัติมาสู่ตนจากการตัดสินใจผิดๆ ให้มีสติรู้ทันความอยากที่ครอบงำจิตดีกว่า

[ลุงถนอม]

สนองความอยาก เท่าไรๆก็ไม่สมอยาก มีแต่อยากไปเรื่อยๆไม่สิ้นสุด ดุจมีความอยากเป็นอนันต์ ให้มีสติรู้ทันกิเลสด้วยจิตที่ตั้งมั่นเป็นกลาง จึงจะพ้น

[ลุงถนอม]

เมื่อควบคุมให้สิ่งต่างๆเป็นไปตามปราถนาไม่ได้ก็บอกว่าเป็นเพราะดวง ไม่เห็นว่าเป็นไปตามเหตุ เป็นอนัตตา นี่ล่ะปัญญาของปุถุชนนอกพุทธศาสนา

[ลุงถนอม]

ง่ายที่สุดเลย ลัดสั้นที่สุดเลยในการปฏิบัติ ตามรู้เวทนาที่เกิดขึ้น(ที่ใจ)เนืองๆ #ลพ.ปราโมทย์ 2 ต.ค. 54 นาทีที่ 24 http://bit.ly/qqpDMu

[ลุงถนอม]

ความมหัศจรรย์หนึ่งของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็คือ แม้จะไม่ทรงพระชนม์แล้ว แต่พระธรรมที่ทรงแสดงไว้ ยังผลให้ผู้ปฏิบัติตรัสรู้ตามได้เสมอ ไม่เลือกกาล

[ลุงถนอม]

"บนเส้นทางสายนี้ปฏิเสธการมีอำนาจไม่ได้ แต่เมื่อต้องมีอำนาจ ให้มีด้วยความเมตตา" #คำสอนหนึ่งซึ่งต้องจดจำเอาไว้

[ลุงถนอม]

ระหว่าง สตีฟ จอบส์ กับ ไมเคิล แจ๊คสัน ใครจะน่าจดจำมากกว่ากันนั้นไม่รู้ รู้แต่ว่า พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าน่าจดจำมากกว่า

[ลุงถนอม]

ศีลที่จำเป็น (สำหรับการภาวนา) คือศีล ๕ เท่านั้นนะ แต่ถ้าถือได้มากกว่านั้นก็ดี #ลพ.ปราโมทย์

[ลุงถนอม]

ไม่มีใครรู้แน่ๆ ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นมาบ้าง แต่ที่รู้ได้แน่นอน และเป็นทางพ้นทุกข์ด้วยก็คือ มีสติ รู้กายรู้ใจ ตามความเป็นจริง เป็นปัจจุบัน ด้วยจิตที่ตั้งมั่นเป็นกลาง

[ลุงถนอม]

ไม่มีใครรู้แน่ๆ ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นมาบ้าง แต่ที่รู้ได้แน่นอนคือกายใจในปัจจุบัน กลับไม่มีใครอยากรู้