อย่ามัวแต่ดูวิบากที่เกิดขึ้นกับจิต หากดูจิตเป็นแล้ว
ให้ดูกิเลสที่เกิดขึ้นกับจิต ดูกิเลสที่กำลังครอบงำจิต จะเป็นปัจจุบันแท้จริง และเป็นต้นทางที่จะเข้าถึงจิต
๐ ดูความโลภดูความชอบใจพอใจเมื่อจิตรู้สภาวะ
๐ ดูความโกรธดูความไม่ชอบใจไม่พอใจเมื่อจิตรู้สภาวะ
๐ ดูความงงงวยดูความไม่ชัดเมื่อจิตรู้สภาวะ ดูความฟุ้งซ่านความจับอารมณ์ไม่ติด เมื่อรู้สึกตัวว่าดูอะไรก็ไม่ได้
๐ ดูความนิ่งความซึมๆของจิต ดูความไม่ร่าเริงของจิต
๐ ดูความพอใจที่จะอยู่เฉยๆของจิต
ดู ๕ อย่างนี้ (อย่างใดอย่างหนึ่งในขณะหนึ่งๆ) เมื่อได้หัดดูจิตมาจนมีความชำนาญแล้ว นอกจากจะทำให้ไม่หลงไปสู่วิปัสนูปกิเลสแล้ว ยังเป็นประตูที่จะเปิดเข้าไปสู่การเห็นจิตตามความเป็นจริง เป็นการสร้างสมบารมีของนักภาวนา และเมื่อจิตพร้อม สะสมบารมีและปัญญาจนเต็มที่แล้ว จิตจะเห็นจิตโดยไม่ต้องน้อมใจให้เห็น หากไม่ติดปณิธานหรือมีบาปกรรมมากางกั้นแล้ว จิตเห็นตัวแท้ๆจิตเกิดแล้วดับ ๒ ครั้ง ติดต่อกัน จิตจะเดินอริยมรรค
