มาทำความรู้จักกับสมาธิกัน
ต้องเข้าใจก่อนว่า สมาธิ คืออะไร
สมาธิ คือ จิตที่ตั้งมั่นในการรู้อารมณ์ใดอารมณ์หนึ่ง
ปกติ จิตจะไม่มีสมาธิ คือไม่ตั้งมั่น คอยแต่จะไหลไปแช่ในอารมณ์
เช่นพอตาเห็นภาพ จิตก็ไหลไปอยู่ที่ภาพจนลืมตัวเองไป
หรือพอมีความคิด จิตก็ไหลไปอยู่ในโลกของความคิดจนลืมตัวเองไป ฯลฯ
ใหม่ๆ ทุกวันในขณะใช้ชีวิตประจำวัน
ให้หัดสังเกตดูจิตที่ไหลไปคิด ไหลไปมอง ไหลไปฟัง
พอรู้จักจิตที่ไหลไป จิตจะเกิดความตั้งมั่น (เกิดสมาธิ) ขึ้นชั่วขณะ
เมื่อรู้จักจิตที่ไหลไป รู้จักจิตตั้งมั่นแล้ว
ก็ให้หัดทำในรูปแบบเพิ่มจากการหัดในชีวิตประจำวัน
โดยการเลือกเอาอารมณ์ที่เป็นรูปนามตัวเองมาใช้ฝึกสติฝึกสมาธิ
เช่น ถ้าชอบลมหายใจก็ใช้ลมหายใจ ชอบคำบริกรรมก็ใช้คำบริกรรม
ให้จิตรู้อยู่กับอารมณ์ที่เลือกไปสบายๆ แต่อย่าฝืนบังคับจิตไว้
พอจิตหลงลืมอารมณ์ที่ใช้ก็ให้หัดรู้ (เหมือนหัดรู้ว่าจิตไหลไปคิด)
รู้ว่าหลงไปแล้วก็กลับมารู้อยู่กับอารมณ์ที่ใช้ฝึกไปสลายๆอีก
ถ้ามีวาสนาในการทางของสมถะ
จิตจะตั้งมั่นรู้อารมณ์ที่ใช้ฝึกได้อย่างต่อเนื่องเองนานๆโดยไม่เผลอหลงไป
แล้วจิตก็จะสงบปราณีตไปตามลำดับ
เมื่อทำสมถะแล้ว จิตจะมีกำลังสามารถทำวิปัสสนาต่อไปจนเกิดปัญญาได้
แต่ถ้าไม่มีวาสนาไปในทางสมถะ
การฝึกในรูปแบบจะช่วยให้จิตมีกำลัง มีสติรู้รูปนามเพื่อพัฒนาไปสู่การเกิดปัญญาต่อไป
เว็บไซต์ Dhammada.net
เป็นเว็บไซต์ที่ได้รับการอนุญาตจาก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ให้สามารถดำเนินการถอดข้อความพระธรรมเทศนาในลักษณะข้อความสั้นได้ ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๓
ชี้แจงการรับกิจนิมนต์ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่นี่
สมัครเป็นสมาชิกเพื่อรับแจ้งข่าวสารและธรรมะทุกวันจาก Dhammada.net ได้ ที่นี่
ติดตั้ง Dhammada Application for Android ที่นี่
คู่มือการใช้งาน อ่านได้ ที่นี่